ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΗ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΗ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Πολλές φορές μας δόθηκε η ευκαιρία να τονίσουμε ότι οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας της Ρωσίας είναι τόσο αναξιόπιστοι σε θέματα πίστεως όσο και οι Φαναριώτες. Και ιδού ότι επισήμως ανακοινώθηκε ότι ο Πάπας Φραγκίσκος και ο πατριάρχης Κύριλλος θα συναντηθούν στην Κούβα και θα υπογράψουν κοινή δήλωση για τους χριστιανούς της Μέσης Ανατολής.

Ας αρχίσουμε από το διακηρυγμένο προσχηματικό λόγο που δίδεται για τη συνάντηση. Σιγά μη δεν χρειάζονται οι χριστιανοί της Μέσης Ανατολής μια Διακήρυξη από τον Πάπα και τον πατριάρχη της Ρωσίας. Ποιος θα λάβει υπόψη αυτή την ανακοίνωση; Το χαλιφάτο, η Μπόκο Χάραμ ή η Αλ Καίντα;

Τόσο καιρό η Εκκλησία της Ρωσίας αρνιόταν συνάντηση του Πάπα με τον πατριάρχη Ρωσίας εξαιτίας της ουνιτικής δραστηριότητας στην Ουκρανία. Τώρα τι συνέβηκε και άλλαξε στάση;

Απλά δεν άντεχε άλλο ο Πατριάρχης της Ρωσίας να βέπει το πάρε-δώσε του Πατριάρχη Βαρθολομαίου με τον Πάπα και επιπόθησε Ηροστράτειο δόξα. Θέλησε να συμμετάσχει σαν μεγάλος ορθόδοξος ηγέτης στις ίδιες ασχημίες.

Η χρονική μάλιστα στιγμή της συνάντησης συμπίπτει με το πέρας των εργασιών της Σύναξης των Προκαθημένων στο Σαμπεζύ όπου η Εκκλησία της Ρωσίας έδωσε γη και ύδωρ στον οικουμενισμό και αναγνώρισε με την αποδοχή της κακοδοξίας της διηρημένης Εκκλησίας το Βατικανό σαν Εκκλησία.

Οι Ρώσοι ενδιαφέρονται για τρία πράγματα: Το πρωτείο, τον εθνοφυλετισμό και την υπαγωγή της Εκκλησίας στις ορέξεις του Καίσαρα. 

Σε θέματα οικουμενισμού πλέουν πλησίστιοι με τους Φαναριώτες και εις ορισμένα τους υπερακοντίζουν σε οικουμενιστική ασέβεια.

Προσοχή πρέπει να επιδειχθεί στο γεγονός ότι η Ανακοίνωση του πατριαρχείου Ρωσίας μιλά για ιστορική συνάντηση των δύο ηγετών και μάλιστα για πρώτη συνάντηση γεγονός που σημαίνει ότι θα ακολουθήσουν σύντομα κι άλλες.

Ποτέ δεν ήταν φερέγγυοι οι Ρώσοι σε θέματα πίστεως.

Η ελπίδα μας έχει εναποθετηθεί μόνο στις παραδοσιακές Εκκλησίες της Βουλγαρίας και της Γεωργίας και ελπίζουμε και της Ελλάδας και βεβαίως στους παραδοσιακούς πιστούς που μάχονται με συνέπεια τον Οικουμενισμό.