ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ ΗΜΕΡΙΔΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΝΟΜΟΥ ΠΙΕΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

ΜΟΝΟ ΟΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΠΙΕΡΙΑΣ ΕΧΟΥΝ ΦΩΝΗ;

ΟΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΙΠΩΝ ΝΟΜΩΝ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΙΛΟΥΝ;

ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΒΟΝ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ;

ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΒΟΝ ΤΟΥ ΓΙΑΓΚΑΖΟΓΛΟΥ;

ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΒΟΝ ΤΗΣ ΔΡΑΓΩΝΑΣ;

ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΒΟΝ ΤΩΝ "ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΩΝ" ΠΟΥ ΔΟΡΥΦΟΡΟΥΝ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΙΕΡΩΝΥΜΟ;

ή ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΒΟΝ ΤΩΝ ΑΘΕΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ;

ΚΑΙ ΠΟΙΟ ΘΕΟΛΟΓΟ ΑΡΑΓΕ ΘΑ ΒΛΑΨΕΙ ΚΑΙ ΛΙΓΟΣ ΦΟΒΟΣ ΘΕΟΥ;

ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΟΥΝ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ή

ΗΓΑΠΗΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΑΙΩΝΑ ΠΛΕΟΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ;

ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ ΗΜΕΡΙΔΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΝΟΜΟΥ ΠΙΕΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

=============

Κάθε φορά που γίνεται λόγος για μεταρρυθμίσεις στο εκπαιδευτικό σύστημα το μάθημα των Θρησκευτικών βρίσκεται στο επίκεντρο των συζητήσεων. Άλλοι προτείνουν τη μείωση ωρών διδασκαλίας του, άλλοι την αλλαγή του χαρακτήρα και περιεχομένου του και άλλοι το θεωρούν περιττό και γι’ αυτό προτείνουν την κατάργησή του.

Με δεδομένη την πολεμική εναντίον του μαθήματος των Θρησκευτικών ύστερα από επιστημονική ημερίδα που πραγματοποιήθηκε στην Κατερίνη το Μάϊο 2010 καταθέτουμε ως Ένωση Θεολόγων Νομού Πιερίας τις εξής θέσεις-προτάσεις.

1.) Δεν υπάρχει λόγος αλλαγής του χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών αφού υπάρχει και κατοχυρώνεται η θέση του στο αναλυτικό πρόγραμμα βάσει του Συντάγματος και του Νόμου 1566/1985.

2.) Οι αλλόθρησκοι και αλλόδοξοι, όσοι επιθυμούν, σύμφωνα με σχετικούς νόμους απαλλάσσονται.

3.) Στην αίθουσα μένουν παιδιά ορθόδοξα στα οποία το μάθημα διδάσκεται με σεβασμό στο πρόσωπό τους, με διάλογο και σε καμιά περίπτωση δεν παραβιάζει την ελευθερία και τις προσωπικές απόψεις των μαθητών.

4.) Ουδέτερο θρησκευτικό μάθημα δεν υπάρχει. Τα ξένα Θρησκεύματα διδάσκονται παράλληλα με το Χριστιανισμό στη Β΄ Λυκείου, σε ηλικία που οι μαθητές διαθέτουν μεγαλύτερη ωριμότητα και κρίση.

Με αυτά τα δεδομένα το μάθημα των Θρησκευτικών μόνο ως ορθόδοξη διδασκαλία έχει να προσφέρει, γιατί:

1) Αντιμετωπίζει το μαθητή ως εικόνα του Θεού με συγκεκριμένο στόχο να φτάσει στο καθ’ ομοίωσιν.

2) Είναι το κλειδί κατανόησης του πολιτισμού με τα πλούσια ήθη και έθιμα της ελληνικής κοινωνίας γενικότερα.

3) Είναι ελεύθερο, ανοιχτό στο διάλογο, είναι ένα «άγγιγμα» ψυχής όπως ομολογούν οι ίδιοι οι μαθητές, όταν γίνεται σωστά και με ποικίλα εποπτικά μέσα.

4) Συμβάλλει στην ορθή κοινωνικοποίηση των μαθητών προσφέροντάς τους τρόπους και στάσεις ζωής, που υπερβαίνουν τις τυποποιημένες κοινωνικές συνταγές. Τι πρότυπα ήθους, πολιτισμού και κοινωνικής ζωής μπορεί να προβάλλει ένα «ξερό» θρησκειολογικό μάθημα, όταν μάλιστα πολλές από τις διδασκαλίες των διαφορετικών θρησκειών αντιβαίνουν στο Ευαγγέλιο και δημιουργούν μεγάλη σύγχυση στους μαθητές;

5) Προσφέρει ποικίλες δυνατότητες και διεξόδους στα πολλά και δύσκολα υπαρξιακά, κοινωνικά και οικογενειακά προβλήματα των σύγχρονων νέων.

6) Αποτελεί πολλές φορές τη μοναδική ευκαιρία επαφής του μαθητή με τη χριστιανική αλήθεια, δεδομένης της αποσύνδεσης της σύγχρονης ελληνικής οικογένειας από την Εκκλησία και την Ορθοδοξία.

7) Τέλος το επιχείρημα, πώς θα «σώσουμε» το μάθημα, αν το μετατρέψουμε σε θρησκειολογικό, δεν υφίσταται από τη στιγμή που ήδη σε ευρωπαϊκές χώρες που έχουν θρησκειολογικό μάθημα μπορούν και πάλι οι μαθητές να απαλλάσσονται.

Με σεβασμό και τιμή για το ΔΣ,

Ο Πρόεδρος

Στέργιος Μπούγιας

Η Γραμματέας

Ολυμπία Γκρεμούλα