ΕΠΙΜΝΗΜΟΣΥΝΟΣ ΟΜΙΛΙΑ
ΤΟΥ ΑΡΧΙΜ. ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ Γ. ΑΕΡΑΚΗ
ΕΠΙ Τῌ ΕΠΕΤΕΙῼ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ
ΑΡΧΙΜ. π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ*
=============
«῎Ιδε τὴν ταπείνωσίν μου καὶ τὸν κόπον μου καὶ ἄφες πάσας τὰ ἁμαρτίας μου» (Ψαλμ. κδ´, 18).
ΤΕΛΟΥΜΕΝ σήμερον τὸ κατ᾿ ἔτος μνημόσυνον ἀπὸ τῆς ἐκδημίας τοῦ ἀειμνήστου καὶ πολυσεβάστου Γέροντός μας π. ᾿Επιφανίου Θεοδωροπούλου, τοῦ ταπεινοῦ, σεμνοῦ, νηφαλίου, διακριτικοῦ καὶ εὐσπλάγχνου ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ.
Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ ΟΔΗΓΟΥΣΕ ΤΟΝ π. ΕΠΙΦΑΝΙΟ ΣΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ
_________
Κατὰ τὴν ἐπιστροφήν του ὁ Γέροντας εἰς τὴν οἰκίαν του ἐν κόπῳ καὶ χαρᾷ, ἐν ὀδύνῃ καὶ πνευματικῇ ἀγαλλιάσει προσεκύνει τὸν ᾿Εσταυρωμένον καὶ ἐν κατα νύξει ἔλεγε πρὸς τὸν Κύριόν μας· «῎Ιδε τὴν ταπείνωσίν μου καὶ τὸν κόπον μου καὶ ἄφες πάσας τὰς ἁμαρτίας μου». ῾Η κατ᾿ ἐξοχὴν ἀρετὴ τοῦ π. ᾿Επιφανίου ἦτο ἡ ταπείνωσις, ἐξ ἧς ἐβλάστησαν ἅπασαι αἱ λοιπαὶ ἀρεταί του.
ΑΠΟ ΝΕΑΡΑΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΣΕ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ
__________
᾿Εκ νεαρᾶς ἡλικίας ἔδωκε τὴν καρδίαν του εἰς τὸν Χριστόν. Μελετῶν τὸ ῾Ιερὸν Εὐαγγέλιον ἐστάθη μετὰ δέους εἰς τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου· «῎Αρατε τὸν ζυγόν μου ἐφ᾿ ὑμᾶς καὶ μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρ δίᾳ καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυ χαῖς ὑμῶν· ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν». (Ματθ. ια´, 29-30). Οὕτως ἔθεσεν ὡς στόχον τὴν ταπείνωσιν τοῦ ᾿Ιησοῦ καὶ ἔκτοτε ἠγωνίζετο ὅλαις δυνάμεσι νὰ κατακτήσῃ τὴν κορυφὴν τῆς πνευματικῆς ζωῆς, τὴν σωτήριον καὶ ὑψοποιὸν ταπείνωσιν. ᾿Εφ᾿ ὅσον ὁλοκαρδίως ἐπεθύμει τὴν μετὰ τοῦ ᾿Ιησοῦ ἕνωσιν, εὐκόλως κατενόησε τὸ οὐράνιον νόημα τῶν λόγων Του· «᾿Επὶ τίνα ἐπιβλέψω, ἀλλ᾿ ἢ ἐπὶ τὸν ταπεινὸν καὶ τρέμοντα τοὺς λόγους μου» (Ἠσ. ξστ, 2).
ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΚΑΙ ΕΥΦΥΗΣ
__________
Οἱ λόγοι τοῦ ῾Αγ. Πνεύματος· «῞Οσῳ μέγας εἶ τοσούτῳ ταπείνου σεαυτὸν καὶ ἔναντι Κυρίου εὑρήσεις χάριν» (Σοφ. Σειρ. γ´,18) εἶχον ἀπόλυτον ἐφαρμογὴν εἰς τὴν πνευματικὴν ζωὴν τοῦ Γέροντος. ῏Ητο μέγας εἰς τὴν εὐφυΐαν καὶ θαυμαστὸς εἰς τὴν ταπείνωσιν, διὸ καὶ ἴσχυε δι᾿ αὐτὸν ὁ λόγος· «Εἰσὶν οἱ πλουτίζοντες ἑαυτοὺς μηδὲν ἔχοντες καὶ εἰσὶν οἱ ταπεινοῦντες ἑαυτοὺς ἐν πολλῷ πλούτῳ» (Παροιμ. ιγ´, 7).
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟΥΣΕ ΣΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ
______________
῾Η προσευχὴ τοῦ Γέροντος ἦτο συντονισμένη μετὰ τῆς ἀναπνοῆς του καὶ ἐπειδὴ ἐν ἐπιγνώσει ἐταπείνου ἑαυτὸν ἔφθανε αὕτη εἰς τὸν θρόνον τοῦ Κυρίου κατὰ τὸ λόγιον· «προσευχὴ ταπεινοῦ νεφέλας διῆλθε» (Σοφ. Σειρ. λε´,23), «ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν προσευχὴν τῶν ταπεινῶν καὶ οὐκ ἐξουδένωσε τὴν δέησιν αὐτῶν» (Ψαλμ. ρα´, 18).
᾿Επέλεξεν εἰς τὴν ζωήν του τὴν τοῦ Κυρίου πτωχείαν, γενομένης δὲ ταύτης τῆς ἀρετῆς δεκτῆς παρὰ Κυρίου, ἔσχον ἐφαρμογὴν οἱ λόγοι τοῦ ῾Αγίου ᾿Ιακώβου· «Καυχάσθω δὲ ὁ ἀδελφὸς ὁ ταπεινὸς ἐν τῷ ὕψει αὐτοῦ» (α´, 9).
Η ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟΥΣΕ ΣΤΗΝ ΤΑΠEIΝΩΣΗ
___________
Πᾶς τις διέκρινεν εἰς τὴν ζωήν του καὶ τοὺς λόγους του ὅτι εἰς τὴν καρδίαν του μετὰ δέους ἐμελέτα καὶ ἐβίου τοὺς θεοπνεύστους λόγους· «῞Υβρις ἄνδρα ταπεινοῖ, τοὺς δὲ ταπεινόφρονας ἐρείδει δόξῃ Κύριος» (Παροιμ. κθ´, 23), «πρὸ συντριβῆς ὑψοῦται καρδία ἀνδρός, καὶ πρὸ δόξης ταπεινοῦται» (Παροιμ. ιη´, 12), «οὗ ἐὰν εἰσέλθῃ ὕβρις, ἐκεῖ καὶ ἀτιμία· στόμα δέ ταπεινῶν μελετᾷ σοφίαν» (Παροιμ. ια´,2), «πρὸ τοῦ με ταπεινωθῆναι ἐγὼ ἐπλημμέλησα» (Ψαλμ. ριη´, 67). ῎Εχων πρὸ τῶν πνευματικῶν του ὀφθαλμῶν τοὺς ἀνωτέρω λόγους ἐφύλαττε ἑαυτὸν ταπεινὸν ἐνώπιον Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων.
«῎Ιδε τὴν ταπείνωσίν μου
καὶ τὸν κόπον μου
καὶ ἄφες πάσας τὰς ἁμαρτίας μου».
ΤΟΝ ΕΜΠΝΕΕΙ Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
___________
῾Ο ἀείμνηστος καὶ ἀξιομακάριστος Γέροντάς μας, π. ᾿Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, ἐβαπτίσθη εἰς τὴν ἱερὰν Μονὴν Κοιμήσεως Θεοτόκου Βουλκάνου Μεσσηνίας, ἵδρυσε δὲ τὸ ἱερὸν ῾Ησυχαστήριον τῆς Κεχαριτωμένης Θεοτόκου Τροιζῆνος, ἔνθα καὶ ἀναπαύεται τὸ χοϊκὸν αὐτοῦ σκῆνος. Μετὰ Χριστὸν ἡ Κυρία Θεοτόκος ἐνέπνεε, ἐστήριζε καὶ κατηύθυνε τὴν ζωήν του. ῏Ητο φυσικὸν οἱ λόγοι τῆς Θεοτόκου «ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ» (Λουκ. α´, 48) νὰ εἶναι οἱ κατευθυντήριοι λόγοι εἰς ὅλην του τὴν ζωήν. Διὸ ἐδούλευε «τῷ Κυρίῳ μετὰ πάσης ταπεινοφροσύνης» (Πραξ. κ´, 19), πιστεύων ἀκραδάντως εἰς τοὺς ἀθανάτους λόγους τοῦ Κυρίου «ὁ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται» (Λουκ. ιδ´,11) καὶ ἠγάλλετο ὁλοψύχως ἐπαναλαμβάνων τὰ Κυριακὰ λόγια «ὅστις οὖν ταπεινώσει ἑαυτὸν ὡς τὸ παιδίον τοῦτο, οὗτός ἐστιν ὁ μείζων ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. ιη´, 4).
ΜΕ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
____________
____________
῾Ο Κύριος «ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος, καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ» (Φιλ. β´.7-8). ῾Η κένωσις, ἡ ταπείνωσις τοῦ Κυρίου μας ἐνέπνευσε τὴν ταπείνωσιν τοῦ Γέροντόςμας. Τοῦ Κυρίου καὶ τοῦ πνευματικοῦ μας πατρὸς ἡ κένωσις εἴθε νὰ ἐμπνεύσῃ καὶ πάντας ἡμᾶς νὰ ἀγωνισθῶμεν πρὸς κατάκτησιν τῆς ῥίζης πασῶν τῶν ἀρετῶν, τῆς ταπεινώσεως, ὥστε νὰ κατανοήσωμεν καὶ νὰ βιώσωμεν τὸν πρῶτον τοῦ Κυρίου μακαρισμὸν «μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. ε´, 3). ΑΜΗΝ.
"Διαβάσαμε στο ιστολόγιο “Αναστάσιος” από την εφημερίδα "Ορθόδοξος Τύπος" ομιλία του π. Νικοδήμου Αεράκη που εξεφώνησε κατά το μνημόσυνο του αοιδίμου Γέροντος .᾿Εν τῷ ῾Ιερῷ Ναῷ «Τριῶν ῾Ιεραρχῶν», (Μενάνδρου 4) 11.11.2012. Από την ομιλία του π. Νικοδήμου δημοσιεύουμε αποσπάσματα τα οποία χωρίσαμε και τιτλοφορήσαμε αυθαίρετα."
No comments:
Post a Comment