ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ!

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΦΟΥ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΗΚΕ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΗ ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ!

ΟΡΙΣΤΙΚΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ!

ΑΠΕΤΥΧΑΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΝΑ ΕΚΔΩΣΟΥΝ ΚΟΙΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ!

ΠΙΘΑΝΗ ΝΕΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ!

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ΘΑ ΚΑΤΑΒΛΗΘΕΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΕΚΒΑΤΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΕ ANABΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΡΟΛΟΥ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΕ "ΒΑΤΙΚΑΝΟ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ" ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΥΠΑΡΞΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΡΟΛΟΥ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΤΟΥ ΣΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ.

ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΕ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΠΑΦΟΥ

ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΕ ΝΑΥΑΓΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ:

Η ΒΑΣΙΚΗ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΣΤΗ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΚΟΙΝΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΥΠΗΡΞΕ ΚΑΤΑΡΧΗΝ Η ΠΑΠΙΚΗ ΑΔΙΑΛΛΑΞΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΩΤΕΙΑ ΤΩΝ ΘΡΟΝΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ - ΜΟΣΧΑΣ.

*****

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

Συνέντευξη στο Νίκο Παπαχρήστου

===============

Nίκος Παπαχρήστου: Σεβασμιώτατε, μπορείτε να μας ενημερώσετε για τα αποτελέσματα των εργασιών της Μικτής Επιτροπής στη Βιέννη;

Μητροπολίτης Ιωαννουπόλεως Σεραφείμ: Στη Βιέννη συνεχίσαμε τη συζήτηση του κειμένου εργασίας του οποίου η εξέταση ξεκίνησε στην Κύπρο χωρίς όμως να ολοκληρωθεί η τελική μορφή του κειμένου αυτού. Οι συντακτικές επιτροπές έχουν την ευθύνη με βάση τα σημεία που αναφέρθησαν στη συζήτηση να μας ετοιμάσουν ένα κείμενο εργασίας με τις προσθήκες και τις αναφορές των μελών της μικτής επιτροπής. Το κείμενο αυτό αναφέρεται στην πρώτη χιλιετία και εξετάζει τη θέση του επισκόπου μέσα στη ζωή της Εκκλησίας σε τοπικό, περιφερειακό και ευρύτερο επίπεδο, το κείμενο αυτό δεν είναι προς το παρόν για δημοσίευση γιατί ακόμη δεν έχει πάρει τη τελική του μορφή. Παρουσιάζουν οι Ρωμαιοκαθολικοί τα σημεία τους πως κατανοούν τη θέση του επισκόπου της Ρώμης στην πρώτη χιλιετία, κι οι Ορθόδοξοι αναφέρονται στη θέση που είχαν οι Πατριάρχες στα Πρεσβυγενή Πατριαρχεία της Ανατολής στην Κωνσταντινούπολη, Αλεξάνδρεια, Αντιόχεια και Ιεροσόλυμα. Φαίνεται ότι όπως είχαν προκύψει προβλήματα στο χώρο της αποστολικής εποχής του πρώτου αιώνα και έπρεπε να γίνει μια σύναξη για την εκλογή στη θέση του προδότη Ιούδα του Ματθία, κι αργότερα όταν είχε προκύψει πρόβλημα αν θα έπρεπε να ισχύουν μερικά ιουδαϊκά έθιμα για την αποφυγή ορισμένων φαγητών από τους Χριστιανούς που δεν ήταν Ιουδαίοι και διάφορα άλλα, στα οποία η Αποστολική Σύνοδος έδωσε λύσεις με πάντοτε κριτήριο την σωτηριολογική αποστολή της Εκκλησίας, καθιερώθηκε σταδιακά ο θεσμός της Συνόδου για να δίνονται οι δέουσες λύσεις στα διάφορα προβλήματα που έβρισκαν μπροστά τους οι Χριστιανοί. Φυσικά αυτό συνέβαινε όταν ο τοπικός εφημέριος αδυνατούσε να αντιμετωπίσει κάποιο ποιμαντικό πρόβλημα και κατάφευγε στον Επίσκοπο του για να το συμβουλευθεί, αν υπήρχε όμως και εκεί δυσκολία, τότε γινόταν τοπική σύνοδος που προέδρευε ο Επίσκοπος της πιο σημαντικής πόλης της περιοχής για λύση.

Έτσι φτάσαμε στην Επαρχιακή Σύνοδο, στη συνέχεια στην περιφερειακή, σ' ανατολή και δύση. Και όταν το πρόβλημα δεν έβρισκε ούτε εκεί λύση, οδηγηθήκαμε στην Οικουμενική Σύνοδο όπως έγινε το 325 στη Νίκαια. Ακόμη το Συνοδικό σύστημα καθιερώθηκε στη ζωή της Εκκλησίας διά την εκλογή των επισκόπων, οι οποίοι ως διάδοχοι των Μαθητών του Ιησού Χριστού κατέστησαν οι άγρυπνοι φύλακες της πίστεως της Εκκλησίας.

Με τη σύντομη αυτή αναφορά μου θέλω οι αναγνώστες σας να έχουν εμπιστοσύνη στον συντονιστικό ρόλο του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου όπου με τη συνεργασία του Οικουμενικού μας Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου και των Προκαθημένων των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών προχωρούμε στο διάλογο αυτό για να αναδειχθεί ακριβώς η ακραιφνής διδασκαλία της αρχέγονης αποστολικής Εκκλησίας, η οποία και θα αποτελέσει και το θεμέλιο των προτάσεων της μικτής Επιτροπής για τα θέματα που συζητούμε, όπως η θέση του Επισκόπου μέσα στην Εκκλησία κατά την πρώτη χιλιετία, και κατά συνέπεια κι η θέση του επισκόπου της Ρώμης, όπως φυσικά κι η θέση του Επισκόπου της Κωνσταντινουπόλεως, του Επισκόπου της Αλεξανδρείας, του Επισκόπου της Αντιόχειας, του Επισκόπου των Ιεροσολύμων, των Επισκόπων Λουγδούνων, Ιππώνος, Καρθαγένης, Σαλαμίνας κι άλλων σημαντικών πόλεων. Τα τοπικά της προβλήματα μια Εκκλησία μιας περιοχής τα αντιμετώπιζε διά της Συνόδου της που έπρεπε κάποιος να συγκαλεί, να συντονίζει και να προεδρεύει, έτσι καθιερώθηκε στη ζωή της Εκκλησίας μια μορφή πρωτείου πρωτοβουλίας ευθύνης και συντονισμού για συνοδικές αποφάσεις για να αντιμετωπισθούν τοπικά ποιμαντικά προβλήματα, αλλά και για να γίνουν εκλογές αρχιερέων. Μέσα σ' αυτή τη προοπτική της βιβλικής, ιστορικής, θεολογικής και κανονικής προσέγγισης συνεχίζονται οι αναφορές της Μικτής Επιτροπής για να μας βοηθήσουν να δούμε πως προστατεύθηκε η ενότητα της Εκκλησίας στις δύσκολες της στιγμές χωρίς κανένα συμβιβασμό που μπορούσε να απομακρυνθεί από τη διδασκαλία της για την εν Χριστώ σωτηρία των πιστών, όπως αυτή διασώζεται μέσα από την Αγία Γραφή και την Παράδοση της, τις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων και τη διδασκαλία των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας.

Η συντακτική επιτροπή θα προσθέσει τις παρατηρήσεις μας στο υφιστάμενο κείμενο εργασίας σε συνάντηση της το επόμενο έτος κι η μικτή Επιτροπή θα συνέλθει σε δύο χρόνια για να δει αυτό το κείμενο εργασίας που θα μας βοηθήσει στο επόμενο στάδιο του διαλόγου μας, όπου θα εξετάσουμε το θεσμό της Συνόδου στη ζωή της Εκκλησίας και το ρόλο του Προέδρου της.

Ν.Π.: Σεβασμιώτατε, να σταθούμε λίγο στο ζήτημα του πρωτείου…

Μητρ.Ιωαννουπόλεως: Όπως ήδη ανάφερα το θέμα το πρωτείου είναι κάτι που προκύπτει μέσα στην ποιμαντική ανάγκη της ζωής της Εκκλησίας ένας εκ των επισκόπων της Εκκλησίας, στην αρχή σε μια επαρχία και μετά σε μια μεγαλύτερη περιοχή πολλών επαρχιών να συγκαλεί, να προεδρεύει και να συντονίζει τη σύναξή επισκόπων για να αποφασίσουν μαζί επικαλούμενοι την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος με θεμέλιο την Αγία Γραφή και την Παράδοση της Εκκλησίας για τη διαφύλαξη της πίστεως και της τάξεως της Εκκλησίας που κάποιοι αιρετικοί ή σχισματικοί παραποιούσαν για να προστατεύεται η σωτηριολογική πορεία των πιστών.

Μέσα σ' αυτά τα πλαίσια γίνεται και αναφορά για τη θέση του επισκόπου στη ζωή της Εκκλησίας κατά την πρώτη χιλιετία και φυσικά και για τη θέση των επισκόπων της Ρώμης, της Κωνσταντινούπολης, της Αλεξάνδρειας, της Αντιόχειας, των Ιεροσολύμων, της Σαλαμίνας κι άλλων σημαντικών εκκλησιαστικών κέντρων που ανεπτύχθησαν κατά την πρώτη χιλιετία που αναφερόμαστε.

Δεν σημαίνει ότι επειδή οι Ρωμαιοκαθολικοί παρουσιάζουν τα σημεία που θέλουν για τη θέση του πρωτείου του επισκόπου της Ρώμης, οι Ορθόδοξοι πρέπει να τα αποδεχθούν, ούτε είναι υποχρεωμένοι οι Ρωμαιοκαθολικοί να αποδεχθούν τα σημεία που παρουσιάζουν οι Ορθόδοξοι για τη θέση του επισκόπου στη ζωή της Εκκλησίας κατά την πρώτη χιλιετία. Είμαστε απλώς στην αρχή να γίνει μια καταγραφή και να ετοιμάσουμε προτάσεις σε μεταγενέστερο στάδιο προς τις Ιερές Συνόδους μας για αποφάσεις.

Όσοι συμμετέχουμε στο διάλογο δεν έχουμε καμιά δικαιοδοσία να πάρουμε αποφάσεις, ο ρόλος μας είναι να κάνουμε μια καταγραφή της κοινής πορείας της Εκκλησίας κατά την πρώτη χιλιετία και να δούμε πώς διαφυλάχθηκε η ενότητα της πίστεως της. Την ευθύνη των αποφάσεων την έχουν οι Ιερές Σύνοδοι των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών και μάλιστα σε τελικό στάδιο μια Πανορθόδοξος Σύνοδος. Ο Διάλογος είναι ακόμη στην αρχική του μορφή και μόνο το Άγιο Πνεύμα γνωρίζει πόσο θα καρποφορήσει περισσότερο.

Αυτοί που προπαγανδίζουν εναντίον του διαλόγου είναι αυτοί που αν δεν ήταν ο διάλογος κάτι θα έβρισκαν διά να γίνεται θόρυβος. Το θλιβερό είναι ότι ορισμένοι δήθεν ζηλωτές εκμεταλλεύονται την ευσέβεια του απλού λαού για να φανατίζουν και να εκμεταλλεύονται καταστάσεις για δικούς τους ιδιοτελείς σκοπούς που μόνο αυτοί γνωρίζουν.

Ν.Π.: Οπότε τα αποτελέσματα αυτά θα τεθούν υπόψιν των Τοπικών Συνόδων;

Μητρ. Ιωαννουπόλεως: Αμέσως μετά την ολοκλήρωση μιας συνεδρίας ενημερώνονται αμέσως γραπτώς διά των εκπροσώπων τους οι Προκαθήμενοι των Ορθοδόξων Εκκλησιών και στην συνέχεια οι ολομέλειες των Ιερών Συνόδων των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών που εκπροσωπούμε. Γίνεται συζήτηση επί των εκθέσεων κι οι Προκαθήμενοι και Πρόεδροι των Συνόδων μας προτείνουν διά τα περαιτέρω, δηλαδή διά τα επόμενα βήματα των Ορθοδόξων.

Ν.Π.: Και η Μικτή Επιτροπή θα συνέλθει ξανά σε δυο χρόνια…

Μητρ.Ιωαννουπόλεως: Για να έχουν την ευχέρεια να εργασθούν άνετα για το κείμενο εργασίας οι συντακτικές επιτροπές η επόμενη συνάντηση της μικτής επιτροπής ορίσθηκε σε δύο χρόνια.

N.Π.: Πιστεύετε ότι ο διάλογος αυτός θα μπορέσει τελικά μια ημέρα να οδηγήσει στην επανένωση του «διαιρεμένου» χιτώνα του Κυρίου;

Μητρ. Ιωαννουπόλεως: Οι Ορθόδοξοι έχουμε συνείδηση ότι ο χιτώνας του Κυρίου μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι διαιρεμένος. Ο διάλογος της Εκκλησίας μας ως Ιεραποστολή είναι συναφής με την ύπαρξη της και τη λειτουργία της, όχι μόνο για να στηρίξει ποιμαντικά τα υφιστάμενα μέλη της, αλλά και τον κάθε άνθρωπο «ερχόμενον εις τον κόσμο», γιατί ο Ιησούς Χριστός κατά τη μαρτυρία του Ευαγγελιστή της Αγάπης «είναι το φώς το αληθινόν» που φωτίζει «πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον». Να μη ξεχνούμε ότι μέσα στο αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας ανάμεσα στους αγίους που τιμούμε όλοι μας είναι και αρκετοί επίσκοποι της Ρώμης. Όλα τα μέλη της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας κατά την πρώτη χιλιετία, μέχρι το σχίσμα του 1054, ήσαν και μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Τα μέλη της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας πρέπει να τα βλέπουμε με πολύ αγάπη, είναι τα παιδιά και τα εγγόνια των αδελφών μας.

Ν.Π.: Σεβασμιώτατε θα θέλαμε ένα μήνυμα σας προς όλους εκείνους που εκφράζουν τις επιφυλάξεις και τους φόβους τους από το διεξαγόμενο διάλογο.

Μητρ. Ιωαννουπόλεως: Κατανοούμε τις επιφυλάξεις και τους φόβους τους από το διεξαγόμενο διάλογο. Οι καλοπροαίρετοι μας βοηθούν να έχουμε συνείδηση με φόβον Θεού την αποστολή μας και την ευθύνη μας, να αισθανόμαστε ότι ως ανάξιοι δούλοι του Θεού καλούμαστε να δώσουμε τη μαρτυρία της Ορθόδοξης Εκκλησίας στο σύγχρονο κόσμο. Αυτοί όμως που μας βρίζουν και καλούν τους φανατικούς να μας «λιντσάρουν», δεν σημαίνει επειδή βρίσκονται έξω από το θεραπευτήριο στο Δαφνί, έχουν δικαίωμα να αμφισβητούν το ορθόδοξο φρόνημα αυτών που παίρνουν τις αποφάσεις, δηλαδή να περιφρονούνται και να χλευάζονται με το χειρότερο τρόπο όλες οι Ορθόδοξες Σύνοδοι των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών.

Δεν καταλαβαίνουν ότι εισάγουν στο μικρό μυαλό τους τη χειρότερη μορφή ενός αρρωστημένου ατομικού πρωτείου αυθεντίας και αμετανόητου αλάθητου, νομίζοντας ότι ως άτομα γνωρίζουν τα πάντα και κρίνουν τα πάντα; Νομίζουν ότι γνωρίζουν και ζουν την Ορθοδοξία περισσότερο από τους Προκαθημένους μας, από τα Μέλη των Ιερών Συνόδων κι αυτών που μας εκπροσωπούν;

Η προσευχή θα μας βοηθήσει όλους μας να συνειδητοποιήσουμε τη θέση μας και την αποστολή μας. Δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος σοβαρός ορθόδοξος χριστιανός σήμερα που να θεωρεί για παράδειγμα τον Σεβ. Μητροπολίτη Διοκλείας Κάλλιστο Γουέαρ ολιγότερον Ορθόδοξον από όλους εκείνους που χλευάζουν τις πρωτοβουλίες της Εκκλησίας μας. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για όλα τα μέλη της ορθόδοξης Επιτροπής.

ΠΗΓΗ:

Πυλώνας εκκλησιαστικών ειδήσεων ΑΜΗΝ.