«ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» ΤΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ ΤΟΥ ΘΡΟΝΟΥ

«ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» ΤΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ ΤΟΥ ΘΡΟΝΟΥ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Όντως κατατοπιστικό κι επίκαιρο το άρθρο του κ. Αριστείδη Πανώτη, που ασχολείται με το καθεστώς των Νέων Χωρών, δηλαδή των 36 Μητροπόλεων  του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που δόθηκαν  με την Πράξη του 1928 «άχρι καιρού» στην Ελλαδική Εκκλησία. Ουσιαστικά η λεγομένη «Ομολογία ασφαλείας» κατοχυρώνει την σχέση που οφείλουν να έχουν οι αρχιερείς των 36 αυτών μητροπόλεων με τον Οικουμενικό  Θρόνο. Είναι σαφές και σ’ αυτό συμφωνούμε με τον κ. Πανώτη, ότι δηλαδή οι εν λόγω αρχιερείς πρέπει να βλέπουν τον Οικουμενικό Θρόνο ως την προϊσταμένη εκκλησιαστική αρχή. 

Παραπονείται ο συγγραφέας ότι σήμερα παραλείπεται αυτή η «Ομολογία ασφαλείας». Είναι γνωστό ότι ο σημερινός Οικουμενικός Πατριάρχης επιμένει στα δίκαια του Θρόνου και δεν απεμπολεί οτιδήποτε απορρέει από την Πράξη του 1928. Είναι γνωστή η σύγκρουση του  με τον μακαριστό αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο για τις Νέες Χώρες και σήμερα βλέπουμε μια αναζωπύρωση του θέματος, ως μη όφειλε. 

Ο κ. Πανώτης παρουσιάζει μάλιστα και το κείμενο της εν λόγω «Ομολογίας». Σ’ αυτό υπάρχει και κάτι πολύ σημαντικό, κατά τον γράφοντα, που πρέπει να προσεχθεί ιδιαιτέρως. Στην παράγραφο γ) του κειμένου ο επίσκοπος υπόσχεται ότι θα «διαποιμάνει ορθόδοξα και κανονικά» το λαό του Θεού. Τω όντι σήμερα, που πλείστοι όσοι ξεχνούν αυτές τις δυο λέξεις-κλειδιά που πρέπει να χαρακτηρίζουν τον επίσκοπο της Εκκλησίας υποχρεούμαστε να τις τονίσουμε. Πρέπει να υφώσουμε τη φωνή και να πούμε στον κάθε επίσκοπο ότι το λαό του Θεού έχει υποχρέωση έναντι Θεού και ανθρώπων να τον διαποιμαίνει ορθόδοξα κι όχι κακόδοξα, ούτε οικουμενιστικά. 

Γι’ αυτό λ.χ. δεν μπορούμε να χειροκροτήσουμε τη δίωξη του π. Νικολάου Μανώλη διότι επιμένει να πολέμα την αίρεση του οικουμενισμού. Ούτε μπορούμε να αγνοήσουμε τις συμπροσευχές με τους αιρετικούς πάσης φύσεως, όπως και τις συμμετοχές στο κακόφημο «ΠΣΕ». 

Λέει μεταξύ άλλων η «Ομολογία»: Στέργω και αποδέχομαι τας Αγίας Πανσέπτους Οικουμενικάς Συνόδους, αίτινες επί φυλακή των σεπτών δογμάτων συνηθροίσθησαν… Τι ωραία που τα λέει η «Ομολoγία»! Ακόμη πιο ωραία θα ήταν τα πράγματα αν οι ιεράρχες του Οικουμενικού Θρόνου, αλλά και των λοιπών Ορθοδόξων Εκκλησιών φρόντιζαν να εφαρμόζουν αυτή τη ρήτρα της «Ομολογίας». 

Οι αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων, ας το χωνέψουν οι «μεταπατερικοί», «συναφειακοί» κι οι υπόλοιποι περιφρονητές τους, δεν ανήκουν απλώς στην ιστορία. Είναι φώτα σωστικά και κτήμα της Εκκλησίας ες αεί. Ευχαριστούμε τον κ. Αριστείδη Πανώτη που προβάλλει αυτό το θέμα διότι μας βοηθά να διακρίνουμε το άχυρο από τον σίτο.