ΙΔΟΥ ΠΩΣ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΑΜΕ!

ΙΔΟΥ ΠΩΣ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΑΜΕ!

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

==========

Επειδή οι θεωρίες περί “διεθνούς σιωνισμού”, “σκοτεινών δυνάμεων” κτλ., κτλ. συνεχίζονται με αμείωτη ένταση σε όλα τα επίπεδα, θα παρακαλέσω τους καλούς αναγνώστες να διαβάσουν το ακόλουθο άρθρο της κυρίας Σοφίας Βούλτεψη, η οποία με εκπλήσσει - για μια ακόμη φορά-, όχι μόνον για την ικανότητα που έχει να γράφει ωραία, αλλά προπαντός με την πληροφόρηση που έχει για τα θέματα που καταπιάνεται.

Ελπίζω ότι οι νουνεχείς αναγνώστες θα αντιληφθούν ότι αν χρεοκοπήσαμε αυτό δεν οφείλεται σε κάποιες “σκοτεινές δυνάμεις”, αλλά εξαιτίας της πλεονεξίας και της κερδοσκοπίας που κυριαρχούν στο νεοφιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο που κυριαρχεί στον κόσμο το οποίο δίνει διέξοδο στον άνθρωπο να ικανοποιήσει τη βουλιμία του!!!

Αν ποτέ ικανοποιείται “ο πίθος των Δαναίδων”.!

Παράλληλα όμως - για να ακριβολογούμε πρώτιστα - χρεοκοπήσαμε επειδή η κυριαρχία της μίζας, που εκδηλώνεται σε όλες τις πλευρές της ζωής μας, άγγιξε και αυτούς που διαχειρίζονταν κονδύλια δισεκατομμυρίων για την αγορά οπλικών συστημάτων.

Ποιοι είναι αυτοί;

Αυτοί που ανεβάζαμε για δεκαετίες στην εξουσία με την “τιμία” ψήφο μας και την “τιμία” αποχή μας και αυτοί που διόριζαν σε επιτελικές θέσεις όσους ψηφίζαμε για τα ανώτατα αξιώματα της πατρίδας μας.

Οσο πιο γρήγορα δούμε χωρίς φτιασίδια τη σκληρή πραγματικότητα τόσο πιο γρήγορα θα έχουμε ελπίδα ανάνηψης και ανορθωτικής πορείας.

Παραθέτουμε στη συνέχεια το άρθρο που μας έδωσε την αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου.

*****

ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΑΚΗ, ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ

Της κυρίας Σοφίας Βούλτεψη

=============

Πέσαμε πάλι από τα σύννεφα.

Και όμως. Όλα ήσαν γνωστά. Η χλιδάτη ζωή του Άκη Τσοχατζόπουλου, που δεν δικαιολογεί καμιά βουλευτική αποζημίωση, ήταν επί χρόνια κοινό μυστικό.

Αν πραγματικά υπάρχει κάτι το ενδιαφέρον στην υπόθεση της (προεκλογικής) σύλληψής του, αυτό, κατά τη γνώμη μου, ουδεμία σχέση έχει με τα αποκαλυπτόμενα περιουσιακά του στοιχεία.

Το ενδιαφέρον είναι πως η υπόθεση Τσοχατζόπουλου ξαφνικά εμφανίζεται εντελώς αποκομμένη από το οργιώδες σκηνικό που επί χρόνια είχε στηθεί γύρω από τα εξοπλιστικά προγράμματα – τα οποία πάντως αποφασίζονταν από τα υπουργικά συμβούλια και τα ΚΥΣΕΑ.

Έτσι, όπως και στο παρελθόν, όταν ο Κ. Σημίτης απέκλεισε από τα ψηφοδέλτια του κόμματος πρόσωπα όπως ο Γ. Σμπώκος, Γενικός Διευθυντής Εξοπλισμών που παραιτήθηκε το 2000 για να θέσει υποψηφιότητα, αφήνοντας αλώβητο τον κ. Τσοχατζόπουλο, έτσι και τώρα, ο τελευταίος, ισχυρίζεται όσα και τότε ο Σμπώκος: Ότι δηλαδή υπήρχε υπουργικό συμβούλιο και ΚΥΣΕΑ.

Πού βρίσκονται σήμερα όλοι αυτοί; Προφανώς ανάμεσά μας. Τίποτε δεν έχει αλλάξει. Εκτός από το γεγονός ότι τη θέση του Σμπώκου πήρε ο Τσοχατζόπουλος. Και από το γεγονός ότι ο Τσοχαζόπουλος πέρασε το Πάσχα στη φυλακή.

Το χρονικό της μίζας

Η Ελλάδα είχε πάντοτε τις υψηλότερες δαπάνες για εξοπλισμούς σε σχέση με το ΑΕΠ στην ΕΕ. Ξοδεύαμε σταθερά 5 ως 6 δις ευρώ ετησίως για αμυντικές δαπάνες, ενώ μεταξύ των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ μας περνούσαν μόνο η Τουρκία (3,2% του ΑΕΠ έναντι του 3,1% της Ελλάδας) και οι ΗΠΑ (3,8% του ΑΕΠ το 2005).

Από το 1996 ως το 2004, το ποσό που κατέβαλε η Ελλάδα για εξοπλιστικά προγράμματα ξεπέρασε τα 51 δις ευρώ. Όταν το 2004 ανέλαβε η Ν.Δ., ο τότε υπουργός Άμυνας Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος βρήκε 100 επιτροπές με πάνω από 500 στελέχη, που διαχειρίζονταν τα δισεκατομμύρια σαν στραγάλια – και τις οποίες κατάργησε.

Δεν είναι να απορεί κανείς που χρεοκοπήσαμε!

Αποκαλύφθηκε τότε, πως η ΕΒΟ-ΠΥΡΚΑΛ είχε την φαεινή ιδέα να προχωρήσει σε πωλήσεις όπλων στο... Ιράκ. Τα χρήματα (129 εκ ευρώ που μαζί με τους τόκους υπερημερίας έφθασαν τα 213 εκ ε) φυσικά δεν πληρώθηκαν ποτέ. Και φυσικά ποτέ κανείς δεν λογοδότησε.

Είναι επίσης γνωστό πως δάνεια ύψους 9 δις ευρώ που συνήφθησαν για να αγοραστούν όπλα το διάστημα 1997-2003 δεν εμφανίστηκαν ποτέ στους αντίστοιχους προϋπολογισμούς. Ο συνολικός δανεισμός για το διάστημα αυτό ήταν 15 δις ευρώ, αλλά στα βιβλία εμφανίστηκαν μόνο τα 6 δις.

Είναι επίσης γνωστό πως η προμήθεια των τζιπ τύπου Χάμμερ έγινε σε υπερδιπλάσια τιμή από την πραγματική. Η Ελλάδα πλήρωσε από 120.000 ως 150.000 δολάρια για κάθε όχημα, ενώ υπήρχε επίσημη προσφορά για 58.000 ως 66.000 δολάρια και οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις κατέβαλαν 62.000 δολάρια για κάθε όχημα. Για την αγορά 222 Χάμμερ το ελληνικό Δημόσιο κατέβαλε επιπλέον ποσό ύψους 5 δις δρχ.

Επίσης είναι γνωστά τα ακόλουθα:

Το Νοέμβριο του 2002 το ΚΥΣΕΑ αποφάσισε την αγορά, με απευθείας ανάθεση και χωρίς να συνεδριάσει το Ανώτατο Συμβούλιο Άμυνας, των επιθετικών και μεταφορικών ελικοπτέρων και των κορβετών, ύψους 700 δις δρχ. Τα μεταφορικά ελικόπτερα ΝΗ-90 αγοράστηκαν με καπέλο 41,6 εκ ευρώ και απευθείας ανάθεση.

Τα 12 πυροβόλα Ζουζάνα αγοράστηκαν από τη Σλοβακία έναντι 18 δις δρχ. με απευθείας ανάθεση και παρά τις περί του αντιθέτου εκθέσεις αξιολόγησης του ΓΕΣ, καθώς δεν είχαν επιβεβαιωθεί οι επιχειρησιακές τους δυνατότητες, ενώ δεν τα είχε αγοράσει ούτε ο… σλοβακικός στρατός!

Μετά το 2000 δαπανήθηκαν για εξοπλισμούς 6 τρισεκατομμύρια δραχμές. Το 31% σε ποσοστό και το 54% σε αξία έγιναν με απευθείας αναθέσεις.

Τα 4 Zubr (πλοία ταχείας μεταφοράς) αγοράστηκαν με υπερτιμολόγηση 8 εκ ευρώ το ένα.

Τα περίφημα τέσσερα υποβρύχια – εκ των οποίων το ένα έγερνε – προπληρώθηκαν από τα… σχέδια. Η Ελλάδα κατέβαλε 1,4 δις ευρώ και απλώς απέμεναν άλλα 400 εκ.

Το κόστος του εκσυγχρονισμού 7 πυροβολαρχιών Hawk (σύμβαση Μαρτίου 1999) έφθασε τα 153 εκ δολάρια, ενώ η Ιταλία για 11 πυροβολαρχίες πλήρωσε 82,5 εκ δολ. και η Γαλλία για 8, 71 εκ δολ. Δηλαδή η Ελλάδα πλήρωσε τουλάχιστον 80 εκ δολ. επιπλέον. Το 2005 έγινε επαναδιαπραγμάτευση.

Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί χρεοκοπήσαμε.

Τα ίδια και με τα 170 Λέοπαρντ, για τα οποία επίσης έγινε επαναδιαπραγμάτευση το 2005, οπότε δόθηκαν επιπλέον αντισταθμιστικά ωφελήματα 100 εκ ευρώ και δωρεάν παροχή 150 επιπλέον αρμάτων Λέο 1 Α5.

Τον Μάρτιο 2003 υπογράφηκε σύμβαση 1,7 δις ευρώ για 170 καινούργια άρματα μάχης, 12 αρμάτων περισυλλογής και 8 γεφυροφόρων. Το φθινόπωρο του 2003, το ΓΕΣ ζήτησε επίσημα οικονομικά στοιχεία από το γερμανικό Δημόσιο για την απόκτηση 183 μεταχειρισμένων. Απάντησαν ότι το κόστος ανά άρμα ήταν 1,2 εκ ευρώ. Το ΓΕΣ καθόρισε ότι δεν έπρεπε να πληρωθούν πάνω από 600.000.

Τα ίδια και με το Πρόγραμμα Μιράζ 2000-5 (Ντασό, Σνέκμα, Τhales), ύψους 1,2 δις ε. για αναβάθμιση 10 αεροσκαφών και απόκτηση 15 νέων. Η σύμβαση υπεγράφη τον Αύγουστο του 2000 και δόθηκε σε προκαταβολή το 50% του ποσού.

Αλλά η επιχειρησιακή αξιολόγηση τον Ιούλιο-Αύγουστο του 2004 κρίθηκε ανεπιτυχής. Ακολούθησαν συσκέψεις επί συσκέψεων και οι Γάλλοι ανέλαβαν δέσμευση αποκατάστασης όλων των παρατηρήσεων του ΓΕΑ.

Στην εταιρία εξυπηρέτησης των αντισταθμιστικών ωφελημάτων για τους ρωσικούς ΤΟΡ-Μ1 είχε τοποθετηθεί ο πασίγνωστος διεθνώς τζογαδόρος και καταγγελθείς ως μεγαλέμπορος όπλων, Αραβας Φουάντ Αλ Ζιγιάντ.

Η σύμβαση υπεγράφη το 1999 (Τσοχατζόπουλος, Σμπώκος). Εισαγγελική έρευνα στη Ρωσία είχε αποκαλύψει ότι 73 εκ δολάρια είχαν καταλήξει σε τράπεζες του εξωτερικού και σε υπεράκτιες εταιρίες των Νησιών Κάιμαν.

Τα αυτοκινούμενα αντιαεροπορικά συστήματα μικρού βεληνεκούς ΤΟR Μ-1, της ρωσικής εταιρίας Αντέι, αγοράστηκαν με δόσεις: Αρχικά 21 συστήματα (το 1998), στη συνέχεια άλλα 6 για την κυπριακή άμυνα (Φεβρουάριος 2000) και δυο μήνες αργότερα, άλλα 4 για την προστασία των S - 300, έναντι συνολικού τιμήματος 818,6 εκ δολαρίων.

Η ζημιά υπολογίζεται σε 450 εκ δολάρια – και να μην αναρωτιόμαστε γιατί χρεοκοπήσαμε.

Έγραψε η Φρανκφούρτερ Ρουντσάου, υπό τον τίτλο «Κανένας λόγος υπερηφάνειας»: «Υπάρχουν εμπορικές επιτυχίες για τις οποίες μια χώρα δεν θα μπορούσε να είναι υπερήφανη. Ακόμη και αν αγωνίζεται για τον τίτλο του πρωταθλητή στις εξαγωγές. Η κορυφαία θέση της Γερμανίας μεταξύ των εμπόρων όπλων ανήκει στην κατηγορία αυτή. Εξαιρετικές επιχειρήσεις; Σε καμιά περίπτωση. Οι προμήθειες όπλων συμβάλλουν στην παγκόσμια αποσταθεροποίηση. Οι περισσότεροι αγοραστές γερμανικών όπλων είναι παγιωμένες δημοκρατίες. Αλλά και ο εφοδιασμός μονίμων ανταγωνιστών – όπως η Ελλάδα και η Τουρκία – με υποβρύχια δεν είναι σε καμία περίπτωση πράξη αποκλιμάκωσης. Μέχρι τώρα, η οικονομική κρίση πέρασε σχεδόν απαρατήρητη στο εμπόριο όπλων. Αυτό δεν θα παραμείνει έτσι. Ένα χρεοκοπημένο κράτος όπως η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να διατηρήσει την κορυφαία θέση του ως πελάτης όπλων».

Υ.Γ. Ως γνωστόν, οι πρώην σύμμαχοι και νυν δανειστές (σκέτο) πίεζαν για την αγορά των προϊόντων των πολεμικών τους βιομηχανιών όποτε η Ελλάδα χρειαζόταν την βοήθειά τους σε κρίσιμες αποφάσεις για τα Σκόπια ή το Αιγαίο. Οπότε, βρίσκονταν πάντοτε «Έλληνες» που επωφελούνταν μέσω αγορών με απευθείας αναθέσεις. Διότι εκτός από τον εξωτερικό εχθρό, υπάρχει πάντα και ο εσωτερικός.

ΠΗΓΗ:

Ελεύθερη Ζώνη