ΔΥΟ ΑΛΗΘΙΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ
ΠΟΥ ΣΑΝ ΑΓΓΕΛΟΙ ΘΕΟΥ ΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ
==========
Δεν εμφανίστηκαν ως εκπρόσωποι του Γέροντος, δεν τους μνημόνευσε κανείς, δεν μίλησαν ως εκπρόσωποι του κλήρου της Φλώρινας, δεν δέχτηκαν αυτοί που πόνεσαν τα συλλυπητήρια, δεν έβγαλαν αυτοί που έπρεπε τους επικηδείους. Πέρασαν απαρατήρητοι.
Κάποιος άλλος, που δεν προσέφερε τίποτα απολύτως στον Γέροντα και αποβλέπει σε υψηλές θέσεις και μεγάλα ανθρώπινα αξιώματα θέλησε να αδράξει και αυτή την ευκαιρία για να προβληθεί. Τα συγγνώμη του δεν μας πείθουν.
Επειδή πιστεύουμε, ότι θα ήθελε να πει σ’ αυτούς τους ταπεινούς, το ευχαριστώ η ευγνώμονα καρδιά του Γέροντος, θα τους μνημονεύσουμε όχι με δικούς μας λόγους, αλλά με λόγια του ίδιου του κεκοιμημένου πατέρα της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Γνωρίζουμε ότι θα προσκρούσουμε στην μετριοφροσύνη των πιστών αυτών παιδιών του Γέροντος που δεν τον εγκατέλειψαν ποτέ, που προτιμούν την αφάνεια παρά την δόξα, που κρατούν την ίδια με εκείνον γραμμή πλεύσεως, κρατούν ψηλά το λάβαρο της Ορθοδοξίας. Ηχεί ακόμα η φωνή του π. Ιεροθέου στα αυτιά μας· Τον κοιτούσε με αγάπη και έλεγε· «πώς είναι ο Γέροντάς μου»;
Στον π. Ιερόθεο, που ο π. Αυγουστίνος ανέθεσε την εξομολόγηση των πνευματικών του τέκνων, σε ιεραποστολική συγκέντρωση ο Γέροντας, στις 11-1-1991, έλεγε·
- «…Tί να πούμε; Έμειναν μερικά πρόσωπα κοντά μας, όπως είναι και ο πατήρ Iερόθεος, τον οποίον ελέγχουμε παντός άλλου, εντούτοις παραμένει πιστός και αφοσιωμένος κοντά μας. Έμειναν και ελάχιστα ακόμη πρόσωπα. Δεν αποκλείεται να φύγουν και αυτά και να μείνω μόνος στον κόσμο, και να πω σαν τον απόστολο Παύλο· «Oι πάντες με ἐγκατέλιπον». Ας γίνει και αυτό· Aλλ’ ει ο Θεός μεθ’ ημών ουδείς καθ’ ημών εστι και «Γνώτε έθνη και ηττάσθαι ότι μεθ’ ημών ο Θεός».
Και στα στελέχη των Κατασκηνώσεών του, το 1993 έλεγε· «Να υπακούτε τον Ιερόθεο, που είναι ταπεινός και δεν με στεναχώρησε ποτέ».
Για τον π. Λαυρέντιο Γρατσία το 2002, στο σπίτι που μετά την παραίτησή του έμενε, είπε· «Εδώ, είναι κοντά μας και ο Λαυρέντιος, που μας υπηρετεί με αγάπη».
Αυτών των δύο αληθινών παιδιών του Γέροντος, που τον διηκόνησαν μέχρι τέλος πιστά και αφοσιωμένα κοντά του, αλλά και του π. Επιφανίου Χατζηγιάγκου οι ευλογίες του σεβαστού μας πνευματικού πατέρα Αυγουστίνου θα τους σκεπάζουν.
ΠΗΓΗ:
Αυγουστίνος Καντιώτης
Ο συντάκτης του κειμένου έχει δίκιο. Με αγάπη και αυταπάρνηση διακόνησαν τον π. Αυγουστίνο. Τους αξίζει ο δίκαιος έπαινος και η τιμή.
ReplyDeleteΕτσι όπως τα λες αγαπητέ Αναστάσιε.
ReplyDeleteΕμειναν πιστοί μέχρι το τέλος και οι δύο ευλαβείς αυτοί οι ιερομόναχοι.
Και οι δύο άνθρωποι ταπείνωσης και αυταπάρνησης.
Μακάρι η Ιεραρχία μας να τους ανυψώσει σύντομα σε επισκόπους.
Δυστυχώς όμως!
Ο γνωστός σκανδαλοποιός και σκανδαλοθήρας κληρικός της Πτολεμαίδας ούτε και αυτούς δεν τους άφησε σε χλωρό κλαρί.
Γυρίζει σε διάφορα ιστολόγια με διάφορα ψευδώνυμα και σπέρνει σκάνδαλα συνεχώς όπως τον εξωαποδώ.
Προσπαθεί να βάλει τον κ. Σωτηρόπουλο να τσακωθεί με τους αδελφούς του στη Φλώρινα.
Αυτούς που είναι στη Φλώρινα να τσακωθούν μεταξύ τους.
Τον π. Πήχο να τσακωθεί με τον κ. Σωτηρόπουλο.
Την κυρία Καπλάνογλου με τον κ. Σωτηρόπουλο και άλλους της αδελφότητας.
Εμένα να τσακωθώ με τον κ. Σωτηρόπουλο και τον π. Δανιήλ και πάει λέγοντας.
Ενα μόνο σου λέγω αδελφέ Αναστάσιε.
Αν ο αείμηστος π. Αυγουστίνος ήταν σήμερα μαζί μας με ακμαίες τις δυνάμεις του θα τον έδιωχνε κακήν κακώς από την αδελφότητα και θα τον οδηγούσε σε καθαίρεση.
Δεν κάνει τίποτα άλλο από το πρωί μέχρι το βράδυ εκτός από τα να γυρίζει και να βάζει σκάνδαλα.
Το ψέμα το έχει για ένα τίποτα - ψωμοτύρι- τη δε πιο αισχρή συκοφαντία την έχει στο μανίκι.
Και όχι για τυχαίους ανθρώπους!
Ούτε ο π. Σαράντης ή ο Αγιος Πειραιώς δεν γλύτωσαν από το συκοφαντικό μένος του.
Οσο για τη χυδαιότητα της γλώσσας του καλύτερα να μη μιλάμε.
Οχι κληρικός, όχι χριστιανός αλλά άνθρωπος με στοιχειώδη αυτοσεβασμό δεν καταδέχεται αν χρησιμοποεί τέτοια γλώσσα.
Με τι καρδιά άραγε τα κάνει όλα αυτά;
Δεν ξέρω. Πάντως ευχών χρεία!