ΠΑΡΑΔΟΞΟΛΟΓΙΕΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ Β΄

ΠΑΡΑΔΟΞΟΛΟΓΙΕΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

Β΄

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

=====

Στὸ κείμενο τῆς ὁμιλίας του στὴν Τεχεράνη ὁ Σεβ. Ἀλεξανδρουπόλεως σημειώνει ὅτι «ὁ διάλογος Χριστιανισμοῦ καὶ Ἰσλαμισμοῦ χρειάζεται κοινοὺς πολιτισμικοὺς τόπους». Καὶ προσθέτει: «Αὐτοὶ οἱ κοινοὶ πολιτισμικοὶ τόποι, ἀνάμεσα στὸν Χριστιανισμὸ τῆς Δύσης καὶ τὸ Ἰσλὰμ εἶναι ἐλάχιστοι, ὅμως ἀνάμεσα στὸ Ἰσλὰμ καὶ στὴν Ὀρθοδοξία, δηλ. τὸν Χριστιανισμὸ τῆς Ἀνατολῆς εἶναι πολὺ περισσότεροι». Αὐτὸ ἀπὸ ποῦ τὸ τεκμαίρει ὁ Σεβ.;

Οἱ διάλογοι τῶν Ἁγίων Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ καὶ Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, καθὼς καὶ αὐτὸς τοῦ Πατριάρχη Γενναδίου τοῦ Σχολαρίου μὲ τοὺς Μουσουλμάνους, ποὺ καὶ οἱ τρεῖς ὑπὸ ἰσλαμικὴ κυριαρχία ἔγραψαν καὶ σχολίασαν τὴν ἐν λόγῳ θρησκεία, ἢ παρουσίασαν τὴ δική τους Πίστη, δὲν ἔχουν ὁποιαδήποτε τέτοια, ἔστω, ὑπόνοια. Μάλιστα ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς θεώρησε τὰ δόγματα τοῦ Ἰσλὰμ «γέλωτος ἄξια». (Ἀναστασίου Γιαννουλάτου, Ἐπισκόπου Ἀνδρούσης, καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν «Ἰσλὰμ – θρησκειολογικὴ ἐπισκόπησις», Ἀθῆναι, 1975, σελ. 27). Στὸ ἴδιο σύγγραμμα τοῦ σημερινοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀλβανίας ἀπὸ πουθενὰ δὲν φαίνονται αὐτοὶ «οἱ κοινοὶ πολιτισμικοὶ τόποι».

Παράδοξος εἶναι ὁ λόγος τοῦ Σεβ. Ἀλεξανδρουπόλεως καὶ γιὰ τὸ πῶς «στρώθηκε τὸ ἔδαφος γιὰ τὸν Χριστιανισμό». Εἶπε στὴν Τεχεράνη: «Ὁ Παγκόσμιος Πολιτισμὸς ὀφείλει νὰ ἀναγνωρίσει ὅτι, στὴν ἑλληνιστικὴ περίοδο, τότε ποὺ ἐπικράτησε ἕνας θρησκευτικὸς συγκρητισμός, συνέβη τὸ ἑξῆς καταπληκτικό: ἡ μίξη τοῦ ζωροαστρισμοῦ μὲ τὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ πνεῦμα ἀπετέλεσε τὴ μαγιὰ γιὰ τὸν μονοθεϊσμὸ καὶ ἔστρωσε τὸ ἔδαφος γιὰ τὸν Χριστιανισμό». Ἡ Συνοδικὴ Ἐπιτροπὴ ἐπὶ τῶν Δογματικῶν καὶ Νομοκανονικῶν Ζητημάτων καὶ ἐγκρατεῖς στὸ θέμα θεολόγοι μποροῦν νὰ κρίνουν ἂν ἡ ἄποψη τοῦ κ. Ἀνθίμου εἶναι δογματικὰ καὶ ἱστορικὰ ὀρθή. Ὁ ἁπλὸς πιστὸς πιστεύει ὅτι ἡ πίστη τῶν Ὀρθοδόξων εἶναι «ἐξ Ἀποκαλύψεως», δηλαδὴ ἀπὸ Θεοῦ, διὰ τοῦ Ἰουδαϊκοῦ Ἔθνους, ὅπως περιγράφεται στὴν Παλαιὰ Διαθήκη. Ἐπίσης γνωρίζει ὅτι ὑπῆρξε σπερματικὸς λόγος σὲ ἄλλες προχριστιανικὲς θρησκεῖες, ἢ στὴ σκέψη ἀρχαίων φιλοσόφων, ποιητῶν καὶ σοφῶν, ἀλλὰ αὐτὸς ἦταν ἀτελὴς καὶ ὄχι σωτηριώδης. Ὁ Μητροπολίτης Ἀλεξανδρουπόλεως ὀφείλει νὰ ἐξηγήσει τί θέλει νὰ πεῖ μὲ αὐτὴ τὴ θεολογικὴ «βόμβα» ποὺ ἐξαπέλυσε.

(Συνεχίζεται)