ΤΟ ΑΤΟΠΟ, ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ‘’ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΟΧΟΙ ΤΟΥ ΜΑΤΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ’’ ΑΣ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ

ΤΟ ΑΤΟΠΟ, ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ‘’ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΟΧΟΙ ΤΟΥ ΜΑΤΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ’’ ΑΣ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ

(Από την ιστοσελίδα της Μητρόπολης Μόρφου)

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

=====

Την 1η τ’ Απρίλη θα γιορτάσουμε την επέτειο του αγώνα των Ελλήνων της Κύπρου για λευτεριά και Ένωση με την Μητέρα Ελλάδα. Μονάχα λίγα θα πω, ενθυμούμενος τον ήρωα Μιχαήλ Γεωργάλλα οποίος πεθαίνοντας μετά από μάχη πληγωμένος, το μόνο που πρόλαβε ήταν να πει το ‘’μάστρε μου πεθαίνω ζήτω η Ελλ...’’, στον Γρηγόρη Αυξεντίου. Τη λέξη Ελλάδα δεν πρόλαβε να την πει. Αυτή τη λέξη που δεν λησμόνησαν όσοι αληθινά τιμούν τους ήρωες τούτους μακριά από κομματικά πάθη και μίση, κι έκρυψαν την αγάπη τούτη για την Ελλάδα.

Ο αγώνας των παιδιών της Ε.Ο.Κ.Α. είχε ένα άλλο χρώμα. Τα περισσότερα παιδιά βγήκαν από τα κατηχητικά. Ένας ήρωας από τα Κοκκινοχώρια, που μια χρονιά κέρδισε το υπέρογκο ποσό των τριακοσίων λιρών από τα καρπούζια, έδωσε όλα του τα χρήματα  για να αγορασθούν Καινές Διαθήκες και να μεταφέρονται οι συγχωριανοί του με λεωφορείο για εξομολόγηση στη Λευκωσία στον Παπά-Σταύρο. 

Ο Ιάκωβος, πολεμώντας για τη Λευτεριά της Κύπρου και την Ένωση της με την Μητέρα Ελλάδα, συνελήφθηκε και απαγχονίστηκε. Στην μητέρα του μεταξύ άλλων έγραφε τις τελευταίες του στιγμές από τη φυλακή «Η χαρά μου είναι μεγάλη γιατί σύντομα αι δοκιμασίαι και αι θλίψεις θα σβήσουν και τότε θα μείνη ο ‘’καρπός του Πνεύματος’’.» Μετά τον χαιρετισμό της εν Χριστώ «Χαίρε», της χαράς που «δύναται να άρη αφ’ ημών», γράφει σε φίλο του λίγο πριν την εκτέλεση: «Ο Θεός με κάνει να χαίρω. Η συναίσθησις ότι σύντομα η ψυχή μου θα φτερουγίζει γύρω από τον ένδοξο θρόνο Του, με κάνει να χαίρω. Ο Θεός με αγαπά γι’ αυτό θα με πάρει κοντά του. Σε ευχαριστώ για το θάρρος που μου δίδεις». 

Ο Μάρκος Δράκος στο βουνό αποσυρόταν για προσευχή και μελέτη της Αγίας Γραφής. Τα περισσότερα παιδιά ήταν από τα Κατηχητικά. «Έχω το θάρρος να πατήσω την αγχόνη, πατέρα. Εσύ, μάνα, να το έχεις ευχαρίστηση και να το κρατείς καύχημα που πεθαίνω για την πατρίδα’’, έγραφε ο Χαρίλαος Μιχαήλ λίγο πριν την αγχόνη. 

«Αν ο καλός Θεός», έγραφε στους γονείς του ο Κυριάκος Μάτσης, ένα χρόνο περίπου πριν τον θάνατό του, «μας επιφυλάσση την λαμπράν τύχη να δώσωμεν την ζωήν μας για την πατρίδα, τότε η χαρά σας πρέπει να είναι απέραντη». Κι όταν μετά τα απερίγραπτα βασανιστήρια, ο Στρατάρχης Χάρτινγκ προσπάθησε να δελεάσει τον Κυριάκο Μάτση με το ποσό του μισού εκατομμυρίου λιρών, ο ήρωας απάντησε κτυπώντας το χέρι του στο τραπέζι με το ‘’ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα αλλά περί αρετής». Παρόλα τούτα ως αληθινός Χριστιανός Ορθόδοξος στα κρατητήρια Κοκκινοτριμιθιάς, δίδασκε τους συγκρατούμενούς του, να μην τρέφουν μίσος στους Άγγλους στρατιώτες που τους φρουρούσαν στα κρατητήρια.

Τον Κυριάκο Μάτση τον σκότωσαν οι Άγγλοι ανατινάζοντας το κρησφύγετό του, αφού προηγουμένως διέταξε τους δύο συντρόφους του να βγούν έξω. Τον ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου επίσης τον έκαψαν ζωντανό στο κρησφύγετό του, αφού προηγουμένως διέταξε τους τρεις συντρόφους του να βγούν έξω. 

Πολλοί είναι εκείνοι οι απλοί άνθρωποι που λυπούνται για την επιμονή του ατοπήματος της προβολής των Τουκοκυπρίων δασκάλων ως των πιο μεγάλων αντιστασιακών από όλους μας σήμερα στην Κύπρο και των πιο μεγάλων ηρώων και διαδόχων του Μάτση και του Αυξεντίου. Ποιοι χαίρονται από τέτοιες αναφορές. Ούτε αυτοί που τοποθετούνται με την υπερβάλλουσα συνυπαρξιακή ιδεολογική ‘’αγάπη’’ προς τους Τουρκοκυπρίους (με την συνεπακόλουθη στάση στη Μητέρα Ελλάδα), γνωστοί για την αντίθεση τους στον αγώνα του 55-59, δεν ευαρεστούνται με τέτοια αναφορά, γιατί αναφέρεται το όνομα του Μάτση και του Αυξεντίου.

Συγκεκριμένα στη συνέντευξη του Μητροπολίτη Μόρφου που τιτλοφορείται ‘’Πλησιάζει ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος’’ στην ιστοσελίδα της Μητρόπολης Μόρφου, αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής: «Ξέρετε ποιοι είναι οι πιο μεγάλοι αντιστασιακοί από όλους μας σήμερα στην Κύπρο; Οι Τουρκοκύπριοι δάσκαλοι. Οι πιο μεγάλοι ήρωες αυτή τη στιγμή στην Κύπρο είναι οι Τουρκοκύπριοι δάσκαλοι και ο παπά -Ζαχαρίας του Αποστόλου Αντρέα. Αυτοί είναι οι ήρωες, οι διάδοχοι του Μάτση και του Αυξεντίου». Δεν είναι σωστό καλούνται οι Τουρκοκύπριοι δάσκαλοι, ήρωες και διάδοχοι του Μάτση και του Αυξεντίου, των ηρώων που έδωσαν τη ζωή τους για την λευτεριά  και ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. 

Σιωπηλοί και ανήμποροι εκείνοι οι απλοί ανθρώποι που συμμετείχαν στον αγώνα, όσοι από αυτούς δεν αντάλλαξαν την προσφορά τους με θέσεις και αξιώματα, παραμένουν αυτοί που σε κάθε προτεινόμενο ξεπούλημα της Κύπρου, όπως τότε με το ανανικό έκτρωμα, αποτελούν το στήριγμα του αγώνα των Ελλήνων της Κύπρου. 

Γιατί λησμονούμε τους ήρωες Τάσο Ισαάκ και Σολωμό Σολωμού; Τα ηρωικά αυτά παιδιά, ο Τάσος Ισαάκ και Σολωμός Σολωμού, είναι για μας ήρωες και  διάδοχοι του Μάτση και του Αυξεντίου και όχι οι Τουρκοκύπριοι δάσκαλοι. Τα ηρωικά παιδιά, Τάσος Ισαάκ και Σολωμός Σολωμού, μας έδωσαν το μεγάλο κουράγιο, να ξαναπούμε ένα μεγάλο όχι σε σχέδιο τύπου  Ανάν.

Οι Τουρκοκύπριοι δάσκαλοι πως έχουν εφευρεθεί ως ήρωες και διάδοχοι του Μάτση και του Αυξεντίου; Αποτελεί όνειδος η αναφορά για τους συγγενείς συναγωνιστές του Μάτση και του Αυξεντίου. Θερμά παρακαλούμε να αποσυρθεί η απαράδεκτη αναφορά. Ας γίνει για χάρη όσων από τους παλιούς εκείνους συναγωνιστές των ηρώων μας, έκρυψαν την αγάπη εκείνη για την Ελλάδα και συνέχισαν να κρύβουν τον μισοτελειωμένο πόθο του παλληκαριού του Γρηγόρη Αυξεντίου, Μιχαήλ Γεωργάλλα, ‘’μάστρε μου πεθαίνω ζήτω η Ελλ...’’.