ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ « Ο ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ»
ST. ATHANASIUS ORTHODOX CHRISTIAN MISSION
846 Pape Ave, Toronto, Ontario, M4K 3T6, Canada, Tel. (416) 461-4623
Τορόντο, 17 Μαΐου 2010
Προς τους διοργανωτές, εισηγητές και συνέδρους
της Ημερίδας με θέμα «Πρωτείο - Αλάθητο και άλλες
θεολογικές και ηθικές παρεκκλίσεις του Παπισμού»
εις Κύπρον.
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Από τον μακρινό Καναδά σας απευθύνομε θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό και σας συγχαίρομε για την πρωτοβουλία να διοργανώσετε στην Κύπρο Ημερίδα με θέμα «Πρωτείο - Αλάθητο και άλλες θεολογικές και ηθικές παρεκκλίσεις των Παπικών». Πρωτοβουλίες σαν την δική σας αποδεικνύουν, ότι υπάρχει και στις χαλεπές ημέρες μας πιστός του Θεού λαός, ο οποίος, παρά τις πρωτοφανείς και πρωτάκουστες στη σύγχρονη εκκλησιαστική μας ζωή απειλές και τους πλήρεις δεσποτισμού και αυταρχισμού εκφοβισμούς, δεν υποκύπτει, δεν πτοείται, δεν κλίνει γόνυ στον Βααλ του Παπισμού και του Οικουμενισμού, αλλά υπακούοντας στη φωνή της Ορθοδόξου συνειδήσεώς του και μιμούμενος τους αγίους και ομολογητάς της Πίστεώς μας, ελέγχει με παρρησία και μάλιστα παραμονές της ελεύσεως του Πάπα στη Κύπρο, τις φοβερές πλάνες και αιρέσεις του Ρωμαιοκαθολικισμού, ο οποίος, ενώ ο σαθρός οίκος του σείεται εκ θεμελίων από τα σκάνδαλα, αυτός προελαύνει θρασύς και ακάθεκτος, για να επιτύχει και κατοχυρώσει με τις «προσκυνηματικές» δήθεν επισκέψεις του, την αναγνώριση απ’ όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες του αιρετικού του πρωτείου και εωσφορικού του ρόλου ως θρησκευτικού πλανητάρχου.
Κάποιος σοφός ιστορικός είπε κάποτε ότι το μόνο δίδαγμα από την Ιστορία είναι το ότι οι άνθρωποι δεν διδάσκονται από την Ιστορία! Και η Ιστορία φωνάζει από τα βάθη των αιώνων, ότι ο Παπισμός ουδέποτε υπήρξε φίλος της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού.
Δυστυχώς στις ημέρες μας ανιστόρητοι, «αλειτούργητοι» και «αλιβάνιστοι» πολιτικοί άρχοντες, σε συνεργασία με παπόφιλους και οικουμενιστάς εκκλησιαστικούς ταγούς, κατ’ εντολή των δυνάμεων που προωθούν την Νέα Τάξι πραγμάτων, τη Νέα Εποχή και την Παγκοσμιοποίησι, προσκαλούν με διάφορες ψευδείς και πονηρές προφάσεις, όλως ακαίρως και αδικαιολογήτως, τον Πάπα στις Ορθόδοξες χώρες τους ανατρέποντας παράδοση αιώνων, θέτοντας τις τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες προ τετελεσμένων γεγονότων και προκαλώντας μεγάλη οργή, αγανάκτησι και σκανδαλισμό στα ευσεβή πληρώματά τους. Αδυνατούν να αντιληφθούν, ότι προσκαλώντας τον Πάπα, προκαλούν τον Θεό και τον λαό του Θεού.
Δεν μισούμε τον Πάπα. Η καρδιά του αληθινού Χριστιανού δεν έχει την δύναμι να μισήση κανέναν άνθρωπο. Διότι κάθε άνθρωπος, όσο ασεβής και αμαρτωλός και αν είναι, αποτελεί ζωντανή εικόνα του Θεού. Αυτές που μισούμε είναι οι αιρέσεις και οι πλάνες του Πάπα, διότι νοθεύουν και αλλοιώνουν την αλήθεια της Πίστεως, που παρέδωσε ο Χριστός και οι Απόστολοι. Αυτές ελέγχομε και πολεμούμε, όπως πράττει και κάθε υγιής άνθρωπος και μάλιστα ιατρός, όταν έλθη αντιμέτωπος με μια ασθένεια. Την ασθένεια θα μισήση και θα καταπολεμήση, τον δε ασθενή θα αγαπήση και θα συμπαθήση.
Είναι γνωστό σε όλους το εθνικό σήμα, σύμβολο και σύνθημα της Κύπρου «Δεν ξεχνώ», που εικονίζει το κατεχόμενο από τους Τούρκους εισβολείς βόρειο τμήμα της νήσου καλυμμένο από αίμα που σιγοστάζει. Ένα παρόμοιο σήμα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθή για να απεικονίση το σώμα της Ορθοδοξίας αιμόφυρτο, εξ αιτίας των τραυμάτων που κατάφερε σ’ αυτή στο πέρασμα των αιώνων ο Παπισμός. Ποιό απ’ όλα να πρωτοθυμηθούμε; Τις Σταυροφορίες; Την εγκληματική δράσι της Ουνίας; Τους μάρτυρες της Καντάρας; Να τα παραδώσωμε όλα αυτά, και πολλά άλλα, στη λήθη; Λαοί, όμως, που λησμονούν την ιστορία τους είναι καταδικασμένοι σε αφανισμό. Να τα ενθυμούμεθα; Κάποιοι εκκλησιαστικοί ηγέτες, που μας διαβεβαιώνουν ότι αγρυπνούν «υπέρ των ψυχών ημών», θα μας κατηγορήσουν ότι «μένουμε δέσμιοι στο παρελθόν»! Άς κάνωμε λοιπόν κάτι καλύτερο. Άς καυχώμεθα γι’ αυτά τα τραύματα. Ναι, αδελφοί, ας καυχώμεθα εν Κυρίω, διότι τα τραύματα αυτά κάνουν το αιμόφυρτο σώμα της Ορθοδοξίας να ομοιάζη τόσο πολύ με το άχραντο σώμα του Χριστού επάνω στο σταυρό! Είναι «τα στίγματα του Κυρίου Ιησού Χριστού», τα οποία βαστάζει «εν τω σώματί της» η Ορθοδοξία. Η Ορθοδοξία, όπως και ο Αρχηγός της, προτιμά να σταυρώνεται, όχι να σταυρώνει. Είναι και αυτό μια αδιάψευστη απόδειξι της γνησιότητός της και ένα βασικό γνώρισμά της, το οποίο την διαφοροποιεί από τον Παπισμό και τον δικό του αρχηγό.
Γράφει ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος στη πρόσφατη Εγκύκλιό του ότι «η επιρροή του Ποντίφηκα στους ισχυρούς της γης είναι γνωστή και αναμένουμε, μέσω των πρέσβεων του Βατικανού σε όλο τον κόσμο, ώθηση στις δίκαιες επιδιώξεις μας»! Αποφεύγει όμως να εξηγήση με ποία ανταλλάγματα θα υποστηρίξη το Βατικανό τις επιδιώξεις του Κυπριακού Ελληνισμού. Μήπως με την αναγνώριση εκ μέρους μας του Παπικού Πρωτείου;
Παρόμοιες αυταπάτες έτρεφε και ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης όταν υποδεχόταν τον Πάπα στο Φανάρι τον Νοέμβριο του 2006 ψάλλοντας στον μεγάλο αιρεσιάρχη το «Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου» και εισπράττοντας μέσα στον Πατριαρχικό ναό του Αγίου Γεωργίου, αντί της αναμενομένης υποστηρίξεως των δικαίων επιδιώξεων του «εσταυρωμένου» Πατριαρχείου, την πανηγυρική και γυμνή τη κεφαλή αιρετική διακήρυξη, ότι η Εκκλησία είναι κτισμένη επάνω στον Απόστολο Πέτρο, - όχι στον Χριστό, εννοώντας ότι αυτός, ως διάδοχος του Αποστόλου Πέτρου, πρέπει να κυβερνά όλη τη Χριστιανοσύνη! Η αμετανοησία του Παπισμού σε όλο της το μεγαλείο! «Ύβρισε ο Πάπας την Ορθοδοξία μέσα στο σπίτι της», είπε τότε γνωστός και διαπρεπής θεολόγος και ιεροκήρυκας της Ελλάδος, «και ουδείς εκ των παρισταμένων ορθοδόξων επισκόπων συγκινήθηκε»! Αυτές είναι «ασχημίες» ή μάλλον προδοσίες Πίστεως, Μακαριώτατε άγιε Κύπρου, και όχι οι ειρηνικές διαμαρτυρίες των πιστών. Τέτοιες δουλοπρεπείς και ταπεινωτικές για την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό ενέργειες, όπως η ανοχή των Παπικών ύβρεων και αιρέσεων μέσα στον Πατριαρχικό μας ναό και η εναπόθεση των ελπίδων μας προς επίλυση των δικαίων επιδιώξεών μας στους πρέσβεις του Βατικανού, θα κρίνουν αμείλικτα οι ιστορικοί του μέλλοντος, αλλά και ο Θεός.
Δηλώνει επίσης ο Αρχιεπίσκοπος, ομιλών την γλώσσα του κόσμου τούτου, ότι οι ιεράρχες της Κύπρου θα παραστούν στις εκδηλώσεις προς τιμήν του Πάπα. Δεν μας διευκρινεί όμως για ποια από τις 20 και πλέον αιρέσεις, που πρεσβεύει ο Ρωμαιοκαθολικισμός, θα τιμήσουν τον Πάπα. Για το Φιλιόκβε; Για το Πρωτείο; Για το Αλάθητο;
Η θέση όμως της Εκκλησίας, η οποία εκφράζεται δια της Αγίας Γραφής, των Οικουμενικών Συνόδων, των θεοφόρων Πατέρων και των Ιερών Κανόνων είναι πολύ διαφορετική. Η Εκκλησία τους αιρετικούς, και μάλιστα τους αιρεσιάρχες, δεν τους τιμά, όπως οι οικουμενιστές, τους αναθεματίζει! Και ημπορεί μεν τα αναθέματα του Σχίσματος του 1054 να ήρθησαν αυθαιρέτως και αντικανονικώς εκατέρωθεν το 1965, διατηρείται όμως σε ισχύ το Παύλειο ανάθεμα «Ει τις υμάς ευαγγελίζεται παρ’ ο παρελάβετε, ανάθεμα έστω» (Γαλ. 1, 9), καθώς και αυτό της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου «Ημείς τους προστιθέντας τι ή αφαιρούντας εκ της Καθολικής Εκκλησίας αναθεματίζομεν»! Αυτά τα αναθέματα είναι τόσο μεγάλα, ώστε μόνον η μεγάλη και έμπρακτη μετάνοια του Πάπα δύναται να άρη και να εξαλείψη.
Αγαπητοί αδελφοί, πιστεύομε ακράδαντα, ότι την επίλυσι του Κυπριακού, αλλά και των άλλων εθνικών μας προβλημάτων δεν είναι δυνατόν να φέρη η μεσολάβηση του Πάπα και του Βατικανού στους ισχυρούς της γης, αλλά οι θερμές προσευχές των ολιγοστών αγίων που έχουν απομείνει στη γη, και οι πεπαρρησιαμένες πρεσβείες της Παναγίας μας και των αναριθμήτων αγίων, που ευρίσκονται στους ουρανούς. «Μη πεποίθατε επ’ άρχοντας, επί υιούς ανθρώπων, οις ουκ έστι σωτηρία», μας συμβουλεύει ο Ψαλμωδός (Ψαλμ. 145, 3).
Οι μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, ο Αθανάσιος, ο Επιφάνιος Κύπρου, ο Βασίλειος, ο Γρηγόριος, ο Χρυσόστομος, ο Φώτιος, ο Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο Μάρκος ο Ευγενικός ουδέποτε θα ζητούσαν από τους αιρεσιάρχες της εποχής των να μεσολαβήσουν στους τότε ισχυρούς για να επιλυθούν τα αιτήματά τους. Τέτοιου είδους ενέργειες είναι αποτέλεσμα της μεγάλης αποστασίας μας από τον Θεό. Αντικατέστησαν οι σημερινοί μας άρχοντες το «Μεθ’ ημών ο Θεός» με το «μεθ’ ημών ο Πάπας» και ελπίζουν να αποκατασταθή η ειρήνη και η δικαιοσύνη με τη μεσολάβηση ενός ανθρώπου, ο οποίος, δια των φρικτών αιρέσεών του, ευρίσκεται σε συνεχή εμπόλεμη κατάσταση με τον Θεό!
Σεις, αδελφοί, συνεχίσετε τον τίμιο και ευλογημένο αγώνα σας. Τον ιερό, βεβαίως, ζήλο σας θα χαρακτηρίσουν ως «ζήλον ου κατ’ επίγνωσιν»! Την θεάρεστη και επιβεβλημένη προσήλωσί σας στην Πίστι των πατέρων σας θα ονομάσουν φανατισμό! Τον αγώνα σας εναντίον της αιρέσεως και της πλάνης θα καταγγείλουν ως μισαλλοδοξία! Θα σας χαρακτηρίσουν «φωνασκούσα μειοψηφία»! Σεις όμως να γνωρίζετε ότι: «Κρείσσων εις δίκαιος ποιών θέλημα Κυρίου ή μύριοι παράνομοι» (Σειρ. 16, 3). Θα σας κατηγορήσουν, ότι δεν κάνετε υπακοή στην Σύνοδο και την Εκκλησία. Πως όμως είναι δυνατόν να υπακούσωμε σε Συνόδους επισκόπων της επί γης Στρατευομένης Εκκλησίας, που κρίνουν κοσμικώς, όχι αγιοπνευματικώς, που καταφρονούν το θέλημα και τις εντολές του Θεού και ευρίσκονται σε πλήρη ασυμφωνία με την Θριαμβεύουσα Εκκλησία των ουρανών; Σ’ αυτή να κάνωμε υπακοή και όχι σε επίγειες «εκκλησίες πονηρευομένων», λατινοφρόνων και οικουμενιστών.
Με τις σκέψεις αυτές και με τη διαβεβαίωσι ότι στηρίζομε ολοψύχως τον αγώνα σας, ευχόμεθα κάθε επιτυχία στην Ομολογιακή αυτή Ημερίδα σας.
Για την Ορθόδοξο Ιεραποστολική Αδελφότητα
«Ο Μέγας Αθανάσιος», Τορόντο
Ο Πρόεδρος
Χρήστος Λιβανός
No comments:
Post a Comment