ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ, ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΝΕΒΙΣΟΓΛΟΥ, ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΝΤΑ ΕΤΗ ΑΡΧΙΕΡΑΤΕΙΑΣ

BIBΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

_______

Μητροπολίτου Παύλου Μενεβίσογλου Μητροπολίτου Σουηδίας και πάσης Σκανδιναβίας Παύλου (1974-2014) τεσσαράκοντα έτη αρχιερατείας, Θεσσαλονίκη 2015, σσ. 236.

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Φως στην ιστορία της Ορθόδοξου Διασποράς, και δη της Ιεράς Μητροπόλεως Σουηδίας και πάσης Σκανδιναβίας, επιχειρεί να ρίξει το πόνημα του Μητροπολίτου Παύλου. Και φαίνεται ότι κατέχει τις προϋποθέσεις για το εγχείρημα, αφού διετέλεσε ποιμενάρχης της ανωτέρω Μητροπόλεως από το 1974 μέχρι το 2014. 

Ουσιαστικά η εν λόγω Μητρόπολις συνδέεται άρρηκτα με την αυξανόμενη μετανάστευση Ελλήνων προς τη Σουήδια και τις λοιπές χώρες της Σκανδιναβίας, όπως και με την προηγηθείσα εγκατάσταση Εσθονών Ορθοδόξων μετά τη σοβιετική κατάκτηση της πατρίδας τους κατά το Β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Ορθώς το Οικουμενικό Πατριαρχείο έσπευσε να ιδρύσει την προρρηθείσα Μητρόπολη, που μέχρι τότε υπαγόταν την Αρχιεπισκοπή Θυατείρων. 

Πρώτος ποιμενάρχης της διετέλεσε ο Σεβ. Πολύευκτος (1969-1973), που συνήντησε «πλείστας όσας αντιξοότητας, αντιδράσεις και δυσχερείας» και ζήτησε να μετατεθεί. Ο διάδοχός του Παύλος βρέθηκε αντιμέτωπος με σωρεία προβλημάτων, όπως η έλλειψη ναών, η αντιδραστική συμπεριφορά ορισμένων ιθυνόντων της ομογένειας κ.ο.κ. Αναφέρεται ο συγγραφέας και στις σχέσεις του με τον αοίδιμο π. Ευσέβιο Βίττη που υπηρέτησε επί πολλά έτη στην ανωτέρω Μητρόπολη και δίνει έμφαση στην προσπάθεια για την απόκτηση ναών στη Στοκχόλμη, το Όσλο, την Ουψάλα, το Γκαίτεμποργκ  και την Κοπεγχάγη. 

Ο Σεβασμιώτατος συγγραφέας πλέκει το εγκώμιο του Πατριάρχη Αθηναγόρα, που προκάλεσε το τσουνάμι του σύγχρονου Οικουμενισμού, όπως και του γνωστού οικουμενιστή Αθηναγόρα Κοκκινάκη, Αρχιεπισκόπου Θυατείρων. Κάνει εντύπωση ότι δεν λέει λέξη για την πλήρη εκκοσμίκευση και τον εκτροχιασμό των Σουηδών Λουθηρανών (γυναικεία «ιερωσύνη» κι όχι μόνο) και αναφέρει σαν κάτι το φυσικό στις συμπροσευχές του μετά αιρετικών. 

Αυτό που εμποτίζει το όλο έργο είναι οι προσωπικές εντυπώσεις του συγγραφέως κι η ανείπωτή του πικρία για την παύση (ουσιαστικά εκπαραθύρωση του) από τον οικουμενικό Θρόνο στις 5.5.2014. Πολύ σωστά τα όσα παραθέτει ο Σεβασμιώτατος για την αντικανονική του παύση, διότι ούτε υπέβαλε παραίτηση, ούτε μετατέθηκε, ούτε καταδικάστηκε από αρμόδιο εκκλησιαστικό δικαστήριο. 

Ορθές οι ανωτέρω διαπιστώσεις του, αλλά πώς αγνοεί ότι οι συμπροσευχές μετά των αιρετικών απαγορεύονται από τους Ιερούς Κανόνες, ενώ τυγχάνει ως γνωστόν δεινός κανονολόγος; Το τι γίνεται τώρα στη Σκανδιναβία, επί των ημερών του Σεβασμιώτατου Κλεόπα, είναι γνωστό. Άκρατος κι απροσχημάτιστος Οικουμενισμός και πλήρης συμπόρευση και συναγελασμός  μετά των αιρετικών, όπως θεσπίστηκε, επισήμως πλέον, στη «Σύνοδο» της Κρήτης.