ΑΝΑΣΣΑ ΠΟΛΙΣ

ΑΝΑΣΣΑ ΠΟΛΙΣ

Του Βασίλη Χαραλάμπους

=========

Το πάλαι των Μεγαρέων

η αρχαία εκείνη Βυζαντίς

και παραύστερα

του Κωνσταντίνου η άνασσα η πόλις.

Όπου νάναι

θ’ αρχινίσει να σημαίνει το βούκινο

ν’ ακούγεται ίσαμε τον Κεράτιο

τη Μαύρη θάλασσα

το Βόσπορο

του Μαρμαρά τη θάλασσα

όπου ο φλοίσβος συντροφεύει ακόμη

την κλάψα των γλάρων.

Καταμεσίς η Πρώτη κι’ η Χάλκη

η Αντιγόνη κι’ η Πρίγκηπος

δρομώνες θαρρείς

που ξώμειναν να διαλαλούν στα πέλαγα

τη Ρωμανία των καημών

από τότε που γιόμισαν

οι γειτονιές σιωπηλούς γέροντες

απάγκιο τόπο ν’ αποζητούν.

Αναμετρώ τις τόσες πύλες

στ’ αγκρέμιστα κάστρα της ρεματιάς

της Μελαντιάδος την πύλη

εκεί όπου ξώμεινε

ένας βυζαντινός σκουτάριος

και πολεμούσε

την Πύλη την Χρυσή

που τόσο σκοντάφτει η πεθυμιά

παρεμπρός στη πύλη ετούτη.

Τα σιωπηλά σήμαντρα

π’ απόμειναν

αναταράζουν άλλες μνήμες

κι’ ο γραίγος

το δικό του τραγούδημα

το δικό του διθύραμβο.

Στην Αγιά Σοφιά

ακόμη οι λιαχτίδες πασκίζουν να μπούνε

από κείνα τα εκατόν τα παραθύρια.

Μπρος στην Παμμακάριστο

κάθε αποκέρι και καημός

κι’ εμείς πεισματικά

στα στασίδια της υπομονής

στην Παναγιά των Βλαχερνών.

Και κάτι ακόμα

κατ’ αντίκρυ

το γλαυκό του ουρανού

αρχινά να ματασμίγει

με του πελάγου το βαθύ γαλάζιο.

(Από την ποιητική συλλογή “Γη άγνωστος”)

* Πήρε το Α΄ βραβείο από το ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΟΜΙΛΟ ΖΑΛΩΝΗ ΞΑΣΤΕΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΚΕΛΑΙΝΩ το έτος 2010 με τίτλο “Βραβείο ιστορίας - σύγχρονη ποιητική έκφραση”.