ΣΚΙΑΓΡΑΦΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ

ΣΚΙΑΓΡΑΦΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ

Του κ. Ανδρέα Κυριακού, θεολόγου

=====

Ας αποπειραθούμε να παρουσιάσουμε με συντομία τα γεγονότα της Μεγάλης Πέμπτης. Έχουμε ήδη ενώπιόν μας τα Άγια Πάθη του Σωτήρος. Οι μαθητές του Χριστού έχουν ήδη βρεθεί στο μέγα ανώγειον της Σιών, όπου θα τελεσθεί ο Μυστικός Δείπνος. Πριν όμως καθήσουν στο τραπέζι, ο Χριστός κάνει μια απρόσμενη κίνηση. Πλένει τα βρώμικα πόδια των μαθητών Του, που κοιτάζουν εκστατικοί και τα σκουπίζει με το λέντιον. Κανένα δεν παραβλέπει. Ούτε τον Πέτρο, που προβάλλει αρχικά αντιρρήσεις, μήτε τον παράνομο Ιούδα. 

Στη συνέχεια τους παραδίδει το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας: «Λάβετε φάγετε. Τούτο μου εστι το σώμα». «Πίετε εξ αυτού πάντες», συνεχίζει, «τούτο εστί το αίμα μου, το της Καινής Διαθήκης». Τα λόγια του είναι σαφέστατα. Το ψωμί και το κρασί που έχει ευλογήσει  είναι το σώμα του και το αίμα του. Διπλούς ο Δείπνος, πάσχα γαρ νόμου φέρει. Και πάσχα καινόν, Αίμα, Σώμα Δεσπότου. 

Όλ’ αυτά αποτελούν κόλαφο στις παρειές των Παπικών, που από τη μια οπτασιάζονται ότι ο Χριστός χρησιμοποίησε στο Μυστικό Δείπνο αντί ένζυμο άρτο (ψωμί) άζυμα κι από την άλλη δίνουν στους λαϊκούς μόνο άζυμα (όστια) απαγορεύοντάς τους τη μετάληψη αίματος. Όμως ο Χριστός δηλώνει σαφώς: «πίετε εξ αυτού πάντες». 

Ενώ ο Ιούδας «τρέχει προς Ιουδαίους», ο Χριστός κι οι μαθητές κατευθύνονται προς τον κήπο της Γεθσημανή. Οι μαθητές αποκαμωμένοι κοιμούνται κι ο Χριστός προσεύχεται. «Προσευχή,και φόβητρα, θρόμβοι αιμάτων, Χρίστε, προσώπου, παραιτούμενος δήθεν θάνατον, εχθρόν εν τούτοις φενακίζων». Η προσευχή, που φανερώνει την ανθρωπότητα του Χριστού, την πραγματικότητα του Πάθους, αλλά και τις δύο του θελήσεις, τελειώνει κι οι μαθητές, παρά το ότι τους ξυπνά επανειλημμένα κοιμούνται. 

Στη συνέχεια ο Ιούδας με πλήθος Ιουδαίων μπαίνει στον κήπο «μετά μαχαιρών και λαμπάδων». Ο Ιούδας παραδίδει τον Χριστό με φίλημα, ενώ ο Πέτρος στην προσπάθειά του να τον υπερασπιστεί κόβει το αυτί ενός από τους υπηρέτες, του Μάλχου. Οι μαθητές σκορπίζουν μέσα στη νύκτα, ενώ ο Χριστός, δεμένος οδηγείται στο σπίτι του αρχιερέα. «Τι δει μαχαιρών, τι ξύλων λαοπλάνοι, προς τον θανείν πρόθυμον εις κόσμου λύτρον»; Τη αφάτω σου ευσπλαχνία Χριστέ ο Θεός ο ημών ελέησον ημάς. Αμήν.