ΑΠΑΡΑΜΙΛΛΗ Η ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΑΠΑΡΑΜΙΛΛΗ Η ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

==============

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΤΟΥ κ. ΠΟΛΥΝΕΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

_________

Υπάρχουν ορισμένοι, οι οποίοι δυσανασχετούν, επειδή μιλώ με θαυμασμό πάντοτε για τον μακαριστό Γέροντα Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο.

Μερικοί νομίζουν ότι “αγιογραφώ” τον άγιο Γέροντα και άλλοι ότι παραπληροφορώ τους καλούς αναγνώστες. Οτι παρουσιάζω τις φωτεινές πλευρές της προσωπικότητάς του με μεγενθυτικούς φακούς και ότι αποσιωπώ τα ελαττώματά του.

Η παρακάτω επιστολή του κατά σάρκαν αδελφού του αείμνηστου Γέροντα - κ. Πολυνείκη Θεοδωρόπουλου- ελπίζω να πείσει και τους πιο δύσπιστους ότι δυστυχώς Επιφάνιοι δεν υπάρχουν πια.

Οχι μόνον επειδή η γραφίδα, η προσωπικότητα, το κύρος και η διδασκαλία του δεν έχουν βρεί κάποιον ισάξιο - έστω και εξ αποστάσεως - στις μέρες μας, αλλά και επειδή δεν υπάρχουν δυστυχώς άνθρωποι της κρυσταλλίνης ακεραιότητας του μακαριστού Γέροντα.

Με βαθύτατη θλίψη διαπιστώνουμε ότι και με τον διάβολο τον ίδιο είναι έτοιμοι να συμμαχήσουν - ακόμη και "οι δοκούντες στύλοι είναι"- για να πετύχουν τους στόχους τους.

Για δέστε τι ακριβώς λέγει και πόσα σημαίνουν οι λιγοστές αράδες που παραθέτει στην ηλεκτρονική επιστολή του ο κατά σάρκαν αδελφός του μακαριστού Γέροντα -κ. Πολυνείκης Θεοδωρόπουλος- που μας τιμά ιδιαίτερα με την αγάπη και τη φιλία του.

Π.Μ.Τ.

*****

ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ π. ΕΠΙΦΑΝΙΟ

Του κ. Πολυνείκη Θεοδωρόπουλου

============

΄Ετος 1972. Έχω επιστρέψει από τη Ν. Αφρική - όπου εκείνη την εποχή οι φυλετικές διακρίσεις κυριαρχούν - μετά από 2 χρόνια παραμονής μου εκεί.

Την περίοδο εκείνη, έχοντας ολοκληρωθεί οι οικοδομικές εργασίες, προχωρά η αγιογράφηση στο εκκλησάκι του Αγίου Επιφανίου σε κτήμα της οικογενείας μας, στο χωριό Βουρνάζι Μεσσηνίας, με τη φροντίδα του π. Επιφανίου.

Ερχόμενος από τη Ν. Αφρική έφερα μαζί μου και αρκετά χρήματα.

Σκέφθηκα κι εγώ, ένα μέρος των χρημάτων να το διαθέσω για την αγιογράφηση του ναϋδρίου, και την ανωτέρω σκέψη μου τη μοιράστηκα με τον π. Επιφάνιο.

Η απάντησή του σταθερή και κρυστάλλινη: “Όχι Πολυνείκη μου, ν' αγιογραφήσουμε το εκκλησάκι μας με "χρήματα αίματος" κι εκμεταλλεύσεως” και συνέχισε, “δε φταίς εσύ παιδάκι μου για το καθεστώς που κυβερνά τη Ν. Αφρική, αλλά τα χρήματα που κέρδισες σ' αυτή τη χώρα προέρχονται από καταπίεση που ασκούν οι λευκοί στους μαύρους. Στην εν λόγω χώρα πληρώνεται "το χρώμα" κι όχι η αξία. Συγχώρεσέ με αν σε πίκρανα, αλλά αυτό μαρτυρεί η συνείδησή μου”.