ΛΕΧΘΕΝΤΑ ΚΑΙ ΠΡΑΧΘΕΝΤΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΣΟΝΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΥΡΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ MΕ΄

ΛΕΧΘΕΝΤΑ ΚΑΙ ΠΡΑΧΘΕΝΤΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΣΟΝΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΥΡΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ

MΕ΄

Του π. Ἄγγελου Ἀγγελακόπουλου

=====                                                                  

127) Ἀντικανονικαί καί ἀντορθόδοξοι ἐνέρ­γειαι.

«Δυστυχῶς, ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας, ἀδιαφορῶν διά τήν κατάστασιν τοῦ Ὀρθοδόξου κόσμου, ἀδιαφορῶν ἀκόμη καί διά δόγματα τῆς Πίστεως, ἤνοιξε θύραν εἰς τούς ἑτεροδόξους, καί δή εἰς τούς Παπικούς, διά νά εἰσέρχωνται οὗτοι καί νά ἐξέρχωνται ἀκωλύτως εἰς τήν μάνδραν τῆς Ὀρθοδοξίας καί νά ἐπιφέρουν ἀνυπολόγιστον φθοράν. Αἱ δηλώσεις του περί ἐπι­κειμένης ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν καί περί κοινοῦ ποτηρίου, εἰς διαφόρους συναντήσεις καί τό­πους γενόμενοι, ἔχουν συνταράξει τήν ἀδιάφθορον συνείδησιν τῶν ὀρθοδόξων. Οἱ πιστοί διερωτώνται, ποῦ βαίνομεν; Διορατικά πνεύματα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τῆς ἀντιστάσεως τῶν ποιμένων διαρκῶς ἑλαττουμένης, διαβλέ­πουν ὅτι ἡ ἕνωσις τῶν Ἐκκλησιῶν θά συντελεσθῆ DE FACTO. Μέγας κίνδυνος ἐπίκειται διασπάσεως τοῦ ὀρθοδόξου κόσμου ἐκ τῶν ἀκαί­ρων, ἀντικανονικῶν καί ἀντορθοδόξων ἐνεργει­ῶν τοῦ Πατριάρχου. Εἰς τάς ψυχάς πολλῶν Ορ­θοδόξων λειτουργῶν ἔχει δημιουργηθῆ κρίσις συνειδήσεως».

(Ἐξ ὑπομνήματος τοῦ Μητροπολίτου Φλωρί­νης κ. Αὐγουστίνου πρός τήν Ἱ. Σύνοδον, Ἰαν. 1969).

128) Ἀθέτησις Ἱερῶν Κανόνων.

«Ἡ πρώτη ἀθέτησις τῶν Ἱ. Κανόνων ἤρχισε πρό τῆς ἄρσεως τῶν ἀναθεμάτων διά τῆς συμπροσευχῆς Ἀθηναγόρου καί Παύλου ΣΤ' κατά τήν συνάντησιν τῶν Ἱεροσολύμων. Μετά τήν ἄρσιν, τό φαινόμενον τοῦ Πατριάρχου Κων/πό­λεως, προσευχομένου μετά τοῦ Παύλου ΣΤ' εἰς Κων/πολιν ἤ Ρώμην ἤ καί μετ' ἄλλων ἑτεροδόξων ἱεραρχῶν, εἶναι σύνηθες. Προσηυχήθη ὁ Ἀθηναγόρας εἰς Κων/πολιν μετ' Ἀρμενίων μονο­φυσιτῶν κληρικῶν, προσηυχήθη εἰς τό Λονδίνον μετά τοῦ Ἀγγλικανοῦ «ἀρχιεπισκόπου» Καντερβουρίας Μιχαήλ Ράμσεϋ, προσηυχήθη καί εἰς ἄλλας περιστάσεις κατά τήν «πορείαν τῆς ἀγάπης» ἀνά τάς ἑτεροδόξους χώρας». Οὕτω πώς ἐδόθη ἄνωθεν τό παράδειγμα τῆς ἀθετήσεως τῶν Ἱερῶν Κανόνων, οἱ ὁποῖοι ρητῶς ἀπαγορεύουν τήν προσευχήν τῶν ὀρθοδόξων μετά τῶν σχισματι­κῶν καί αἱρετικῶν. Ὁ ἔχων οἰκουμενικόν κύρος ΛΓ' Κανών τῆς ἐν Λαοδικεία Συνόδου ὁρίζει: «Οὐ δεῖ αἱρετικοῖς ἤ σχισματικοῖς συνεύχεσθαι». Ὁ ME' Κανών τῶν ἁγίων Ἀποστόλων προβλέ­πει καί ἀφορισμόν τοῦ κληρικοῦ, τοῦ συνευχομένου μετά τῶν αἱρετικῶν: «Ἐπίσκοπος ἤ πρε­σβύτερος ἤ διάκονος αἱρετικοῖς συνευξάμενος μόνον, ἀφοριζέσθω, εἰ δέ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς ὡς κληρικοῖς ἐνεργῆσαι τί, καθαιρείσθω».

(Ἴδε ΑΡΧΙΜ. ΣΠ. ΜΠΙΛΑΛΗΣ, Ὀρθοδοξία καί Παπισμός, τόμ Β',σ. 365).

(Συνεχίζεται)