ΛΕΧΘΕΝΤΑ ΚΑΙ ΠΡΑΧΘΕΝΤΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΣΟΝΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΥΡΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ ΝA΄

ΛΕΧΘΕΝΤΑ ΚΑΙ ΠΡΑΧΘΕΝΤΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΣΟΝΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΥΡΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ

ΝA΄

Του π. Ἄγγελου Ἀγγελακόπουλου

                                      =====                                                                  

ΘΕΟΣΟΦΙΣΤΕΣ

Ὁ Ἀθηναγόρας εἶναι ὁ πλέον ἀγαπημένος Πατριάρχης τῶν ἐν Ἑλλάδι Θεοσοφιστῶν! Δεκάδες εἶναι τά ἄρθρα, πού τόν ἐξυμνοῦν στό θεοσοφικό περιοδικό «Ἰλισός». Ἐνδεικτικά:

1. Ἰλισός, 1968, τ. 55-56, σ. 68: Μήνυμα Χριστουγέννων

2. 1969, τ. 69-70, σ. 137 : Σχόλιο στήν 20ετία στόν Πατριαρχικό Θρόνο 3. 1969, τ. 73-74, σ. 250: Πρόταση τοῦ Ἀθηναγόρα γιά Κοινό ἑορτασμό τοῦ Πάσχα

4. 1972, τ. 91, σ. 5-9 : Ἀφιέρωμα μέ τίτλο: «Ἐπέτειος ἀναρρήσεως στόν Οἰκουμενικό Θρόνο, Ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας καί ἡ ἀνακαίνισις τοῦ Χριστιανισμοῦ»

5. 1972, τ. 92, σ. 125-126: Ἄρθρο τοῦ Ἀθηναγόρα

6. 1972, τ. 94, σ. 243-245: Ἄρθρο μέ τίτλο: «Πένθος τῆς Χριστιανοσύνης, Τό Κληροδότημα τοῦ Ἀθηναγόρα»

7. 1972, τ. 96, σ. 484: «Εἰς μνήμην τοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρα»

8. 1973, τ. 97, σ. 41: Ὁ Ἀθηναγόρας «μετέστη εἰς τήν Αἰωνίαν Ἀνατολήν». Σύντομο βιογραφικό ἀναφέρει ὅτι ἦταν τέκτων 33^ου βαθμοῦ, μυηθείς στήν Ἀμερική.

Ἀλλά, ἡ ἀγάπη καί ἡ ἐκτίμηση τῶν θεοσοφιστῶν πρός τόν Ἀθηναγόρα ἦταν ἀμοιβαία! Καί ὁ Ἀθηναγόρας τούς ἐκτιμοῦσε πολύ, ὅπως προκύπτει ἀπό ἐπιστολή του πρός τόν δεδηλωμένο μασόνο, θεοσοφιστή καί ἐωσφοριστή Κ. Μελισσαρόπουλο. (Ἀναλυτικότερα γιά τήν ἀπαράδεκτη αὐτή ἐπιστολή καί γιά τό ποιός ἦταν ὁ Κ. Μελισσαρόπουλος βλ. ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ, Ἀθηναγόρας-Μελισσαρόπουλος Α΄, Β΄, Γ΄ στό http://anastasiosk.blogspot.gr/2015/10/blog-post74.html καί https://www.impantokratoros.gr/ 9B1FCB4.el.aspx): 

Γράφει ὁ Ἀθηναγόρας τά ἑξῆς ἀδιανόητα σέ ἐωσφοριστή: «πολλήν ἐδοκιμάσαμεν ψυχικήν χαράν κομισάμενοι τό σύγγραμμα τῆς ἡμετέρας λίαν ἡμῖν ἀγαπητῆς Ἐντιμότητας… μελετοῦμεν αὐτό ἐν μυστικῇ μεθ' ὑμῶν ψυχικῇ ἐπικοινωνίᾳ καί ἀγαλλιάσει, ὅτι πλουτιζομεθα ἐκ τῶν ὑψηλῶν σκέψεων τῆς ἡμετέρας Ἐντιμότητας. Ταῦτα δέ πάντα συγκροτοῦσι καί τήν προσωπικήν Βιβλιοθήκην, τήν ὁποίαν καταρτίζομεν ἐν τῇ ψυχῇ ἡμῶν καί διατηροῦμεν ἀνεξάντλητον.... ἔχουσι τοποθετήσει τήν ὑμετέραν Ἐντιμότητα εἰς τήν γενναίαν καί τετιμημενην παρεμβολήν τῶν συμμετόχων καί συνεργατῶν τῆς Μητρός Ἐκκλησίας ἐν τῇ προσπάθειᾳ αὐτῆς εἰς προώθησιν τῆς ἑνότητος τῶν  Χριστιανῶν».

(Συνεχίζεται)