ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΗΣ ΑΛΗΘΟΥΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ

ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΗΣ ΑΛΗΘΟΥΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

=====

Στη γνωστή «Δήλωση του Τορόντο», που τιτλοφορείται «Η Εκκλησία, οι Εκκλησίες και το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών», αναφέρεται στην παράγραφο 5 ότι «Οι εκκλησίες-μέλη του Π.Σ.Ε.  αναγνωρίζουν στις άλλες εκκλησίες στοιχεία της αληθούς εκκλησίας*». Ποια αναγνώριση στοιχείων αληθούς εκκλησίας μπορούμε να αναγνωρίσουμε στους Πεντηκοστιανούς, τους Λουθηρανούς, στους Μεθοδιστές και στις  λοιπές αιρετικές ομάδες;

Στην παράγραφο 8 της «Δήλωσης του Τορόντο», αναφέρεται ότι «Οι εκκλησίες-μέλη εισέρχονται σε πνευματικές σχέσεις για να οικοδομηθεί το Σώμα του Χριστού και να ανακαινισθεί η ζωή των εκκλησιών*».

Πότε στην ιστορία της Εκκλησίας έχει ειπωθεί τέτοιος λόγος; Θα μπορούσε ποτέ κανείς εκ των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας, να αναφέρει ότι το Σώμα του Χριστού θα οικοδομηθεί από τις πνευματικές σχέσεις με αιρετικούς; 

Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς ερμηνεύοντας τον λόγον του Αποστόλου Παύλου «Μέχρι καταντήσωμεν…εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού» (Εφ. 4,13) αναφέρει ότι «Τούτο σημαίνει να αυξηθή ο άνθρωπος και να εισέλθη εις όλας τας θείας τελειότητας του Χριστού, να ενωθή πνευματικώς και κατά χάριν με Αυτόν…Ή, να ζη τον Χριστόν, το εν Αυτώ πλήρωμα της Θεότητος, ως την ζωήν του, ως την ψυχήν του, ως την παναξίαν του, ως την αιωνιότητά του, ως τον τελικόν σκοπόν του και το τελικόν νόημά του, ως μοναδικόν αληθινόν Θεόν και μοναδικόν αληθινόν άνθρωπον, τέλειον Θεόν και τέλειον άνθρωπον.  Με μίαν λέξιν, να ζή Αυτόν ως Θεάνθρωπον, ως το καθολικόν νόημα όλων των θεοκτίστων κόσμων…Και τούτο γίνεται μόνο δια της Εκκλησίας, και εν τη Εκκλησία, δια της οποίας και μόνον οι άνθρωποι φθάνουν εις τον τελικόν σκοπόν και το τελικόν νόημα της ανθρωπίνης υπάρξεως σε όλους τους κόσμους»**.

Θα επαναλάβομε τα λόγια του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς «Και τούτο γίνεται μόνο δια της Εκκλησίας, και εν τη Εκκλησία, δια της οποίας και μόνον οι άνθρωποι φθάνουν εις τον τελικόν σκοπόν και το τελικόν νόημα της ανθρωπίνης υπάρξεως σε όλους τους κόσμους».  Μπορούμε λοιπόν να δεχθούμε την αθεολόγητη εκκλησιολογική εκτροπή της παραγράφου 8 της «Δήλωσης του Τορόντο», που λέγει ότι «οι εκκλησίες-μέλη εισέρχονται σε πνευματικές σχέσεις για να οικοδομηθεί το Σώμα του Χριστού και να ανακαινισθεί η ζωή των εκκλησιών»;

Καμιά αναγνώριση στοιχείων αληθούς εκκλησίας δεν μπορεί να αναγνωρισθεί στους αιρετικούς. Είναι αντορθόδοξη τέτοια αναγνώριση και αθεολόγητη εκκλησιολογική εκτροπή.

*«Η συμβολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας και θεολογίας στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών» (Στυλιανού Χ. Τσομπανίδη)

**Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς «Άνθρωπος και Θεάνθρωπος – Μελετήματα Ορθοδόξου Θεολογίας»