ΕΤΣΙ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

ΕΤΣΙ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΙΑΣΤΙΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

===========

Mε ιδιαίτερη χαρά - για μια ακόμη φορά - διαπιστώνουμε τις ορθές θέσεις και το εκκλησιαστικό ήθος που χαρακτηρίζει το περιοδικό “Ο Σωτήρ”, που εκδίδει η ομώνυμη αδελφότητα θεολόγων, αναφορικά με τους διαλόγους με τους αιρετικούς και τους αλλόθρησκους που διεξάγει η Ορθόδοξη Εκκλησία.

Σε σχόλιό του το καλό περιοδικό καταρχήν επισημαίνει ότι ακόμη και ο Παναγιότατος πια μιλά ξεκάθαρα για την πλήρη αποτυχία των διαλόγων.

Υστερα επισημαίνει ότι οι συνεχείς συμπροσευχές με αιρετικούς και αλλόθρησκους εμπεδώνουν τον “λαικό οικουμενισμό” και το συγκρητιστικό πνεύμα της εποχής μας.

Ακολούθως επισημαίνει τον κίνδυνο δημιουργίας σχισμάτων εξαιτίας του σκανδαλισμού από τις οικουμενιστικές ασχημίες και τέλος θέτει τον δάκτυλο επί τον τύπο των ήλων για την επιτευχθείσα ήδη στην πράξη ένωση Μονοφυσιτών και Ορθοδόξων στο Πατριαρχείο Αντιοχείας το πιο οικουμενιστικό Πατριαρχείο μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών.

Προειδοποιεί μάλιστα το καλό περιοδικό ότι παρόμοιος κίνδυνος υπάρχει και για την Εκκλησία της Αμερικής.

Ας μου επιτραπεί να προσθέσω ότι μέχρι πριν λίγα χρόνια που λειτουργούσε ο “Ορθόδοξος Σύνδεσμος” των φοιτητών στο πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης, στο υπόγειο του Ιερού ναού του Αποστόλου Παύλου, οι ορθόδοξοι φοιτητές όλων των Δικαιοδοσιών έκαναν συμπροσευχές και παρακολουθούσαν διαλέξεις μαζί με τους Μονοφυσίτες, υπό την καθοδήγηση ιερέα της λεγόμενης “Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αμερικής” (παλαιότερα γνωστής ως “Μετροπόλια”).!!!

Αν τελικά οι εδώ Αντιοχειανοί ετοιμάζονται για παρόμοιες ασχημίες με τους Μονοφυσίτες ελπίζουμε ότι ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος και η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία της Αμερικής, όχι μόνον δεν θα τους ακολουθήσουν, αλλά ότι θα εκδιώξουν από τη Συνέλευση των Κανονικών Επισκόπων της Αμερικής, όσους θελήσουν να επιβάλουν αυθαίρετα ένωση με τους μονοφυσίτες.

Και πάλιν να συγχαρούμε το καλό περιοδικό για εκκλησιασιαστικό του φρόνημα, την αντίθεσή του για τις υποχωρήσεις σε θέματα πίστεως, αλλά και για τη δημιουργία σχισμάτων, καθώς επίσης για το σεβασμό και το εκκλησιαστικό ήθος με τον οποίο διατυπώνει τις αντιρρήσεις του για τους οικουμενιστικούς ακροβατισμούς, που δημιουργούν τόσα προβλήματα στην Εκκλησία.

Παραθέτουμε στη συνέχεια το σχόλιο του “Σωτήρος”, που μας έδωσε την αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου.

*****

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ
ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΟΓΩΝ

=========

. Στὶς ἀρχὲς τοῦ περασµένου Ὀκτωβρίου ὁ Παναγιώτατος Οiκουµενικὸς Πατριάρχης πραγµατοποίησε προσκυνηµατικὴ ἐπίσκεψη στὸ Ἅγιον Ὄρος, ἐπ᾽ εὐκαιρίᾳ τῆς συµπληρώσεως 20 ἐτῶν πατριαρχίας του.

. Σὲ ὁµιλία του στὴν Ἱερὰ Μονὴ Μεγίστης Λαύρας ὁ Παναγιώτατος ἀναφέρθηκε καὶ στὸ θέµα τῶν διαλόγων µἐ τοὺς ἑτεροδόξους, τονίζοντας ὅτι ἡ «κατέχουσα τὴν ἀλήθειαν» Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δὲν φοβᾶται τὸν διάλογο, γι᾽ αὐτὸ καὶ τὸν συνεχίζει «διὰ νὰ πεισθοῦν οἱ καλοπροαίρετοι ἐκ τῶν συνοµιλητῶν ἡµῶν».

. «Ἐν τῷ συνόλῳ», προσέθεσε ὁ Πατριάρχης, «ὁ διάλογος ἐνδέχεται νὰ φαίνηται ἀποτυχηµένος. Ἡ θεία Χάρις ὄµως ἐνδέχεται νὰ προσείλκυσε πρὸς τὴν ἀλήθειαν τινὰς τῶν συµµετεχόντων εἰς αὐτόν». Καὶ συµπλήρωσε ἐρωτώντας: «Δὲν ἀξίζει νὰ διεξάγεται διάλογος, ἀκόµη καὶ ἐὰν µία µόνον ψυχὴ ἑλκυσθῆ πρὸς τὴν ἀλήθειαν;».

. Γιὰ τὸν διάλογο µἐ τοὺς παπικοὺς εἶπε ὅτι: «Ἡ ἕνωσις εἶναι ὁ τελικὸς στόχος, ἀλλὰ πρὸ αὐτοῦ πρέπει νὰ ἐπιτευχθῆ ἡ ταυτότης ἐν τῇ πίστει». Γι᾽ αὐτὸ καὶ ὁ ἴδιος τοὺς ἐπεσήµανε ὅτι µὲ τὸ νὰ ἀποδέχονται ὁλοένα καὶ νέα δόγµατα ἀποµακρύνονται ἀπὸ τὴν ἐπιδιωκοµένη ἕνωση, καὶ προσέθεσε: «Συνεπῶς, οὐδόλως τυγχάνει ἀληθὲς ὅτι παρασυρόµεθα εἰς µίαν ἀπροϋπόθετον ἕνωσιν τῶν ἐκκλησιῶν οὔτε εἶναι ἀληθὲς ὅτι παραβλέποµεν τὰς διαφορὰς αἱ ὁποῖαι ἐµποδίζουν τὴν ἕνωσιν».

. Οἱ διαβεβαιώσεις τοῦ Παναγιωτάτου, ὅτι δὲν πρόκειται νὰ ὑπάρξει ὁποιαδήποτε ἔκπτωση στὴν πίστη στοὺς διαλόγους, ἀναµφιβόλως ἱκανοποιοῦν καὶ χαροποιοῦν κάθε Ὀρθόδοξο πιστό. Ἀπὸ τὴν ἄλλη ὄµως διαπιστώνουµε ὅτι γιὰ πρώτη φορὰ ἀµφισβητεῖται τόσο ἐπίσηµα ἡ ἐπιτυχία τῶν διαλόγων: «Ἐν τῷ συνόλῳ ὁ διάλογος ἐνδέχεται νὰ φαίνηται ἀπoτυχηµένoς», εἶπε ὁ Πατριάρχης. Δικαιολόγησε δὲ τὴν συνέχισή του µὲ τὸ ὅτι ἐνδέχεται µὲ αὐτὸν κάποιοι νὰ προσελκυσθοῦν στὴν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας.

. Ἕνα ἀµφίβολο θετικὸ ἐνδεχόµενο, προσθέτουµε ἐµεῖς, µἐ ταυτόχρονα βεβαιωµένες φοβερὲς ἀρνητικὲς ἐπιπτώσεις. Πρῶτον, διότι πολλοὶ σκανδαλίζονται ἀπὸ τὰ παρεπόµενα τοῦ διαλόγου: τοὺς ἑκατέρωθεν ἐναγκαλισµοὺς καὶ τὶς συµπροσευχὲς στὴν θεία λατρεία, καὶ προσχωροῦν σὲ σχίσµατα. Καὶ δεύτερον, διότι ἔτσι καλλιεργεῖται µιὰ ἕνωση στὴν πράξη. Οἱ πιστοὶ παρασύρονται ἢ καὶ παρακινοῦνται νὰ µετέχουν στὰ Μυστήρια οἱ µὲν τῶν δέ.

. Τὸ ἀκόµη φοβερότερο: Ἕνας διάλογος ποὺ δὲν κατέληξε σὲ συµφωνία, αὐτὸς µἐ τοὺς Ἀντιχαλκηδονίους, ἤδη εἶχε ὡς ἀποτέλεσµα τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Ἀντιοχείας οὐσιαστικὰ νὰ ἀποδεχθεῖ ἕνωση µαζί τους, κάτι δὲ ἀνάλογο φαίνεται ὅτι ἐτοιµάζεται Καὶ στὴν Ἀµερική.

. Ἡ ζηµία εἶναι πολλαπλή, τὸ κέρδος ἀνύπαρκτο! Δὲν πρέπει αὐτὸ νὰ προβληµατίσει πολὺ τὸ Πατριαρχεῖο µας;

ΠΗΓΗ:

Περιοδ. «Ο ΣΩΤΗΡ», ἀρ. τ. 2033, 15.11.2011,

Στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»