ΤΟ ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΔΙΩΓΜΟΥ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ

ΤΟ ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΔΙΩΓΜΟΥ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Ολοι είμαστε αγανακτισμένοι με την άδικη τιμωρία που επέβαλαν οι Σεβ. Θεσσαλονίκης Ανθιμος και Βεροίας Παντελεήμονας στους δύο αντι-οικουμενιστές κληρικούς τους.

Χρειάζεται όμως πολύ προσεκτικός και ψύχραιμος χειρισμός του θέματος για να μην παίξουμε το παιγνίδι των Οικουμενιστών.

Συγκεκριμένα τον τελευταίο καιρό γινόμαστε μάρτυρες συνεχών πολυεπίπεδων προκλήσεων εκ μέρους των Οικουμενιστών.

Αυτές οι προκλήσεις έχουν πολλές αιτίες. 

Είναι καταρχήν καρπός του δεσποτισμού και της αυθαιρεσίας που χαρακτηρίζουν πολλούς επισκόπους μας.

Είναι επίσης απόδειξη πόσο πολύ αποθρασύνθηκε ο Οικουμενισμός. Οι εκπρόσωποι και οι μη συνειδητοί συνοδοιπόροι του έχουν το θράσος, όχι μόνον να μη λαμβάνουν υπόψη τους παραδοσιακούς κληρικούς που διαμαρτύρονται για τις οικουμενιστικές τους ασχημίες, αλλά και τιμωρούν με σκαιότητα όσους τους ελέγχουν για τις παραβάσεις των Ιερών Κανόνων των Οικουμενικών Συνόδων και των Ορων της πίστης μας.

Η τιμωρία των δύο αντιοικουμενιστών κληρικών είναι προπαντός απειλή για όσους αντιτίθενται στις συγκρητιστικές ενέργειες και δηλώσεις με στόχο να περισταλούν οι αντιδράσεις τους.

Ορθότατα υπήρξε μεγάλη αντίδραση για τον τρόπο που οι Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και προπαντός ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ανθιμος και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος υποδέχτηκαν τον Αρμένιο Μονοφυσίτη Πατριάρχη κατά την πρόσφατή του επίσκεψη στην Ελλάδα.

Ο τρόπος που τον υποδέχτηκαν έδειξε ότι παρόλον ότι θεωρητικά απορρίφθηκε από τις Ορθόδοξες Εκκλησίες η προδοτική για την Ορθοδοξία Συμφωνία του Σαμπεζύ, στην πράξη έγινε εν πολλοίς δεκτή αφού στο Πατριαρχείο Αντιοχείας -και όχι μόνον- υπάρχει πλήρης διακοινωνία Ορθοδόξων και Μονοφυσιτών. Η πρόσφατη επίσκεψη του Αρμένιου μονοφυσίτη Πατριάρχη έδειξε ότι οι εκπρόσωποι της Ελληνόφωνης Ορθοδοξίας δείχνουν ότι  αναγνωρίζουν τον μονοφυσίτη Πατριάρχη ως κανονικό επίσκοπο με έγκυρη χειροτονία και αποστολική διαδοχή.

Πολύ ορθά, επομένως, αντιδράσαμε στις πιο πάνω οικουμενιστικές αήθειες. Πρέπει να θυμόμαστε, όμως, ότι οι χειρότερες θα ακολουθήσουν σε τρεις βδομάδες στην Κωνσταντινούπολη όταν η Συμφωνία του Μπαλαμάντ αυτή τη φορά, που αναγνωρίζει αποστολική διαδοχή και έγκυρα μυστήρια στους Παπικούς -τουτέστιν που δέχεται τη φοβερή κακοδοξία της “διηρημένης Εκκλησίας”-, θα επικυρωθεί στην πράξη με τις οικουμενιστικές ασχημίες που θα πραγματοποιηθούν κατά την Θρονική Εορτή του Οικουμενικού Θρόνου με τη μετάβαση του Πάπα Φραγκίσκου στο Φανάρι.

Προσοχή λοιπόν!

Ούτε τον π. Νικόλαο Μανώλη και τον Ρουμάνο ιερέα θα αφήσουμε ανυπεράσπιστους, ούτε όμως θα προβούμε σε σπασμωδικές ή ακραίες ενέργειες που θα δώσουν την ευκαιρία στους Οικουμενιστές να κερδίσουν τις εντυπώσεις, αλλά ούτε θα φοβηθούμε τις απειλές και τις τιμωρίες και θα σιωπήσουμε για όσα φοβερά θα γίνουν το τέλος Νοεμβρίου στη Βασιλεύουσα.

Η συμμετοχή του Πάπα στη Θρονική Εορτή του Οικουμενικού Θρόνου δεν είναι απλά προχωρημένη συμπροσευχή, αλλά επικύρωση -στο πιο ψηλό επίπεδο- της προδοτικής Συμφωνίας του Μπαλαμάντ, της κακοδοξίας ότι η Εκκλησία είναι δήθεν διηρημένη.

Είναι επιβεβλημένος και απολύτως συμβατός με την πίστη μας ο διάλογος που γίνεται χωρίς συμπροσευχές για να δίνεται η μαρτυρία της Ορθοδοξίας.

Οι συμπροσευχές ορθοδόξων με αιρετικούς και με αλλόθρησκους σε διαλόγους που υπογράφονται κακόδοξα κείμενα είναι απαράδεκτες.

Είναι ασύγκριτα χειρότερο όμως να επικυρώνεται η κακοδοξία στην πράξη με την παρουσία Ορθόδοξων στις Θρονικές Εορτές των αιρετικών και το αντίθετο. 

Και αυτό ακριβώς είναι που θα συμβεί το τέλος Νοεμβρίου στο Φανάρι προς κρίμα και κατάκριμα,  καταισχύνη και αιώνιο όνειδος όσων θα συμμετάσχουν, αλλά και όσων θα ανεχτούν αδιαμαρτύρητα την οικουμενιστική φρενίτιδα που θα παρατηρηθεί.