ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΕΝΤΙΜΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΕΝΤΙΜΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=========

Μπορείτε, Σεβασμιότατε Καισαριανής, να μας αιφνιδιάζετε τακτικά τόσο ευχάριστα όπως κάνατε με το κείμενο της αμέσως προηγούμενης ανάρτησης; 

Θα είναι μεγάλη ευλογία!

Πολλές φορές σχολίασα αρνητικά θέσεις και ενέργειές σας κυρίως επειδή ηγηθήκατε της λεγόμενης “λειτουργικής αναγέννησης”, μιας προσπάθειας που είχε ίσως καλές προθέσεις. Αποσκοπούσε να βοηθήσει το ποίμνιο της Εκκλησίας να ζήσει με μεγάλη πληρότητα τη λατρεία της Εκκλησίας, πλην όμως οπωσδήποτε κινήθηκε έξω από τα ορθόδοξα πλαίσια.

Η Ορθοδοξία, όπως μας δίδαξε ο Οσιος Ιουστίνος Πόποβιτς, μόνον μια αναγέννηση αναγνωρίζει: Την ασκητική αναγέννηση. Ο άνθρωπος με ταπείνωση αγωνίζεται να αγιάσει τον εαυτό του με τη χάρη του Θεού και από εκεί και πέραν τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει ο Θεός.

Αυτή τη φορά όμως έχω μόνον ένα δικαίωμα. Να σας επαινέσω θερμά και υικά επειδή προσθέσατε τη φωνή σας στους αρχιερείς, στους άλλους κληρικούς και θεολόγους, οι οποίοι μιλούν για Χριστό και για μετάνοια και διδάσκουν το λαό του Θεού -όπως έχουν χρέος- να μετανοεί για τις αμαρτίες του. Οχι για τα μνημόνια και τις σκοτεινές δυνάμεις.

Φάγαμε το ψωμί των παιδιών μας. Κατασπαταλήσαμε τα δισεκατομμύρια των πακέτων Ντελόρ για να δημιουργήσουμε ένα κομματικό υδροκέφαλο κράτος. Οι 10 στους 11 κλέβουμε το κράτος μας με τις φορολογικές μας δηλώσεις. Εχουμε τη θλιβερή πρωτιά των εκτρώσεων παγκοσμίως. Δοθήκαμε με τα μούτρα στον υλιστικό τρόπο ζωής! Παρόλα αυτά όμως δεν θέλουμε να αναλάβουμε καμιά ευθύνη. Δεν εννοούμε να μετανοήσουμε με τίποτα και αρκούμαστε να επισημαίνουμε με κοσμικά -και όχι με σωτηριολογικά- κριτήρια, τα αίτια της Κρίσης.

Το πιο ανησυχητικό είναι ότι στη γραμμή αυτή προσχώρησαν πολλοί άνθρωποι της Εκκλησίας. Αντί να μιλούμε για Χριστό, για ψυχή, για Κρίση, για αμαρτία, για μετάνοια, για το έλεος του Θεού, μιλούμε σαν άνθρωποι του κόσμου με καθαρά κοσμικά κριτήρια. Κινούμαστε μέσα σε ανθρώπινα πλαίσια χωρίς τη θέα του Ουρανού.

Μέγα το κρίμα της εκκοσμίκευσης των απλών ανθρώπων. Παμμέγιστο το κρίμα της εκκοσμίκευσης των θεολόγων και των κληρικών που παραμέλησαν να κηρύττουν για αγώνα κατά των παθών, για μετάνοια και για ανάληψη ευθύνης. Ετσι αποπροσανατολίζουμε το λαό του Θεού για τα πραγματικά αίτια της Κρίσης.