ΦΡΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΦΡΙΚΗ!

ΦΡΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΦΡΙΚΗ!

Του κ. Γεώργιου Ντόνα

================

Διαβάζοντας στο διαδίκτυο την ομιλία στην χειροτονία του, στις 13 Μαΐου, του νέου Δεσπότη κ. Αθηναγόρα Δικαιάκου, έφριξα! Ιδιαίτερα, ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι μου, όταν μελέτησα την αποστροφή του λόγου του, προς τον σύγχρονο ομολογητή, Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημο. Αυτόματα και συνειρμικά ήλθε στο νού μου, η σκηνή της προδοσίας του Ιησού Χριστού, από τον μαθητή του τον Ιούδα στον κήπο της Γεθσημανή και η σύλληψή του από τους εγκάθετους φονιάδες, των τότε Αρχιερέων και Φαρισαίων. Και πάλι, όμως, ΔΕΝ βρήκα την κατάλληλη αναλογία, κι εκεί είναι που «φρικάρισα».! Επιτρέψτε μου με δύο λόγια να εξηγηθώ κι αν κάνω λάθος συγχωρέστε με.!

Ο Ιούδας όταν πήγε προδοτικά να φιλήσει τον Διδάσκαλό του, επιτιμήθηκε αυστηρά και λακωνικά από τον Ιησού, που στη συνέχεια με τον Θεϊκό λόγο Του στηλίτευσε κι αυτούς που Τον συνέλαβαν. Σας παρακαλώ, σκεφτείτε για λίγο, αν στη συνέχεια των Ευαγγελίων διαβάζαμε ότι, ο Ιούδας ο προδότης και η σπείρα των δολοφόνων που καθοδηγούσε, στρεφόντουσαν κατά του Χριστού και Τον κατηγορούσαν ότι, δεν έχει αγάπη (!) κι είναι εκδικητικός (!) επειδή αντέδρασε και «δεν άνοιξε την αγκαλιά» Του, να δεχθεί και ν’ ανταποδώσει τους ασπασμούς του στιγματισμένου προδότη μαθητή ή επειδή τους «έβγαλε σε κοινή θέα γυμνούς», λέγοντάς τους, «αύτη εστιν υμών η ώρα και η εξουσία του σκότους» (Λουκ. ΚΒ’ 53’). Πως θα μας φαινότανε; Πως θα αντιδρούσαμε; Ο Ιούδας θα ήταν μόνο ο προδότης; Όσοι συλλάβανε και κατόπιν μαζί με τους πάτρωνές τους καταδικάσανε σε θάνατο και εν συνεχεία σταυρώσανε τον Μεγάλο Αθώο, θα ήσαν μόνο κακούργοι και φονιάδες;

Ε, λοιπόν! Αυτά που δεν τόλμησαν να διανοηθούν ο προδότης κι οι σταυρωτές του Χριστού, τα … απαιτεί (!) ο κ. Αθηναγόρας, από τον εσταυρωμένο για 36 ολόκληρα χρόνια, Μητροπολίτη κ. Νικόδημο, και μάλιστα, την ώρα που του αρπάζει ένα γερό «φιλέτο», από τη κατακρεουργημένη Μητρόπολή του, αναγνωρίζοντας συγχρόνως ότι είναι … συμμέτοχος και συνένοχος στο συνεχιζόμενο σταυρικό πάθος (!) του κ. Νικοδήμου! Κι όχι μόνο αυτό, αλλά ο κ. Αθηναγόρας δίνει και ηθικοθεολογικά μαθήματα στον μαρτυρικό Γέροντα Μητροπολίτη και τον καλεί, να συνευφρανθεί μαζί του.!

Στη συνέχεια, έψαξα να βρώ την αναλογία στην τρομακτική φιγούρα του Ιεροεξεταστή, στο περίφημο βιβλίο «οι αδελφοί Καραμαζώφ» του μεγάλου Φ. Ντοστογιέφσκι, αλλά κι εκεί τίποτε!.

Στο τέλος, βαθειά θλιμμένος, θυμήθηκα τη ρήση ενός θυμόσοφου «Τουλάχιστον, ο Ιούδας, είχε λίγο φιλότιμο και πήγε και κρεμάστηκε!».

Τότε, στράφηκα στον Ουρανό και μια μόνο φράση κατάφερα ν’ αρθρώσω: «Θεέ μου βάλε το Χέρι σου»!