ΟΜΙΛΙΑ ΠΕΡΙ ΥΠΑΚΟΗΣ

ΟΜΙΛΙΑ ΠΕΡΙ ΥΠΑΚΟΗΣ

Του Πανοσ. Αρχιμ. Αρσένιου Κατερέλου

=====

Ἡ χριστοκεντρική ὑπακοή καταστρέφει εὔκολα καί δραστικά ὅλα τά διαβολικά τεχνάσματα. 

Εἶναι μυστήριο πῶς ὁ Θεός σφραγίζει τόν λόγο τοῦ Γέροντα, ἀκόμη καί ὅταν αὐτός φαίνεται αὐστηρός, ἄδικος, κλπ., διότι τότε συγκινεῖται ὁ Θεός καί αὐτομάτως μᾶς ἀπαλλάσσει ἀπό τίς μηχανορραφίες τῶν δαιμόνων καί τίς ἐπαναστάσεις τῶν παθῶν μας.

Ἕνας μοναχός εἶδε σέ ὅραμα τόν κεκοιμημένο Γέροντά του πού εὑρίσκετο δίπλα στόν Χριστό. Ὁ μοναχός ἐπῆγε νά βάλη μετάνοια πρῶτα στόν Χριστό καί μετά στόν Γέροντά του. Τότε ὅμως τόν ἐσταμάτησε ὁ Χριστός καί τοῦ εἶπε: «Παιδί μου, πρῶτα στόν Γέροντά σου θά βάλης μετάνοια καί μετά σέ μένα».

Στήν θεάρεστη ὑπακοή δέν ὑπάρχουν γκρεμοί, ἐνέδρες, κλπ. Ἀντιθέτως, ὁ δρόμος τῆς παρακοῆς στήν ἀρχή φαίνεται βατός καί εὔκολος, ἀλλά τελικά ἀποδεικνύεται ὅτι εἶναι μία πνευματική παγίδα. 

Ὅταν ἡ πνευματική ἄσκησις δέν διέπεται ἀπό τό πνεῦμα τῆς ὑπακοῆς, τότε τά ἀποτελέσματα εἶναι κατώτερα τῶν ἀναμενομένων, ἕως καί ἀρνητικά.

Ἔλεγε ὁ π. Ἐφραίμ ὁ Κατουνακιώτης σέ μοναχούς: «Πρέπει νά πηγαίνωμε ''μέ τά νερά'' τοῦ Γέροντα». «Κάνε ὅ,τι θέλεις, ἀρκεῖ νά τό κάνης μέ εὐλογία». «Ὅποιος βιάζει τόν Γέροντα στό θέλημά του, γίνεται δεύτερος Ἰούδας Ἰσκαριώτης». «Ἀνέπαυσες τόν Γέροντα; Ἀνέπαυσες τόν Χριστό». 

Μόνον στήν χριστοκεντρική ὑπακοή ἐγγυητής εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Ὅταν τά κίνητρά μας εἶναι ἐμπαθῆ, κλπ., δέν εἶναι θεάρεστη. 

Ἡ ὑπακοή εἶναι μέσον καθάρσεως καί ὄχι αὐτοσκοπός.  

Λέγει ὁ ἀββᾶς Δωρόθεος: «Ὅποιος δέν ἔχει θέλημα, εἶναι σάν νά γίνεται πάντα τό δικό του. Γιατί τότε, ὁ ὑποτακτικός δέν θέλει πιά νά γίνωνται τά πράγματα ὅπως θά τά ἤθελε ὁ ἴδιος, ἀλλά τά θέλει ὅπως γίνονται».