ΟΡΘΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ ΑΛΛΑ ΑΠΟΣΙΩΠΗΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ

ΟΡΘΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ

ΑΛΛΑ ΑΠΟΣΙΩΠΗΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=========

Ορθές οι επισημάνσεις του κ. Αριστείδη Πανώτη για τους Παλαιοημερολογίτες στο πρόσφατο άρθρο του που τιτλοφορείται “Κατάντημα μιας κάλπικης διαδοχής”.

ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ! ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΙ!

_______________

Οι μεν Παλαιοημερολογίτες δεν είναι απλά “σχισματικοί” ως κατ’ ευφημισμόν, πολλές φορές τους αποκαλούμε, αλλά αιρετικοί επειδή διαμφισβητούν αυτήν ταύτην την υπόσταση των μυστηρίων της Εκκλησίας και αναμυρώνουν όσους προσέρχονται στις τάξεις τους! Χωρίς, όμως, να τους αναβαπτίζουν! Με άλλα λόγια: Πιστοί οπαδοί της “βαπτισματικής” θεολογίας του Περγάμου Ιωάννη (Ζηζιούλα), την οποία κατά τα άλλα εξορκίζουν και αντιμάχονται!!!.

Ως εκεί φτάνει η παλαιοημερολογιτική ασυνέπεια και μικρόνοια.

ΚΑΘΕ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΗΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟΣ ΛΟΥΘΗΡΟΣ

____________

Επίσης! Οι Παλαιοημερολογίτες διέπονται από προτεσταντικό φρόνημα επειδή ο καθένας από αυτούς είναι ένας Λουθηρίσκος που έχει την προπέτεια και τη βλάσφημη αλαζονεία να φρονεί ότι στον εαυτό του διεσώθη όλη η αλήθεια!!! Ολοι οι άλλοι (και σ’ αυτούς συμπεριλαμβάνει όχι μόνον μεμονωμένους επισκόπους, αλλά και τις συνόδους όλων των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, το Αγιον Ορος, κτλ.) είναι πλανεμένοι επειδή διδάσκουν, κατά την άποψή τους, ετεροδιδασκαλίες ή - το λιγότερο - επειδή “κοινωνούν με ακοινώνητους”.

Ετσι καταλήγουν στον παραλογισμό ότι, αφού ΟΛΟΙ οι άλλοι ανεξαίρετα, κατά την άποψή τους, πλανήθηκαν, πρέπει να διαχειριστούν μόνοι τη σωτηρία τους!!! (προς αιώνια δόξα του Λούθηρου, του Καλβίνου, του Ζβίγγλιου και των ομοφρόνων τους)!!!.

ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

________

Το προτεσταντικό φρόνημα διέπει τη σκέψη των Παλαιοημερολογιτών επειδή ο τρόπος που ερμηνεύουν τους Αγίους Πατέρες και τους Ιερούς Κανόνες δεν διαφέρει καθόλου από την προτεσταντική ερμηνευτική της Αγίας Γραφής.

Τι κάνουν βασικά; Οχυρώνονται πίσω από κάποια χωρία της διδασκαλίας κάποιου Πατέρα της Εκκλησίας που τα ερμηνεύουν, κατά το δοκούν, όπως ακριβώς οι Προτεστάντες τα Αγιογραφικά χωρία. Εξω από το ιστορικό πλαίσιο που γράφτηκαν τα ιερά κείμενα και χωρίς να αντιλαμβάνονται τις ποιμαντικές ανάγκες που οδήγησαν την Εκκλησία εν Συνόδω και τους Αγίους Πατέρες στα θεοφόρα συγγράμματά τους να διατυπώσουν τη διδασκαλία τους.

Πάνω από όλα χωρίς να έχουν την αγιότητα των Αγίων στους οποίους αναφέρονται - από αφέλεια ίσως ή από πλάνη - νομίζουν ότι επειδή ο τάδε Αγιος φορούσε αυτά τα υποδήματα ότι και οι ίδιοι μπορούν να τα φορούν στα δικά τους πόδια!!! Λες και έχουν την ίδια Αγιότητα με τον Αγιο Θεόδωρο τον Στουδίτη, τον Αγιο Μάξιμο τον Ομολογητή ή τον Αγιο Μάρκο Εφέσου τον Ευγενικό!!! Ετσι έχουν την ψευδαίσθηση ότι, αν παραπέμψουν σε ορισμένα χωρία Πατέρων ή Κανόνων - τα οποία συνήθως παρερμηνεύουν -, κατοχυρώνουν επαρκώς το σχισματικό τους φρόνημα!!! Δηλαδή ενεργούν όπως ακριβώς οι Προτεστάντες με τα χωρία της Αγίας Γραφής.

Εξ ου και ο πολυκερματισμός των Παλαιοημερολογιτών και τα μεταξύ τους αλληλοαναθέματα, τα οποία πηγάζουν από το άδολο προτεσταντικό φρόνημα που τους διέπει.

Θα έμπαινα στον πειρασμό να χαρακτήριζα την προσέγγισή τους αστεία αλλά τα θέματα της πίστης και της σωτηρίας μας δεν προσφέρονται για αστεία.

“Επιλείψει γαρ με διηγούμενον ο χρόνος” τα προτεσταντικά γνωρίσματα του φρονήματος των Παλαιοημερολογιτών. Θα μου δοθεί ίσως η ευκαιρία να αναφερθώ εν εκτάσει στο μέλλον γι' αυτά. Συνοπτικά αναφέρω ότι και το δόγμα της “αοράτου Εκκλησίας” αλλά και η Λουθηρανή κακοδοξία της “διά της πίστεως μόνης” σωτηρίας του ανθρώπου φωλιάζουν στη σκέψη τους.

ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΤΡΟΦΟΔΟΤΟΥΝ ΤΟ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ

____________

Και ενώ οι θέσεις του κ. Πανώτη για τους Παλαιοημερολογίτες είναι εύστοχες αποσιωπά κάτι σημαντικό που τους αφορά! Από υπολογισμό άραγε ή επειδή δεν συνειδητοποιεί το πρόβλημα; Συγκεκριμένα δεν αναφέρει ότι τον άκριτο Ζηλωτισμό και την παρανομία των Παλαιοημερολογιτών την τροφοδοτούν καθημερινά οι Οικουμενιστές με τις προδοτικές για την Ορθοδοξία συμφωνίες (Μπαλαμάντ, Σαμπεζύ) που συνομολογούν με τους αιρετικούς και τα κακόδοξα κείμενα (Πόρτο Αλέγκρε, Ραβέννας και Ελούντας) που υπογράφουν.

Παράλληλα δημιουργεί αναστάτωση στη συνείδηση των πιστών η συνεχής προσπάθεια εμπέδωσης του λεγόμενου “λαικού Οικουμενισμού”. Δηλαδή οι συμπροσευχές με τους αιρετικούς και τους αλλόθρησκους, οι ανταλλαγές επισκέψεων κατά τη θρονική εορτή του Βατικανού και του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, οι λειτουργικοί ασπασμοί κατά την τέλεση του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας κτλ..

Ολες οι πιο πάνω ενέργειες προσεγγίζουν το Βατικανό λες και είναι “αδελφή Εκκλησία”!!! Οχι αίρεση καταδικασμένη από δεκάδες συνόδους και τον κύριο όγκο της Πατερικής Γραμματείας την τελευταία χιλιετία. Ολα τα πιο πάνω φυσικά σκανδαλίζουν αφόρητα τους πιστούς αλλά και τροφοδοτούν συνεχώς πλουσιοπάροχα την παρανομία των Παλαιοημερολογιτών.

ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΣΙΩΠΑΤΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ;

_____________

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, στην οποία αναφέρεται στο άρθρο του ο κ. Πανώτης, ο σεβαστός συγγραφέας αποσιωπά πλήρως τον αρνητικό καταλυτικό ρόλο που ασκεί ο Αρχιεπίσκοπος Στυλιανός για πολλές δεκαετίες σε βάρος του ποιμνίου του στην Αυστραλία.

Εκτός από τη συμφωνία του Μπαλαμάντ, που έχει στο παθητικό του, ο Αρχεπίσκοπος Στυλιανός καταδυναστεύει ως λύκος βαρύς το ποίμνιο της Αυστραλίας χωρίς το Οικουμενικό Πατριαρχείο να επιλαμβάνεται του θέματος για να οδηγήσει σε αναψυχή τα τέκνα του στην Αυστραλία.

Και όχι μόνον αυτό! Εμβρόντητοι οι πιστοί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της ανά την Οικουμένη Ορθοδοξίας διάβασαν δημόσια επιστολή του Σεβασμιότατου Αυστραλίας προς τον Παναγιότατο με εκβιαστικό ύφος και αήθη υπονοούμενα χωρίς το Πατριαρχείο να τον ανακαλέσει σε τάξη.

Ο κ. Πανώτης έχει απόλυτα δίκαιο για όσα καταμαρτυρεί εναντίον των Παλαιοημερολογιτών. Οντως! Οι Παλαιοημεορολογίτες έχουν τα χάλια τους τα μαύρα τα αδιόρθωτα και ΔΕΝ δικαιολογούναι με τίποτα γι’ αυτά που κάνουν, πλην όμως και οι Οικουμενιστές πρέπει να σταματήσουν, κατά τη λαική έκφραση, “να τους ρίχνουν ζεστή πατάτα”.

Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ κ. Α. ΠΑΝΩΤΗ

_____________

Ας έλθουμε όμως και στον ίδιο τον κ. Πανώτη. Ενώ τακτικά αρθρογραφεί και υποστηρίζει - προς τιμήν του - τα δίκαια του Οικουμενικού Θρόνου και στηρίζει με τη δόκιμη και γλαφυρή γραφίδα του, ως όφειλε, τον αρχαιότερο και ενδοξότερο θεσμό της Ορθοδόξου Εκκλησίας και του ευλογημένου Ελληνικού ημών Γένους ταυτόχρονα, ως μη όφειλε, ο ίδιος είναι ορκισμένος οικουμενιστής και θαυμαστής όχι μόνον των σύγχρονων οικουμενιστών αλλά και αυτού τούτου του Πατριάρχη Αθηναγόρα, ο οποίος υπερέβη όλους τους προκατόχους και τους επιγόνους του σε οικουμενιστικούς ακροβατισμούς.

Καλόν είναι λοιπόν να συνειδητοποιήσει ότι με όσα φιλοοικουμενιστικά γράφει αυτοπαγιδεύει τις θετικές υπηρεσίες που προσφέρει.

Είναι ωραίο να ακούμε ότι ήταν συμφοιτητές και φίλοι με τον αείμνηστο π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο, που ήταν λόγω και έργω κανόνας πίστεως και μέτρο Ορθοδοξίας. Αλλά αυτό βάζει σε θλιβερές σκέψεις τους αναγνώστες του άρθρου του κ. Πανώτη επειδή ο π. Επιφάνιος πολεμούσε, χωρίς κανένα συμβιβασμό, και τους Οικουμενιστές και τους Παλαιοημερολογίτες! Με την ίδια πάντοτε συνέπεια.

Γιατί το έκανε αυτό; Επειδή όντως πίστευε ότι “η Εκκλησία εν τοις Μυστηρίοις σημαίνεται” και ότι είναι “Μία”! Ετσι ούτε τη “βαπτισματική θεολογία” και τη “διαιρεμένη Εκκλησία” ενστερνίζετο αλλά ούτε και σχίσματα μέσα στην Εκκλησία απεδέχετο.

Σε αντίθεση με τον π. Επιφάνιο ο κ. Πανώτης μιλά ορθά για τους Παλαιοημερολογίτες και αποδεικνύει το σαθρό των επιχειρημάτων τους και την σαφώς αντικανονική υποδομή των κατ’ ευφημισμό “Εκκλησιών” τους την ώρα που είναι διαπρύσιος κήρυκας των οικουμενιστικών ακροβατισμών του Φαναρίου και των εν Ελλάδι και των εν τη Διασπορά Οικουμενιστών.

Ο ίδιος ας κρίνει πόσο πιο πειστικός θα ήταν αν, παράλληλα με την καταδίκη των σχισματικών και αιρετικών Παλαιοημερολογιτών, καταδίκαζε με την ίδια συνέπεια και παρρησία όσους επεκτείνουν τα όρια της Εκκλησίας πέραν των κανονικών ορίων της Ορθοδοξίας και μιλούν για τη “θεολογία των δύο πνευμόνων”, των “αδελφών Εκκλησιών”, τη “διαιρεμένη Εκκλησία” και τη “Βαπτισματική θεολογία”.

Ακριβώς όπως έκανε ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος το πατερικό αυτό ανάστημα του 20ού αιώνα συμφοιτητής και φίλος του οποίου υπήρξε ο κ. Πανώτης όπως μας πληροφορεί στο άρθρο του.