Η ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Η ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ

ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Του Ανδρέα Παπαβασιλείου,

Διδάκτορος Θεολογίας

=================

Τὸ πρῶτο ὀλίσθημα γιὰ τὴν ἐπικείμενη ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα στὴν Κύπρο προῆλθε ἀπὸ τὸν ᾽Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο Β΄, ὁ ὁποῖος, παραβαίνοντας τὴν ἀπὸ αἰώνων ἀκολουθούμενη σχετική ἐκκλησιαστικὴ δεοντολογία, στὰ μέσα τοῦ ᾽Ιουνίου τοῦ 2007 ἐπισκέφθηκε κατὰ προτεραιότητα τὸν Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ΄, πρὸς τὸν ὁποῖο, μεταξὺ ἄλλων, εἶπε τὴ μνημειώδη φράση, «Σᾶς θέλουμε κοντά μας!» (Τὸ θαυμαστικὸ εἶναι ἀπὸ τὸ κείμενο τοῦ ᾽Αρχιεπισκόπου). Καὶ δὲν ἀρκοῦσε ἡ διατύπωση πρὸς τὸν Ποντίφικα τῆς «ἀγαπητικῆς» αὐτῆς ἔκφρασης, ὁ ᾽Αρχιεπίσκοπος προσέθεσε στὴν προσφώνησή του καὶ τὴν πρόσκληση, «Δῶστε μας τὴν εὐκαιρία νὰ ἀνταποδώσουμε τὴν ἀβραμιαία Σας φιλοξενία αὐτῶν τῶν ὑπέροχων ἡμερῶν, ποὺ περάσαμε στὴν Αἰώνια Πόλη! ». Τὴν πρόσκληση δὲ αὐτὴν ὁ ᾽Αρχιεπίσκοπος ἐπανέλαβε καὶ σὲ ἐπιστολή του πρὸς τὸν Πάπα, τὶς πρῶτες ἡμέρες μετὰ τὴν ἐπιστροφή του στὴν Κύπρο. Σ᾽ αὐτὴν ὁ ᾽Αρχιεπίσκοπος κατέληγε ὡς ἑξῆς: «Θεωρῶ τὴν εὐκαιρία κατάλληλη, γιὰ νὰ ἐπαναλάβω καὶ γραπτῶς τὴν πρόσκλησή μου πρὸς τὴν Ὑμετέρα Ἁγιότητα, ὃπως ἐπισκεφθεῖτε τὴν Κύπρο». Ἡ ἐπικείμενη ὃμως ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ΄ στὴν Κύπρο δὲν θὰ πραγματοποιηθεῖ σὲ ἀνταπόδοση τῆς πιὸ πάνω ἐπίσκεψης τοῦ ᾽Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Β΄, ὃσο κι ἄν αὐτός «τὸν ἤθελε κοντά του!», ἀλλὰ σὲ ἀνταπόδοση μεταγενέστερης ἐπίσκεψης στὸ Βατικανὸ τοῦ Προέδρου τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια, ποὺ ἀποτελεῖ καὶ τὸ δεύτερο ὀλίσθημα, τὸ ὁποῖο αὐτὴν τὴ φορὰ ἀνήκει στὸν ᾽Ανώτατο ῎Αρχοντα τῆς Κύπρου.

Ἡ σχετικὴ πρόσκληση τοῦ Προέδρου τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας καὶ ἡ ἀποδοχή της ἀπὸ μέρους τοῦ Ποντίφικα ἀναβιώνει τὰ αἰσθήματα, ποὺ ἐπικρατοῦσαν στὴν Κύπρο κατὰ τὰ πρῶτα χρόνια τῆς ἐγκαθίδρυσης τῆς Δημοκρατίας, ὃταν δηλαδὴ λόγω τῆς μακρᾶς δουλείας μας σὲ κατακτητικοὺς λαούς, εἴχαμε τὴν αἴσθηση ὃτι ἀνήκαμε στὶς «τριτοκοσμικές» χῶρες μὲ τὴν ἀνάλογη διακρατικὴ συμπεριφορά. Καὶ παρ᾽ ὃλο ὃτι ἔκτοτε ἔχουν περάσει πενήντα χρόνια καὶ πολιτικὰ - οἰκονομικὰ ἔχουμε καταστεῖ ἰσότιμο μέλος τῆς Εὐρώπης, ὡστόσο ἐξακολουθοῦμε νὰ σκεφτόμαστε καὶ νὰ συμπεριφερόμαστε σὰν νὰ εἴμαστε μία, ἀφρικανικὴ ἤ ἀσιατικὴ ἤ λατινοαμερικάνικη χώρα, ἡ ὁποία στρώνει ἀκόμη «κόκκινα χαλιά», ἐξασφαλίζει ἀλεξίσφαιρα ὀχήματα καὶ ἐπισκευάζει ἐγκαταλελειμμένα κτίρια, γιὰ νὰ φιλοξενήσει τὸν Πάπα!

Διερωτώμαστε, ποία χώρα τῆς Εὐρώπης ἐπισκέφθηκε ὁ Πάπας καὶ ἡ ἐπίσκεψή του ἔτυχε τέτοιας πολύμηνης προετοιμασίας καὶ γιὰ τὴν πραγματοποίησή της τέθηκαν τόσοι καὶ τέτοιοι ἀπαράδεκτοι ὃροι, ὃπως ἔγινε γιὰ τὴν ἐπικείμενη ἐπίσκεψη τοῦ Ποντίφικα στὴν Κύπρο. Μόνο στὴ σύγχρονη «Δανιμαρκία» τῆς Κύπρου συμβαίνουν τέτοια πράγματα.

Εἶναι σοβαρότερο τὸ ὀλίσθημα τοῦ Προέδρου τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας ἀπὸ αὐτὸ τοῦ ᾽Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Β ́, διότι πιστεύαμε πὼς ἡ Προεδρία τῆς Κύπρου θά διέθετε καλύτερους συμβούλους ἀπό αὐτοὺς τῆς ᾽Αρχιεπισκοπῆς, ἄν βεβαίως αὐτὴ διαθέτει, (ἡ Αρχιεπισκοπή), καὶ ἄρα θὰ συμβούλευαν τὸν Πρόεδρο ὀρθά, ποίους δηλ. θὰ ἔπρεπε νὰ ἐπισκεφθεῖ κατὰ προτεραιότητα καὶ ποίων Γραφείων τὶς πόρτες θὰ ἦταν σκόπιμο νὰ κτυπήσει, γιὰ νὰ μᾶς βοηθήσουν στὴν ἐπίλυση τοῦ χρονίζοντος ἐθνικοῦ μας προβλήματος. ῞Οπως ἔχουν σήμερα τὰ πράγματα καὶ ὃπως αὐτὰ ἐξελίσσονται, δὲν μᾶς ἀφήνουν καμία ἀμφιβολία, ὃτι βαδίζουμε σὲ λάθος δρόμο. Εἶναι μεγάλη πλάνη νὰ πιστεύουμε ὃτι εἶναι δυνατὸν νὰ τύχουμε ἀπὸ τὸν Πάπα καὶ τοὺς μηχανισμοὺς τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς ᾽Εκκλησίας ὁποιασδήποτε πολιτικῆς ὑποστήριξης γιὰ δικαίωση τῶν ἐθνικῶν προσδοκιῶν τοῦ λαοῦ μας.

Ὁ Πάπας εἶναι βεβαίως ᾽Αρχηγὸς τοῦ «Κράτους τοῦ Βατικανοῦ», εἶναι ὃμως καὶ ἡ κεφαλὴ τοῦ Παπισμοῦ. ῞Οσα δὲ κάνει ὡς πολιτικὸς ῎Αρχων, ὡς στόχο ἔχουν πρωτίστως τὴν ἐξυπηρέτηση τῶν συμφερόντων τῆς Παπικῆς ᾽Εκκλησίας, τῆς ὁποίας προΐσταται. Συνεπῶς καὶ οἱ κινήσεις του, σὲ σχέση μὲ τὴν Κύπρο, γίνονται πάντοτε μὲ γνώμονα τὴν προαγωγὴ τῶν δικῶν του στόχων. Ὁ Πάπας δὲν ἐνεργεῖ μὲ βάση τὶς ἀρχὲς τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἀλλὰ σύμφωνα μὲ τὸν κώδικα συμπεριφορᾶς, τὸν ὁποῖο κατήρτισε καὶ ἐποπτεύει ἡ Ρωμαϊκὴ Κουρία «Romana Curia». Κι ἐμεῖς, παρασυρμένοι ἀπό τὶς στιγμιαῖες ἀναλαμπὲς τῶν φωτογραφικῶν καὶ τηλεοπτικῶν κάμερων, ὑποκύπτουμε στὸν πειρασμὸ τῆς διεθνοῦς προβολῆς, ἔχοντας τὴν ψευδαίσθηση, ὃτι μὲ τέτοιες ἐπισκέψεις ἐπιλύονται τὰ διεθνῆ προβλήματα, ὃπως εἶναι τὸ Κυπριακό. Ἁπλά γινόμαστε συνεργοὶ στὴν προώθηση τῶν στόχων τῶν ξένων, καὶ στὴν προκειμένη περίπτωση τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν, οἱ ὁποῖοι θὰ μεταβάλουν τὴν ἐπικείμενη ἐπίσκεψη τοῦ Ποντίφικα σὲ μία φιέστα τῶν Παπικῶν, μὲ τὴν τέλεση λειτουργιῶν σὲ στάδια, μὲ συσκέψεις τῶν ᾽Επισκόπων τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς ᾽Εκκλησίας τῆς εὐρύτερης περιοχῆς, μὲ διαβούλια μακριὰ ἀπὸ τὰ φῶτα τῆς δημοσιότητας καὶ μὲ τὴν ἀναβάθμιση χώρων ποὺ ἐρημώθηκαν.

Ὅταν ὑποσχέσεις, ὃπως αὐτὴν ποὺ ἔδωσε στὸν Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο Β΄ ὃτι δηλ. «θὰ κάμει ὃ,τι μπορεῖ, προκειμένου τὸ κατὰ πάντα δίκαιο αἴτημά μας γιὰ ἄμεση ἐπιδιόρθωση τῶν χώρων λατρείας νὰ ἱκανοποιηθεῖ», ὁ Πάπας ΔΕΝ ἐξεπλήρωσε, τρία χρόνια μετὰ τὴ φραστικὴ διατύπωσή της, (ὃπως εἶναι γνωστό, τὸ καθεστὼς μὲ τοὺς Ἱ. Ναούς μας στὸν κατεχόμενο βορρᾶ τῆς Κύπρου δὲν ἄλλαξε καθόλου), θά ἐκπληρώσει ἄραγε ὁποιαδήποτε ἄλλη σοβαρότερη ὑπόσχεση, ποὺ θὰ μᾶς δώσει, μέσα στὰ πλαίσια τῆς κοινωνικῆς ἁβρότητας, κατὰ τὴν προσεχῆ ἐπίσκεψή του; ῎Αλλωστε, ὡς ᾽Ορθόδοξοι, δὲν πρέπει νὰ ξεχνοῦμε τὶς τεράστιες διαφορὲς, ποὺ μᾶς χωρίζουν μὲ τὸν Παπισμό, ἀφότου συνετελέσθη τὸ Σχίσμα, καὶ στὴν Κύπρο ἐπιβλήθηκε ἡ Λατινοκρατία. Ἡ ὀξύτητα τῆς Ἱστορίας μετριάζεται, νοουμένου οἱ ἄνθρωποι ἀναθεωροῦν τὶς ἀπόψεις τους καὶ ἐπανορθώνουν τὰ λάθη τους μὲ διορθωτικὲς κινήσεις…

ΠΗΓΗ:

“ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ”