ΗΤΑΝ ΠΡΩΤΗ ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΟΚΑ Η ΑΡΧΗ...
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=========
Πριν 60 σχεδόν χρόνια “ακούστηκε στην Κύπρο η φωνή του Διγενή” όπως λέγει το τραγούδι.

Κανένας δεν περίμενε ότι οι άκαπνοι και απειροπόλεμοι Ελληνες της Κύπρου -στη συντριπτική πλειοψηφία τους αμούστακα παιδιά- “με προσταγή του Διγενή και ευχή του Μακαρίου” -όπως έλεγε το τραγούδι- θα πολεμούσαν με τόσο απαράμιλλο θάρρος τους αποικιοκράτες.
Ο αγώνας ήταν σκληρός και άνισος αλλά γεμάτος Ελληνική λεβεντιά.

Μικρό παιδάκι θυμάμαι -στην κατεχόμενη σήμερα Αμμόχωστο- τον τρόμο που μας κυρίευε από την έξοδο των μανιασμένων δολοφόνων Τουρκοκυπρίων της εντειχισμένης Αμμοχώστου. Εβγαιναν οπλισμένοι με μαχαίρια και “καθάριζαν”, κατά τη λαική έκφραση, εκ μέρους των Αγγλων. Εσφαζαν, πυρπολούσαν, βιαιοπραγούσαν -εναντίον αμάχων εννοείται- με την πλήρη κάλυψη των Αποικοκρατών.

Οι ελάχιστοι που μιλούσαν -τότε- για ανεξαρτησία εθεωρούντο -και δικαίως- κοινοί προδότες.
Να το έχουν υπόψη τους αυτό όλοι όσοι επιδιώκουν "διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία" γράφε συνομοσπονδία.
Δεν είναι για την διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία που πέθαναν οι ήρωες της ΕΟΚΑ.
Οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ στρατολογούνταν κυρίως από τον π. Σταύρο Παπαγαθαγγέλου μεταξύ των μελών της ΟΧΕΝ στη Φανερωμένη στη Λευκωσία.

Τις διάβαζε προσεκτικά για πολλή ώρα και όταν τέλειωσε -με δάκρυα στα μάτια- είπε με σβησμένη φωνή: "Γράφουν σαν Αγιοι της Εκκλησίας..."
Να τα θυμούνται αυτά οι απάτριδες Εκκλησιομάχοι που προσπαθούν να σβήσουν στη συνείδηση του λαού μας τον καθοριστικό ρόλο της Εκκλησίας για την ελευθερία της πατρίδας μας.
Σήμερα το 37% της Κύπρου είναι σκλαβωμένο, ενώ το ελεύθερο τμήμα της Κύπρου κινδυνεύει με εξανδραποδισμό.
Οχι με διχοτόμηση -όπως αφελώς ορισμένοι νομίζουν- αλλά με πλήρη Τουρκοποίηση.
Ευχαριστούμε θερμά τους Ελλαδίτες αδελφούς μας που δεν ξεχνούν ότι η Κύπρος είναι Ελληνική και προμαχούν για την ελευθερία της.
Στεκόμαστε με βαθύ σεβασμό και με άπειρη ευγνωμοσύνη, με δάκρυα στα μάτια, για τη θυσία των αξιωματικών και των οπλιτών της ΕΛΔΥΚ που συνέχισαν επάξια το 1974 το έπος της ΕΟΚΑ.
Στεκόμαστε με βαθύ σεβασμό και με άπειρη ευγνωμοσύνη, με δάκρυα στα μάτια, για τη θυσία των αξιωματικών και των οπλιτών της ΕΛΔΥΚ που συνέχισαν επάξια το 1974 το έπος της ΕΟΚΑ.