Sunday, March 26, 2017

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΔΙΩΚΤΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΙΒ΄



ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΔΙΩΚΤΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΙΒ΄

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Θεόδωρου Ζήση
=====

β) Ἀπείθεια καὶ καταφρόνηση τῆς οἰκείας ἐκκλησιαστικῆς ἀρχῆς. 

Εἶναι προφανὲς ὅτι μὲ τὴν διατύπωση αὐτῆς τῆς κατηγορίας ἐννοεῖτε ὅτι δὲν ὑπήκουσα στὴν σύσταση καὶ συμβουλή σας τὴν ὁποία γραπτῶς μοῦ ἐστείλατε, κατ᾽ ἀπαίτησιν τοῦ πατριάρχου Βαρθολομαίου, νὰ παύσω νὰ ὁμιλῶ ἐναντίον τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης. Καὶ ἐγὼ βεβαίως, ὀρθῶς καὶ ὀρθοδόξως ποιῶν, δὲν ὑπήκουσα, πρᾶγμα ποὺ ἐσεῖς τὸ ἑρμηνεύετε ὡς καταφρόνηση τῆς οἰκείας ἐκκλησιαστικῆς ἀρχῆς. Ὁ Οἰκουμενισμός, Παναγιώτατε, εἶναι νόθευση, παραποίηση καὶ ἄρνηση τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ, ἑπομένως ἡ ἀπαγόρευσή σας νὰ ὁμιλῶ γιὰ τὸ γνήσιο Εὐαγγέλιο, γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη, ὁμοιάζει μὲ τὴν ἀπαγόρευση τῶν ἀρχιερέων καὶ Φαρισαίων πρὸς τοὺς Ἀποστόλους νὰ μὴ κηρύσσουν τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Δὲν ἀγνοεῖτε ἀσφαλῶς ὅτι πίσω ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμὸ βρίσκεται πάλιν ἰουδαϊκὸς δάκτυλος, ὁ Σιωνισμὸς καὶ ἡ Μασονία. Ἐπιθυμεῖτε λοιπὸν νὰ μὴ ὑπακούσω στὸ Θεὸ καὶ στὸ Εὐαγγέλιο, καὶ νὰ δείξω, μέσῳ ὑμῶν, εὐπείθεια στοὺς Ἑβραίους καὶ στοὺς Μασόνους; Ἤδη σᾶς παρέθεσα τί εἶπαν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι στοὺς Ἑβραίους ἀρχιερεῖς, δηλαδὴ τό «πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις»[18]. Ἡ εὐπείθεια πρὸς τὸν Θεὸ προτιμᾶται, ὅταν ἔρχεται σὲ σύγκρουση πρὸς τὴν ὑπακοὴ στοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἀπειθοῦν πρὸς τὸν Θεὸ καὶ δὲν σέβονται τὶς ἐντολές του. Μπροστὰ στὴν ἴδια κατηγορία ποὺ διατυπώνετε πρὸς ἐμένα γιὰ ἀπείθεια καὶ περιφρόνηση τῆς ἀρχῆς βρέθηκε καὶ ὁ Μ. Βασίλειος, ὡς μὴ συμμεριζόμενος τὶς αἱρετικὲς θέσεις τοῦ αὐτοκράτορος Οὐάλεντος καὶ ἑπομένως ὡς περιφρονῶν τὸν αὐτοκράτορα. Τὸν κατηγόρησαν μάλιστα καὶ γιὰ ὑπερηφάνεια, γιὰ ἐγωϊσμὸ καὶ θρασύτητα, ἀφοῦ ὅλοι οἱ ἄλλοι ὑπέκυψαν καὶ μόνον αὐτὸς ἀποθρασύνεται, ὅπως κατηγοροῦν καὶ ἐμᾶς πολλοὶ σήμερα, γιατὶ δὲν ἀκολουθοῦμε τοὺς πολλοὺς στὴν ὑποταγὴ καὶ στὴν εὐπείθεια. Ἀπήντησε λοιπὸν ὅτι δὲν ἀκολουθεῖ τὸν αἱρετικὸ βασιλέα, γιατὶ αὐτὸ δὲν τὸ θέλει ὁ δικός του βασιλεύς, ὁ Θεός. Σέβεται καὶ τὸν βασιλέα καὶ τὸν ἔπαρχο, ἀλλὰ δὲν εἶναι τιμιώτεροι τοῦ Θεοῦ. Τοὺς σέβεται ὅπως ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, γιατὶ ὅλοι εἶναι πλάσματα τοῦ Θεοῦ. Ὁ Χριστιανισμὸς δὲν λαμβάνει ὑπ᾽ ὄψιν πρόσωπα καὶ ἀξιώματα, ἀλλὰ τὴν πίστη: «Οὐ γὰρ προσώποις τὸν Χριστιανισμόν, ἀλλὰ πίστει χαρακτηρίζεσθαι»[19].

Καὶ ἐπειδὴ τὸ θέμα τῆς ὑπακοῆς πρὸς τὸν ἐπίσκοπο καὶ πρὸς τοὺς πνευματικοὺς ἔχει δημιουργήσει τοῦ κόσμου τὶς πνευματικὲς ἀγκυλώσεις καὶ ἔχει γίνει φόβητρο γιὰ πολλοὺς ἁπλοϊκοὺς πιστούς, ποὺ τοὺς θέλουν πολλοὶ πειθήνια καὶ ἄβουλα ὄργανα, ἄλογα προβατάκια, πρέπει μὲ σαφήνεια νὰ ξεκαθαρίσουμε κάτι πολὺ ἁπλό. Ὄντως ἡ ὑπακοὴ στὸν ἐπίσκοπο, στὸν πνευματικό, στὸν Γέροντα εἶναι μεγάλη ἀρετὴ γιὰ ὅλους, καὶ ἐξαίρεται ἰδιαίτερα στὸν Μοναχισμό. Εἶναι ἑπομένως ὀρθά, δεκτὰ καὶ αὐτονόητα ὅσα σχετικὰ διδάσκουν ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ οἱ Ἅγιοι Πατέρες, καὶ κανένας δὲν μπορεῖ νὰ τὰ ἀρνηθεῖ καὶ νὰ τὰ ἀμφισβητήσει. Ἀλλὰ ὅλα αὐτὰ ἰσχύουν ὑπὸ μία ἀπαραίτητη προϋπόθεση· ἀπὸ τὸ ἐὰν ὁ ἐπίσκοπος εἶναι ὀρθόδοξος, ἂν ὀρθοτομεῖ τὸν λόγο τῆς ἀληθείας. Ἂν ὁ ἐπίσκοπος εἶναι αἱρετικός, ἂν δικαιολογεῖ τὶς αἱρέσεις καὶ τὶς πλάνες, τότε ὄχι μόνο παύει ἡ ὑποχρέωση τῆς ὑπακοῆς, ἀλλὰ πρέπει ἀμέσως νὰ διακόψουμε κάθε ἐπικοινωνία καὶ σχέση μὲ τὸν αἱρετικὸ ἐπίσκοπο, πνευματικό, γέροντα, γιὰ νὰ μὴ μεταδοθεῖ καὶ σὲ μᾶς τὸ δηλητήριο καὶ ἡ μόλυνση τῆς πλάνης. Δυστυχῶς, αὐτὴν τὴν ἀπαραίτητη προϋπόθεση τὴν ἀποκρύπτουν ἀπὸ τοὺς πιστοὺς καὶ ἀπὸ τὰ πνευματικά τους παιδιὰ οἱ ἐπίσκοποι καὶ κάποιοι εὐσεβοφανεῖς Γεροντάδες καὶ τοὺς κρατοῦν αἰχμάλωτους μέσα στὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἂν αὐτὸ ἴσχυε στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας, καὶ ἦσαν ὅλοι ὑπάκουοι σὲ ὅλα στοὺς πατριάρχες καὶ στοὺς ἐπισκόπους καὶ δὲν ἀντιδροῦσαν, ὅταν ἐκήρυτταν αἱρέσεις, τότε ἡ Ἐκκλησία θὰ εἶχε καταληφθῆ ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, διότι σχεδὸν ὅλοι οἱ αἱρετικοὶ ἦσαν πατριάρχες καὶ λοιποὶ κληρικοί.

Θὰ μποροῦσα νὰ παραθέσω πλῆθος σχετικῶν μαρτυριῶν, βιβλικῶν καὶ πατερικῶν, ἀπέναντι τῶν γνωστῶν καὶ αὐτονοήτων περὶ ὑπακοῆς καὶ σεβασμοῦ πρὸς τὸν ἐπίσκοπο, ποὺ παρατίθενται γιὰ ἐντυπωσιασμὸ στὸ διωκτικό σας ἔγγραφο. Ἀντ᾽ αὐτοῦ σᾶς ἀποστέλλω, ὡς συνημμένο, τὸ βιβλίο μου «Κακὴ ὑπακοὴ καὶ ἁγία ἀνυπακοή», ὅπου παρατίθεται ἡ ὀρθὴ βιβλικὴ καὶ πατερικὴ θέση.[20]

(Συνεχίζεται)

No comments:

Post a Comment