ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΡΩΣΙΑΣ ΚΥΡΙΛΛΟΥ

ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΡΩΣΙΑΣ ΚΥΡΙΛΛΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

==============

Διαβάζουμε στο Εκκλησιαστικό Πρακτορείο Ειδήσεων “Ρομφαία”:

“Λαμπρή Θεία Λειτουργία στο παρεκκλήσι των Αγίων της Ρωσίας, που βρίσκεται εντός της πατριαρχικής κατοικίας, τέλεσε ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών κ. Κύριλλος.

Στη Λειτουργία παρέστησαν προσευχόμενοι μέλη της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Εκκλησίας, πλειάδα Ιεραρχών και κληρικών του Πατριαρχείου Μόσχας, μοναχοί και υπάλληλοι των γραφείων του Πατριαρχείου.

Κατά τη θεία ευχαριστία αναπέμφθησαν δεήσεις υπέρ υγείας του Πατριάρχου Κυρίλλου και ευσταθείας της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας, καθώς και υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των αοιδίμων Πατριαρχών Σεργίου, Ποιμένος, Αλεξίου Α΄ και Β΄, και του Μητροπολίτου Νικοδήμου.

O Πατριάρχης Κύριλλος ευχαρίστησε όλους για τα θερμά λόγια και τις κοινές προσευχές αυτή την ημέρα, λέγοντας: «Ποτέ στη ζωή μου δεν εόρταζα αυτή την ημέρα δημοσίως. Αλλά λόγω της θέσεως στην Εκκλησία και κατόπιν αιτήματος των συνεργατών μου, αποφασίσθηκε όπως φέτος εορτασθεί έτσι ώστε οι πλέον στενοί μου συνεργάτες να προσεύχονται μαζί μου καθώς και όσοι ήθελαν να προσευχηθούν.»

«Οι στενοί συνεργάτες με τους οποίους καθημερινώς εργαζόμαστε, είναι Ηγούμενοι και Ηγουμένισσες των Σταυροπηγιακών Ιερών Μονών, είναι άνθρωποι, οι οποίοι ούτως ή άλλως συνδέονται προσωπικά μαζί μου και με τη ζωή μου. Εγκαρδίως ευχαριστώ όλους, όσοι προσήλθαν σήμερα για να μετάσχει αυτής της προσευχής», πρόσθεσε ο Πατριάρχης.”

Πολύ στενοχωρούμεθα όταν διαβάζουμε αυτής της φύσεως τις ειδήσεις από την Εκκλησία της Ρωσίας.

Θυμίζουμε τα γεγονότα. Οταν επεβλήθη ο κομμουνισμός στη Ρωσία, το καθεστώς επειδή εκπροσωπείτο απο συνειδητούς άθεους, θέλησε να εξοστρακίσει κάθε σχέση των πιστών με την Εκκλησία. Γι’ αυτό και απαγόρευσαν την ονομαστική εορτή που ανέκαθεν γιόρταζαν οι χριστιανοί, οι οποίοι - στη μεγάλη τους πλειοψηφία - ήταν και εξακολουθούν να είναι χριστιανοί ορθόδοξοι, και εισήγαγαν, αντί της ονομαστικής εορτής, τα γενέθλια.

Τα γενέθλια είναι μια πέρα για πέρα προτεστανική και δη Αγγλοσαξωνική εορτή.

Αποθεώθηκε στις ΗΠΑ και στη Μεγάλη Βρετανία και σε άλλες χώρες, αλλά έγινε ο μόνος τρόπος εορτασμού των υπηκόων των κομμουνιστικών καθεστώτων για λόγους αντιχριστιανικής ιδεολογίας.

Επομένως ποιος είναι ο λόγος που ο Μακαριότατος Ρωσίας επιμένει να διατηρεί αυτό το έθιμο και μάλιστα κατόπιν απαίτησης των μοναχών της Ρωσίας, οι οποίοι - ως εκ της φύσεως της ιδιότητάς τους - θα έπρεπε να είναι πρόμαχοι της διατήρησης των ορθόδοξων και όχι των ξενόφερτων εθίμων; 

Φαινόμενα - όπως αυτά είναι - άκρως αποκαρδιωτικά επειδή δείχνουν το βαθμό που η εκκοσμίκευση ταλανίζει την Εκκλησία της Ρωσίας.

Αλλες προσδοκίες έχουμε από την ομόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας. 

Το δικό μας όνειρο είναι η Εκκλησία της Ρωσίας να καταστεί ότι ήταν μέχρι τώρα - ελπίζουμε και στο μέλλον - η Εκκλησία της Βουλγαρίας. 

Παραδοσιακή, μακριά από συμπροσευχές και κοινές ποιμαντικές παραστάσεις με τους Παπικούς και τους Προτεστάντες, να ζητήσει την έξοδο των Ορθοδόξων Εκκλησιών από το ΠΣΕ και να τιθασσεύσει την οικουμενιστική υστερία στους διαλόγους.

Χάριτας - εκ μέσης καρδίας - καθηκόντως οφείλουμε στην Εκκλησία της Ρωσίας, επειδή με τις παρεμβάσεις του Αγίου Βολοκολάσμκ στο διάλογο με τους Παπικούς, παρέπεμψε στις "Ελληνικές καλένδες" τα οικουμενιστικά σχέδια εξουνιτισμού της Ορθοδοξίας.

Προσευχόμαστε όμως η Εκκλησία της Ρωσίας να πρωτοστατήσει ώστε οι σχέσεις των Ορθόδοξων με τους αιρετικούς και τους αλλόθρησκους να δρομολογούνται με βάση τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας και με τους Ορους της Ορθοδόξου πίστεως, σε όλο το φάσμα των μεταξύ τους σχέσεων.

Γι’ αυτό ακριβώς μας πονούν ιδιαίτερα εκδηλώσεις όπως ο εορτασμός των γενεθλίων του Μακαριότατου Πατριάρχη Μόσχας, η επίδειξη χλιδής και ορισμένες εθνοφυλετικές εξάρσεις, φαινόμενα που δεν συνάδουν με την ορθόδοξη πίστη.

Εμείς θέλουμε να ακούμε για την Εκκλησία της Ρωσίας που δεν απεδέχθη την προδοσία της Φερράρας - Φλωρεντίας, για την Εκκλησία της Ρωσίας με τους στάρετς της Οπτινα, για τον Αγιο Σεραφείμ του Σάρωφ, για τον Αγιο Θεοδόσιο του Κιέβου, για τον Αγιο Σέργιο του Ραντονέζ, για τον Αγιο Λουκά της Κριμαίας, για τη Θηβαίδα του Βορρά, για τις εκατόμβες των Νεομαρτύρων του 20ού αιώνα. 

Οχι για την Εκκλησία της Ρωσίας της χλιδής, της εκκοσμίκευσης, των γενεθλίων των εκκλησιαστικών ηγετών και του εθνοφυλετισμού.

Αυτές τις προσδοκίες μας η Εκκλησία της Ρωσίας δεν πρέπει να τις διαψεύσει.