Ο ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΙ Ο π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΘΕΡΜΟΣ

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΙ Ο π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΘΕΡΜΟΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

================

Οσο και να θέλει κάποιος να αποφύγει την κριτική κατά του Μακαριότατου Αρχιεπισκόπου Αλβανίας κ. Αναστάσιου ο ίδιος με τις ενέργειές του δεν αφήνει πολύ περιθώριο για να αποφύγεις την κριτική.

Διαβάσαμε συγκεκριμένα στο ιστολόγιο “Αναστάσιος” συνέντευξη του π. Βασιλείου Θερμού σε αλβανό ελληνομαθή θεολόγο, που μεταφράσθηκε στα αλβανικά και δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας "Ngjallja" στο τεύχος Μαϊου 2011:

"-Τι σας έχει μείνει από την Αλβανία σε αυτά τα 10 χρόνια που έρχεστε;

Στη χώρα σας έρχομαι από το 2001 μετά από παράκληση του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου κ. Αναστασίου, τον οποίο είχα την τιμή και τη χαρά να γνωρίζω από πολλά χρόνια. Θέλησα να προσφέρω και εγώ κάτι ελάχιστο στην τόσο σπουδαία προσπάθεια που επιτελείται από αυτόν και τους συνεργάτες του ώστε να αναστηθή η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας. Πρόκειται για ένα έργο που θαυμάζουμε, δοξολογούμε τον Θεό γι’ αυτό και προσευχόμαστε για την πορεία του.

Η επίσκεψη μου γίνεται μια φορά κάθε χρόνο για μία εβδομάδα. Στο διάστημα αυτό έχω την ευκαιρία να κάνω μαθήματα σε όλες τις τάξεις της Θεολογικής Ακαδημίας, καθώς και να έχω μια συνάντηση με φοιτητές στα Τίρανα. Οι εντυπώσεις μου είναι πολύ θετικές: βρίσκω ζωντανή πίστη, διάθεση για μάθηση, ζήλο και προθυμία, υπαρξιακές αναζητήσεις. Καθώς περνά ο χρόνος όλο και περισσότεροι εργάτες της Εκκλησίας προστίθενται στον θεϊκό «αμπελώνα». Ευχόμαστε η καρποφορία να είναι πλούσια.”

Προσέξτε, παρακαλώ, δύο πράγματα.

Καταρχήν το γεγονός ότι ο Μακαριότατος Αλβανίας νιώθει την ανάγκη να “παρακαλεί” - του αιδεσιμολογιότατου ο όρος - τον π. Βασίλειο Θερμό - of all the people - για δέκα χρόνια τώρα για να διδάσκει στην Εκκλησία της Αλβανίας.

Τι να πει κανείς; 

Από μόνο του το γεγονός speaks volumes! 

Δεν βρήκε άλλο άνθρωπο ο Μακαριότατος Αλβανίας για να τον βοηθά στο έργο του; Δεν υπάρχουν παραδοσιακοί κληρικοί για να τον βοηθήσουν και έτσι για δέκα ολόκληρα χρόνια προσκαλεί ανελλιπώς τον urbi et orbi γνωστό για το Νεοβαρλααμισμό και τις άλλες κακοδοξίες του π. Βασίλειο Θερμό;

Αλλά ας έρθουμε και σ’ αυτά που λέγει ο γνωστός πρωτοπρεσβύτερος.

Λέγει συγκεριμένα:

“Το γεγονός ότι όλα στην Εκκλησία σας ξεκινούν σχεδόν από το μηδέν, κρύβει κινδύνους αλλά και ευκαιρίες. Μπορείτε δηλαδή να πάρετε ό,τι καλό βλέπετε στους άλλους ορθοδόξους και να αποφύγετε ό,τι ελάττωμα παρατηρείτε. Είναι ιστορικές οι στιγμές: καθώς λείπει από τις νέες γενιές η εμπειρία της ντόπιας εκκλησιαστικής παράδοσης έχετε σεις οι ίδιοι την ευκαιρία να δημιουργήσετε παράδοση για τους επόμενους. Μεγάλη ευθύνη!”

Εκ πρώτης όψεως μπορεί κάποιος να παρασυρθεί και να πει ορθά είναι αυτά που λέγει. Μιλά για τη μεγάλη ευθύνη της δημιουργίας παράδοσης. 

Με ποια κριτήρια; Οτι παρατηρείτε, τους είπε, ότι είναι καλό.

Σπουδαίο κριτήριο!

Ποια είναι τα συγκεκριμένα κακά που έχει υπόψη του ο π. Βασίλειος Θερμός που πρέπει να αποφύγει να υιοθετήσει η Εκκλησία της Αλβανίας και ποια είναι τα καλά;

Αποφεύγει να γίνει συγκεκριμένος επειδή ο υποκειμενισμός είναι το κριτήριο που έχει υπόψη του. 

“Οτι νομίζετε, ότι σας φαίνεται καλό!” τους συμβουλεύει.

Οντως! Φερέγγυος κριτής της παραδόσεως.!

Αυτό που τους λέγει βασικά ο π. Βασίλειος είναι το εξής: Προχωρείστε σε όποιους αυτοσχεδιασμούς θεωρήσετε καλούς και μη λαμβάνετε κανένα υπόψη. Είναι δική σας ευθύνη και είναι μεγάλη ευθύνη.

Ολοι γνωρίζουμε ποια είναι τα κριτήρια του π. Βασίλειου Θερμού επειδή δεν τα έκρυψε ποτέ: Νεοβαρλααμισμός και προτεσταντικό φρόνημα και ορθόδοξη ποιμαντική με ψυχαναλυτικά κριτήρια.

Οσο για τα κριτήρια που ακολούθησε ο Αγιος Αλβανίας υπενθυμίζουμε το κτίσιμο του ναού της Αναστάσεως - ρυθμού μουσουλμανικού τεμένους μετά σταυροειδούς τρούλου -, τα χειροφιλήματα επισκόπου του της “χαριτοβρύτου δεξιάς” του Πάπα, ενώ δεν μας διέλαθε η πληθώρα των απαράδεκτων θέσεων που κατέγραψε στο βιβλίο του «Παγκοσμιότητα και Ορθοδοξία». 

Ούτε και ξεχνούμε ότι υπήρξε επί τριετία ολόκληρη πρόεδρος του ΠΣΕ, ούτε ότι πηγαινοέρχεται στο Βατικανό.

Να μας λείπει, λοιπόν, η επιλεκτική υιοθέτηση παραδόσεων επειδή αν κρίνουμε από ορισμένες ενέργειες του Αγίου Αλβανίας κάθε άλλο παρά πρότυπο ορθοδοξίας τυγχάνουν.

Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι υποτιμούμε το σπουδαίο ιεραποστολικό έργο και την τιτάνια προσπάθεια του Μακαριότατου κ. Αναστάσιου για να ανασυγκροτήσει εκ του μηδενός την Εκκλησία της Αλβανίας. 

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι επιτρέπεται να εθελοτυφλούμε μπροστά σε ορισμένα αρνητικά σημεία της διακονίας του.

Οπως για όλους και για όλα τηρούμε την αρχή: 

Οτι καλό κάνει και λέγει κάθε πατέρας ή αδελφός μας τον επαινούμε και ότι ανάρμοστο πράττει του υπενθυμίζουμε ότι αυτή δεν είναι η διδασκαλία της Εκκλησίας.

Δεν υπάρχει καμία άλλη προσέγγιση που να είναι στοιχειωδώς έντιμη.