ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====
Διαβάσαμε, στη Romfea.gr, το ακόλουθο απόσπασμα από εγκύκλιο του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου για την Υψωση του Τιμίου Σταυρού:
“Ὑψώνουμε τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ ὅταν δέν διστάζουμε ἤ φοβούμεθα νά δηλώσουμε ὅτι εἴμαστε Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί σέ ὁποιαδήποτε περίπτωση ἤ περιβάλλον βρεθοῦμε.
Ὑψώνουμε τόν Σταυρό ὅταν τά σπίτια καί οἱ οἰκογένειές μας ἀποτελοῦν κατοικητήριο Χριστοῦ.
Ὑψώνουμε τόν Σταυρό γιά νά δοῦν ὅλοι τή δύναμη τῆς πίστεως καί τῆς χάριτος ὅταν ζοῦμε σύμφωνα μέ τόν τρόπο τοῦ Σταυροῦ, δηλαδή ὅταν κάνουμε θυσίες γιά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί τίς ἀνάγκες τῶν ἄλλων, ὅταν ζοῦμε μέ ἀγάπη καί ταπεινότητα καί ὅταν οἱ ζωές μας δείχνουν πάντοτε τήν ὁδό τοῦ Χριστοῦ.
Καθώς ἑορτάζουμε αὐτή τήν Ἑορτή καί σκεπτόμεθα τήν μαρτυρία τοῦ Σταυροῦ, προσφέρουμε τίς προσευχές καί ὑποστήριξή μας σάν ἐτήσια παράδοση στήν ἀγαπημένη μας Θεολογική Σχολή τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.
Ὑψώνοντας τόν Σταυρό καί προσφέροντας μαρτυρία τοῦ Εὐαγγελίου, ἡ Σχολή τοῦ Τιμίου Σταυροῦ κατέχει σημαντικό ρόλο στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς μας.
Σέ αὐτό τό ἱερό ἵδρυμα αὐτοί πού σήκωσαν τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου μας καί ἀκολούθησαν τό κάλεσμά Του στήν Ἁγία Ἱερωσύνη καί διακονία λαμβάνουν τήν καθοδήγηση καί ἐκπαίδευση τήν ὁποία χρειάζονται γιά νά φέρουν τόν Σταυρό.
Μέσα σέ ἕνα περιβάλλον λατρείας καί προσευχῆς, ἀκαδημαϊκῆς τελειότητος καί ὁμονοίας ἐν Χριστῷ, οἱ σπουδαστές ἔχουν τήν εὐκαιρία νά προσηλωθοῦν στόν Σταυρό, νά καλλιεργήσουν τήν πίστη καί ἀφοσίωσή των, νά βιώσουν τήν ἐλπίδα, τήν δύναμη καί τόν θρίαμβο τά ὁποῖα εἶναι ἄκρως ἀπαραίτητα γιά μιά ζωή διακονίας.
Εἴθε νά προσευχηθοῦμε εἰδικά αὐτή τήν ἡμέρα γιά τούς σπουδαστές, τό διδακτικό προσωπικό, τό λοιπό προσωπικό, τούς ἐφόρους καί τούς δωρητές τῆς ἀγαπημένης μας Σχολῆς τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.
Σᾶς παρακαλῶ νά προσφέρετε τήν ὑποστήριξή σας στή Σχολή μας καί στούς σημερινούς καί μελλοντικούς φοιτητές θεολογίας ἀπό τίς ἐνορίες σας.”
Ωραίοι λόγοι μεστοί θεολογικών νοημάτων -όπως πάντοτε- οι λόγοι και οι εγκύκλιοι του Αρχιεπισκόπου Αμερικής.
Στο πρώτο μέρος της εγκυκλίου του -το οποίο παραλείψαμε να παραθέσουμε για να μην επιμηκύνουμε την έκταση του άρθρου-, ο Σεβ. κ. Δημήτριος κάνει λειτουργική αγωγή για την εορτή της Υψωσης του Τιμίου Σταυρού. Μια πολύ ωραία πρακτική του Σεβασμιότατου την οποία οι πλείστοι ιεράρχες παραμελούν να κάνουν με τα κηρύγματα και με τις εγκυκλίους τους.
Καλοί είναι οι ύμνοι και οι ωδές για τη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη και χθες όλοι προσφέραμε κατά δύναμη -όπως είχαμε χρέος- για την ενίσχυσή της.
Αναμένουμε, όμως, από τον Σεβασμιότατο, επειδή χρημάτισε Καθηγητής της Σχολής για χρόνια και επειδή την τελευταία δεκαπενταετία είναι ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, να αναγνωρίσει ότι υπάρχουν πολλά προβλήματα στη Θεολογική Σχολή τα οποία χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης.
Ο Σεβασμιότατος δεν αγνοεί ότι η Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού αναγόρευσε επίτιμο διδάκτορα τον Δρυίδη Αγγλικανό Πριμάτο που επιδίδεται -κατά την ιδία αυτού ομολογία- σε Βουδδιστικές πρακτικές προσευχής και τον δεινώς αστοχήσαντα -σε πολλά θέματα πίστεως- κ. Γιανναρά.
Ο Σεβασμιότατος δεν αγνοεί ότι στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού της Βοστώνης λύνει και δένει ο π. Εμμανουήλ Κλάψης πρωτοπαλίκαρο του κ. Πέτρου Βασιλειάδη.
Ο ίδιος παγκοσμιοσυμβουλίτης διαθρησκειακός οικουμενιστής κληρικός τυγχάνει τακτικός θαμώνας της εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσας Ακαδημίας του Βόλου και είναι ο πρώτος πανορθοδόξως που χρησιμοποίησε τον κυριολεκτικά αιρετικό όρο “μεταπατερική θεολογία”.
Αντί, λοιπόν, να εκθειάζει μέχρι τρίτου ουρανού το έργο της Σχολής και τα επιτεύγματά της, είναι επιβεβλημένο ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής να λάβει συγκεκριμένα μέτρα για να θέσει τη Σχολή σε ορθόδοξη τροχιά.
Πλην του π. Κλάψη ο Σεβασμιότατος δεν αγνοεί ότι στη Σχολή υπάρχουν Καθηγητές που προωθούν ακραίες προτεσταντικές φιλελεύθερες ιδέες, υπάρχουν άλλοι που είναι φερέφωνα του πιο ακραίου Οικουμενισμού, όπως υπάρχουν ορισμένοι που είναι φορείς των Νεορθόδοξων, Νεονικολαιτικών και στοχαστικών προσανατολισμών της OCA.(Παρενθετικά αναφέρω ότι εκτός από Καθηγητές της Σχολής που κουβαλούν τα μυαλά της θεολογίας της OCA, πολλοί - υπογραμμίζω το πολλοί- στενοί συνεργάτες του Σεβασμιότατου τρέφουν τις ίδιες πεποιθήσεις).
Αρχιεπίσκοπος Αμερικής δεν είναι ο Σεβ. κ. Δημήτριος και μάλιστα για τα 15 τελευταία χρόνια; Ποιος άλλος εκτός από τον ίδιο έχει την ευθύνη να διορθώσει τα ημαρτημένα;
Δεν αγνοώ ότι παρεμβάλλονται συνεχώς σοβαρά προσκόμματα στον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής από την πρώτη μέρα της ενθρόνισής του.
Δεν παραγνωρίζω ότι είναι άνθρωπος με φόβο Θεού, αδιάβλητος ιεράρχης, ανιδιοτελής και με άριστες προθέσεις και θεολόγος ολκής πανορθοδόξου βενηλεκούς.
Δεν παραθεωρώ ότι γίνεται συχνά στόχος εμπαθών επιθέσεων από ανθρώπους, οι οποίοι δεν αγαπούν την Εκκλησία.
Δεν υποτιμώ ότι είναι αληθινά σεμνή και ταπεινή ψυχή και ότι δεν αρέσκεται στις φανφάρες και στο θόρυβο. Γνωρίζω ότι ζει με λιτότητα και με ανιδιοτέλεια και ότι καλλιεργεί τις εν Χριστώ αρετές στο φυτώριο της αφάνειας τον μόνο χώρο που φυτρώνουν οι χριστιανικές αρετές.
Γι’ αυτό ακριβώς θεώρησα χρέος μου έναντι του Χριστού να τον υπερασπίζομαι από τις άδικες επιθέσεις που γίνεται κατά καιρούς στόχος. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχω ή είχα ποτέ ψευδαισθήσεις ότι η συνηγορία μου ή η κριτική μου λαμβάνεται υπόψη από κανένα.
Αλλά από εκεί και πέραν υπάρχουν ευθύνες τις οποίες πρέπει να αναλάβει.
Με τίποτα δεν δικαιολογείται η συγκατάθεσή του για την αναγόρευση του κ. Γιανναρά ως επίτιμου διδάκτορα της Σχολής, όπως δεν δικαιολογείται η στήριξή του για τις φραγκοχορωδίες στις εκκλησίες μας -και δη στον καθεδρικό ναό της Αγίας Τριάδας- 15 ολόκληρα χρόνια μετά την ενθρόνισή του, όπως δεν δικαιολογείται η ευλογία ή τουλάχιστον η ανοχή του για τον εκτοπισμό των ψαλτών από γυναίκες, όπως δεν δικαιολογείται η χειροτονία διαβεβλημένων ή και Οικουμενιστών ή και νεωτεριστών κληρικών -και δη επισκόπων- στην Εκκλησία μας.
No comments:
Post a Comment