Ο ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΕΝ ΑΣΤΟΡΙΑ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΩΣ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ

Ο ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΕΝ ΑΣΤΟΡΙΑ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΩΣ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Κατά τον σημερινό εκκλησιασμό μου στον Αγιο Σπυρίδωνα στο Μανχάταν, συνάντησα παράγοντα της εν Αστορία Ομογένειας.

Μου έκανε εντύπωση η προσπάθεια του να με αποφύγει και η ψυχρότητα που με πλησίασε.

Κάνω αναφορά σ’ αυτό το κείμενο, όχι για να τον εκθέσω ή για να εκφράσω παράπονο -αφού παράπονο δεν έχω-, αλλά για να δώσω κάποιες αναγκαίες εξηγήσεις για να ηρεμήσει.

Ο λόγος της ψυχρότητας που με πλησίασε οφείλεται σε όσα έχω γράψει -κατ’ επανάληψη- τον τελευταίο καιρό για την απόλυτη ανάγκη να μη χειροτονηθούν ακατάλληλα πρόσωπα ως επίσκοποι.

Ο συγκεκριμένος παράγοντας της Ομογένειας είναι τρόπο τινά προστάτης άγαμου κληρικού και θεώρησε ότι η αναφορά μου για την ανάγκη να μη χειροτονούνται ακατάλληλα πρόσωπα γίνεται για τον κληρικό που προωθεί.

Την ίδια ψυχρότητα διαπίστωσα και με τον εν λόγω κληρικό όταν πρόσφατα πήγα να πάρω αντίδωρο σε Θεία Λειτουργία.

Οφείλω, λοιπόν, να δώσω κάποιες εξηγήσεις για να καθησυχάσω όσους τυχόν ενοχλήθηκαν με την αναφορά μου.

Κατά τον εκκλησιασμό μου στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Δημητρίου στο Μανχάταν πριν ορισμένους μήνες, στην κοινοτική αίθουσα μετά τη Θεία Λειτουργία, κάποιος κύριος μας έδωσε την πληροφορία ότι γίνονται διεργασίες για τη χειροτονία νέων επισκόπων. Ζήτησα να μάθω περισσότερα αλλά δεν ήταν σε θέση να μας δώσει συγκεκριμένα ονόματα εκτός από ένα Αρχιμανδρίτη στενό συνεργάτη του Σεβασμιότατου Αμερικής κ. Δημήτριου.

Εξαιτίας της συνομιλίας ζήτησα πληροφορίες από δύο άλλα πρόσωπα τα οποία γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις.

Και οι δύο μου επιβεβαίωσαν ότι όντως γίνονται διεργασίες πλην όμως μου έδωσαν διαφορετικά -κατά το πλείστον- ονόματα Αρχιμανδριτών υποψηφίων προς επισκοποίηση. 

Δυστυχώς τα πλείστα από τα ονόματα που άκουσα δεν είναι κατάλληλα πρόσωπα για να χειροτονηθούν επίσκοποι είτε διότι πρόκειται για παγκοίνως γνωστά διαβεβλημένα πρόσωπα, είτε επειδή είναι νεωτεριστές ή οικουμενιστές κληρικοί.

Ως εικός ανησύχησα σφόδρα για τις πληροφορίες και έγραψα τρία ή τέσσερα άρθρα τον τελευταίο καιρό με τα οποία κατέστησα σαφές ότι είναι ανεπίτρεπτο να στέκουν μπροστά στο άγιο θυσιαστήριο ακατάλληλα πρόσωπα -πολλώ μάλλον- να προάγονται στο επισκοπικό αξίωμα.

Θέλω να καταστήσω απολύτως σαφές τόσον προς τον συγκεκριμένο κληρικό που θορυβήθηκε, όσον και προς τον συγκεκριμένο παράγοντα της εν Αστορία ομογένειας που τον προωθεί, ότι το όνομα του συγκεκριμένου κληρικού δεν συμπεριλαμβάνετο στον κατάλογο των φερομένων ως υποψηφίων προς αρχιερατεία από κανένα από τους πληροφοριοδότες μου.

Αν το όνομα του συγκεκριμένου κληρικού συμπεριελαμβάνετο στον καταλογο των ονομάτων που μου μου δόθηκε δεν θα είχα απολύτως καμία δυσκολία να το αναφέρω, όπως δεν θα είχα απολύτως καμία δυσκολία να καταθέσω την ισχυρή μου πεποίθηση ότι δεν είναι κατάλληλο πρόσωπο προς επισκοποίηση. 

Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να είμαι πιο ειλικρινής και πιο σαφής από ότι είμαι.

Αλλά, όπως ανέφερα πιο πάνω, κανένας από όσους ρώτησα δεν ανέφερε το όνομα του συγκεκριμένου κληρικού. Γι’ αυτό ας είναι βέβαιοι και οι δύο ότι η αναφορά μου δεν αφορούσε τον εν λόγω κληρικό και επομένως δεν συντρέχει κανένας λόγος να ανησυχούν.

Οι θέσεις μου για τη χειροτονία ακατάλληλων κληρικών είναι γνωστές. 

Ουδείς πρέπει να χειροτονείται εκτός αν έχει τη συμμαρτυρία του πνευματικού του ότι δεν έχει κώλυμα ιερωσύνης.

Αν τυχόν έπεσε σε βαριά αμαρτήματα μετά τη χειροτονία του, είτε αυτοκαθαιρείται, είτε καθαιρείται κατόπιν πρωτοβουλίας του οικείου επισκόπου που τον παραπέμπει σε Συνοδικό δικαστήριο.

Ο Χριστός σταυρώθηκε για όλο τον κόσμο. 

Κανένας δεν πρέπει να απελπίζεται για τη σωτηρία του. 

Η πρώτη πράξη όμως μετανοίας ενός κληρικού, ο οποίος χειροτονήθηκε με κωλύματα ιερωσύνης ή ο οποίος -μετά τη χειροτονία του- έπεσε σε βαριά αμαρτήματα, είναι η αυτοκαθαίρεσή του τουτέστιν η κατάθεση του ωμοφόριου ή του επιτραχήλιου ή του οράριου στην Αγία Τράπεζα και η εκζήτηση του ελέους του Θεού.

Ο Χριστός για μας τους αμαρτωλούς ήρθε. 

Δεν υπάρχει καμία αμαρτία που νικά το έλεος του Θεού.

Μετάνοια, λοιπόν, χρειάζεται και ελπίδα στον Κύριο που έχυσε το πανάχραντό Του Αίμα στον Σταυρό για τη σωτηρία μας και όχι επιδίωξη εκλογής στο επισκοπικό αξίωμα κληρικών οι οποίοι επ' ουδενί λόγω δεν θα έπρεπε να στέκονται μπροστά στο Αγιο Θυσιαστήριο. Κανένας δεν έχει την ανάγκη ή την πολυτέλεια να πάει στην κόλαση με το οράριο, με το πετραχήλι ή με το ωμοφόριο.