ΑΞΙΟΠΡΟΣΕΚΤΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ

ΑΞΙΟΠΡΟΣΕΚΤΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

===========

Συνήθως έχω δυσκολία με τα κείμενα του Αγίου Μεσογαίας. Χρησιμοποιεί τακτικά λεκτικά πυροτεχνήματα και οξύμωρα για να εκφραστεί. Και νιώθω - πολλές φορές- ότι δεν μπορώ να ακολουθήσω το νήμα της σκέψης του μέσα στην αχλύ των λεκτικών του παιγνιδιών. Θαυμάζω την εκφραστική του ευρηματικότητα - καρπό της παφλάζουσας ευφυίας του -, αλλά τελικά μένω με τη γεύση της απορίας για το ποια είναι η θέση του για πολλά θέματα.

Στο απόσπασμα όμως που ακολουθεί - που είναι παρμένο από συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα στο “Αγιορειτικό Βήμα” - μας λέγει τα “σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη” χωρίς καμιά προσπάθεια να ωραιοποιήσει τη στυγνή πραγματικότητα που μας περιβάλλει.

Είναι εύκολο να καταφύγει κάποιος τις τραγικές αυτές στιγμές που ζει η πατρίδα μας στο λαικισμό και στην επίρριψη ευθυνών στους άλλους χωρίς παράλληλα να αντιλαμβάνεται ότι η ευθύνη ανήκει πρώτιστα σε μας.

Ο Θεός μπορεί να επιτρέψει να προξενηθεί μεγάλο κακό, επειδή εμείς πρώτοι συνειδητά Τον αφήσαμε. Τα ιστορικά παραδείγματα, που ανέφερε ο Σεβασμιότατος στη συνεντευξή του, είναι συντριπτικά. Ο Θεός επέτρεψε το 1453, την Τουρκοκρατία (και το 1922 και το 1955 και το 1974 θα προσθέταμε εμείς), και επέτρεψε την εγκαθίδρυση κομμουνιστικών καθεστώτων το 1917 για τους Ρώσους (και θα προσθέταμε και για τους άλλους Σλάβους ομόδοξους αδελφούς μας μετά το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο).

Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να πιστεύουμε ότι δεν θα επιτρέψει και σήμερα να ξαναγίνει μεγάλο κακό.

Ο Σεβασμιότατος δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας. Η αντικειμενική αξιολόγηση των γεγονότων μας δίνει την πιο φρικτή εκδοχή του τι πρόκειται να επακολουθήσει.

Αφήνει όμως περιθώριο ελπίδας αλλά βάζει καθαρά πνευματικές προυποθέσεις. Χρειάζεται Νινευιτική μετάνοια όλων μας που μπορεί να αναστήσει την ευλογία του Θεού στην πατρίδα μας.

Παραθέτουμε στη συνέχεια απόσπασμα της συνέντευξης που μας έδωσε την αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου.

*****

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ

_____________________

-Σεβασμιώτατε, διανύουμε μία από τις δυσκολότερες περιόδους των τελευταίων ετών. Οικονομική κρίση, φτώχεια, περικοπές...με αποτέλεσμα χιλιάδες οικογένειες να βρίσκονται σε απόγνωση. Πολλοί λένε ότι το Ελληνικό κράτος καταρρέει…Χιλιάδες Έλληνες αδυνατούν να καλύψουν τα βασικά έξοδα του μήνα, έχουν έρθει σε απόγνωση. Τι θα μας σώσει άραγε;

Έτσι όπως δείχνουν τα πράγματα, οδηγούμαστε εκεί που κι εσείς το περιγράφετε, σε οικονομική καταστροφή, κοινωνική αποσύνθεση και εθνική κατάρρευση. Δεν διακρίνεται πουθενά φως.

Και αυτό που συνηθίζουμε να λέμε ότι δεν θα αφήσει ο Θεός, δεν είμαι τόσο αισιόδοξος ότι θα συμβεί. Ο Θεός κάποιες φορές...αφήνει. Άφησε να γίνει η πτώση του Βυζαντίου και να ακολουθήσει η μαύρη περίοδος της Τουρκοκρατίας. Άφησε να επικρατήσει η επανάσταση των Μπολσεβίκων και να ακολουθήσει το σοβιετικό σκοτάδι στην Ορθόδοξη Ρωσία.

Γιατί να μην αφήσει εμάς που Τον έχουμε αφήσει, που καθημερινά Τον σταυρώνουμε, που περιφρονούμε το θέλημά Του, που βρίζουμε το όνομά Του; Γιατί; Δεν υπάρχει ούτε ένα επιχείρημα: «ελασσονούσι φυλάς αμαρτίαι», λέγει στο βιβλίο των Παροιμιών. Οι αμαρτίες καταστρέφουν ολόκληρους λαούς, φυλές, εθνικές ιστορίες. Εμείς για ποιόν λόγο να ξεφύγουμε από αυτόν τον κανόνα;

-Δηλαδή δεν υπάρχει καμία ελπίδα;

Είπα ότι δεν διακρίνεται φως, αλλά η ελπίδα πάντα υπάρχει, γιατί και ο Θεός πάντα περιμένει. Μία και μοναδική είναι η λύση. «Δικαιοσύνη υψοί έθνη». Η επιστροφή μας στον Θεό μας, το αγκάλιασμα της ιστορίας μας, η αξιοποίηση της παράδοσής μας, το ξαναζωντάνεμα της Εκκλησίας μας, η ανάσταση της πίστης μας.

Αυτό λύνει και οικονομικά προβλήματα. «Η ευσέβεια προς πάντα ωφέλιμός εστιν, επαγγελία έχουσα ζωής της νυν και της μελλούσης». Η ευσέβεια λύνει τα προβλήματα και της παρούσης ζωής. Φέρνει τον Θεό ολοζώντανο και στην καθημερινότητα. «Οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού».

Αυτές είναι αδιαπραγμάτευτες αλήθειες. Το πείραμα έχει γίνει και πέτυχε. Καιρός να το επαναλάβουμε.

ΠΗΓΗ:

Αγιορείτικο Βήμα