ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ κ. ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ ΝΑΝΗ "ΠΕΡΙ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΚΟΤΣΩΝΗ"

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ κ. ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ ΝΑΝΗ "ΠΕΡΙ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΚΟΤΣΩΝΗ"

=========

Αγαπητέ κε Τελεβάντο,

Χριστός ανέστη!

Κατ’ αρχήν σας ευχαριστώ για την ευγενή καλωσύνη σας να δημοσιεύετε πολλά απ’ τα σχόλιά μου που είναι εγκατεσπαρμένα σε διάφορα ιστολόγια, αλλά και για τις ευμενείς κρίσεις για το περιεχόμενό τους και τους ευμενείς χαρακτηρισμούς για το πρόσωπό μου, αμφότερα δηλωτικά της εκτιμήσεώς σας προς την ταπεινότητά μου.

Σας ευχαριστώ προσέτι και για την πρόσκληση που μου απευθύνατε να ασχοληθώ με τα όσα ο π. Νικόδημος Μπιλάλης αναφέρει σε προηγούμενο φύλλο του ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ σχετικά με ωρισμένες εκδηλώσεις του μακαριστού αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού Ιερωνύμου Κοτσώνη.

Προτού προβώ στον εν θέματι σχολιασμό οφείλω να σας καταστήσω γνωστό ότι ο γράφων την παρούσα ηλεκτρονική επιστολή βαθέως σέβεται και λίαν αγαπά τον π. Νικόδημο αφού διατηρεί προσωπική γνωριμία και επικοινωνία μαζί του από ετών και του έχει προσφέρει μάλιστα και τις ιατρικές του υπηρεσίες επανειλημμένως.

Επίσης τυγχάνω θαυμαστής του ομολογουμένως εκπληκτικού του έργου στον τομέα των πολυτέκνων στους οποίους χάριτι Θεία ανήκω κι εγώ.

Εκτιμώ επιπλέον και την αγάπη του προς την αγία μας Ορθοδοξία και τις θρησκευτικές και εθνικές μας παραδόσεις.

Και έρχομαι τώρα στο θέμα των εκδηλώσεων του μακαριστού Ιερωνύμου που εξ αντικειμένου προκάλεσαν σκανδαλισμό πολλών πιστών όπως εικάζω.

Πιστεύω ακραδάντως ότι ο μακαριστός Ιερώνυμος δεν έπρεπε να φέρει περιβολή που “λατινίζει”. Και μόνο το γεγονός ότι η εν λόγω περιβολή σκανδάλισε ικανό αριθμό πιστών αρκεί να αποδείξει το σφάλμα του αειμνήστου. Διαφωνώ με την τροποποίηση ή την κατάργηση του ράσου. Οι απόψεις μου περί ράσου ταυτίζονται μ’ αυτές του αοιδίμου π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου όπως αυτές περιέχονται στο θαυμάσιο βιβλίο με τίτλο ΑΡΘΡΑ, ΜΕΛΕΤΑΙ, ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ.

Βέβαια η συγκεκριμένη πρακτική του μακαριστού Ιερωνύμου δεν αποδεικνύει ότι είχε ασπασθεί τον αιρετικό ρωμαιοκαθολικισμό γενόμενος έτσι εξωμότης! Αλλοίμονο! Ούτε να διανοηθώ δεν μπορώ κάτι τέτοιο! Πλην όμως συνιστά η συγκεκριμένη πρακτική του αναντιρρήτως ατόπημά του. Το θέμα του ράσου ναι μεν δεν αποτελεί δογματικό θέμα, πλην όμως είναι δηλωτικό υπερφιλελεύθερων τάσεων και ροπών με τις οποίες διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως ειδικά μάλιστα όταν πρόκειται για λατινίζουσα περιβολή.

Αναφορικά με τη στάση του μακαριστού απέναντι στον αείμνηστο π. Μάρκο Μανώλη έχω τη γνώμη ότι δε θα έπρεπε να τιμωρηθεί ο π. Μάρκος. Δε γνωρίζω αν έκανε καλά που διαμαρτυρήθηκε όπως διαμαρτυρήθηκε, αλλά δε νομίζω ότι θα έπρεπε να τιμωρηθεί και μάλιστα τόσο αυστηρά. Πιθανώς να αρκούσε μία επίπληξη και να τελείωνε το θέμα εκεί. Έχω τη γνώμη ότι κακώς ακολούθησε ό,τι ακολούθησε. Φαίνεται ότι ο π. Μάρκος δεν άντεξε άλλο τις οικουμενιστικές ασχημίες του Αθηναγόρα κι αντέδρασε όπως αντέδρασε. Μάλλον είχε φθάσει ο κόμπος στο χτένι! Τον δικαιολογώ σε μεγάλο βαθμό χωρίς κατ’ ανάγκη να τον δικαιώνω. Κι εγώ δε γνωρίζω τι θα έπραττα σε ανάλογη περίπτωση. Δυστυχώς επί Ιερωνύμου του Α' σημειώθηκε μία ακατανόητη ανοχή της διοικήσεως της Ελλαδικής Εκκλησίας έναντι των Αθηναγόρειων εγκλημάτων. Πιθανώς για λόγους μη διασάλευσης της Πανορθόδοξης ενότητας. Προσωπικά διαφωνώ με την εν λόγω τακτική αφού πρόκειται για ζητήματα πίστεως. Είναι επίσης αυτονόητο ότι καταδικάζω τη χρήση του όρου “προφηταπόστολος” που αναφέρεται στο μακαριστό Αθηναγόρα.

Βέβαια οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι ο μακαριστός Ιερώνυμος δεν προέβη ούτε σε συμπροσευχές, ούτε σε θεατρινισμούς με τον πάπα, ούτε προσκάλεσε τον πάπα στη χώρα μας, ούτε μετέβη ο ίδιος στο Βατικανό όπως κάποιος απ’ τους διαδόχους του στην καθέδρα της αρχιεπισκοπής Αθηνών. Υπήρξε γενικά προσεκτικός. Δυστυχώς μάλλον υπείκων στη σκοπιμότητα της μη διασαλεύσεως της πανορθόδοξης ενότητας, όχι μόνο δεν καυτηρίασε τα απαράδεκτα ανοίγματα του Αθηναγόρα, όπως ο προκάτοχός του Χρυσόστομος Χατζησταύρου, αλλά μάλλον τα κάλυψε αν και πιστεύω ότι κατά βάθος διαφωνούσε.

Ο μακαριστός Ιερώνυμος ο Α' στα επιστημονικά του συγγράμματα και ειδικά στα αναφερόμενα στις σχέσεις μας με τους ετεροδόξους αποδεικνύεται ορθοδοξότατος.

Σ’ αυτά προστρέχουν γνωστοί αντιοικουμενιστές όπως π.χ. ο αείμνηστος π. Σπυρίδων Μπιλάλης και ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος. Ούτε επαίσχυντες δηλώσεις έκανε ποτέ όπως ο δυστυχής Αθηναγόρας. Πολλοί αντιοικουμενιστές επίσκοποι, όπως ο μακαριστός Τρίκκης και Σταγών Διονύσιος, εξέβαλαν στεναγμό ανακουφίσεως όταν εξελέγη αρχιεπίσκοπος. Δυστυχώς θα περιμέναμε να ακολουθήσει διαφορετική πολιτική στο θέμα του οικουμενισμού και του νεωτερισμού. Η εν λόγω πολιτική του πιστώνεται κατά τη γνώμη μου στα αρνητικά του αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου που ομολογουμένως αγαπούσε την Εκκλησία και διαπνεόταν απ’ το όραμα της αναγεννήσεώς Tης.

Υ.Γ. Νομίζω ότι θα πρέπει να απαντήσουν αφ’ ενός μεν ο μητροπολίτης Αττικής Νικόδημος και αφ’ ετέρου ο μητροπολίτης Ευρίπου Βασίλειος που χρημάτισε διεθυντής του ιδιαιτέρου γραφείου του μακαριστού Ιερωνύμου. Ο υποφαινόμενος γεννήθηκα το 1971 και ό,τι γνωρίζω για το μακαριστό τα γνωρίζω από βιβλία και εφημερίδες και ελάχιστα από αφηγήσεις ελαχίστων προσώπων.

Μετά πολλής εκτιμήσεως,

Λυκούργος Νάνης