ΑΘΕΜΙΤΕΣ ΙΝΤΡΙΓΚΕΣ ΓΙΑ ΠΛΗΡΩΣΗ ΘΡΟΝΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝ ΚΕΝΟΙ!!!
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
========================
Είναι αποκαρδιωτικά τα όσα καταγράφει ο κ. Ν. Παπαχρήστου αναφορικά με τις ίντριγκες δελφίνων του Αρχιεπισκοπικού Θρόνου (πριν κενώσει ο Αρχιεπισκοπικός Θρόνος!!!), καθώς επίσης για τις φιλοδοξίες και τις αντιχριστιανικές επιδιώξεις ορισμένων εκκλησιαστικών ταγών για Μητρόπολη η οποία ακόμη δεν χηρεύει!!!
ΕΥΡΗΜΑΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ
___________
Το άρθρο είναι γλαφυρό και ευρηματικό επειδή συνδέει την επικαιρότητα της εκδημίας του κορυφαίου Γάλλου σκιτσογράφου Ζαν Ταμπαρί, που δημιούργησε τον κακό μέγα βεζύρη “Ιζνογκούντ”, με την αδίστακτη διεκδίκηση των Θρόνων πριν ή κενώσουν από ορισμένους εκκλησιαστικούς παράγοντες που κινούνται αντιδεοντολογικά.
ΤΟ ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΟΡΙΣΤΗΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ
______________
Εχει όμως ένα μεγάλο μειονέκτημα το οποίο ελπίζουμε να προσεχθεί στο μέλλον και από τον κ. Παπαχρήστου και από όσους - και είναι πολλοί - ακολουθούν την τακτική της αόριστης καταγγελίας απαράδεκτων καταστάσεων.
ΟΙ ΔΕΛΦΙΝΟΙ ΣΥΝΩΜΟΤΟΥΝ
_____________
Γράφει συγκεκριμένα ο καλός αρθρογράφος ότι κάποιοι δελφίνοι του Αρχιεπισκοπικού Θρόνου άρχισαν ήδη να συγκροτούν συμμαχίες για να μετρήσουν τα κουκκιά τους για τις επόμενες Αρχιεπισκοπικές εκλογές.
Γιατί καταγγέλλονται ανώνυμα οι δελφίνοι; Ποιοι δελφίνοι; Ολοι εξ αυτών; Ορισμένοι, μας πληροφορεί ο κ. Παπαχρήστου. Μεταξύ άλλων ακούστηκαν κατά καιρούς διάφορα ονόματα όπως των Μεσσηνίας, Θεσσαλονίκης, Ιωαννίνων, Αλεξανδρουπόλεως, Φθιώτιδος, Πατρών, Καισαριανής, Πειραιώς, Ναυπάκτου, Σπάρτης, Μεσογαίας, Τήνου, Δημητριάδος, κτλ. Αν ορισμένοι - και όχι όλοι εξ αυτών - είναι όσοι κινούνται με αήθεια, με την αόριστη καταγγελία που δημοσιοποιεί το άρθρο δεν αδικούνται οι υπόλοιποι οι οποίοι έχουν αξιοπρέπεια και εκκλησιαστικό ήθος και δεν μετέρχονται αυτές τις μεθόδους;
ΟΙ ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ ΤΟΥ ΘΡΟΝΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΕΝΟΣ!
____________
Το ίδιο συμβαίνει με την καταγγελία του κ. Παπαχρήστου ότι, ενώ Μητρόπολη της Βόρειας Ελλάδας δεν έχει ακόμη κηρυχθεί κενή (αλήθεια γιατί δεν αναφέρει ποια είναι αυτή η Μητρόπολη;), έχει πολλούς μνηστήρες οι οποίοι θέλουν να προωθηθούν είτε διά μεταθέσεως, είτε με κανονική εκλογή με “μέσο” κάποιο Μητροπολίτη με επιρροή.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΙΧΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΤΕΘΕΙ;
______________
Καταρχήν γιατί δεν αναφέρεται το όνομα του Μητροπολίτη που θέλει να εγκαταλείψει τη Μητρόπολη του για να μετατεθεί σε Μητρόπολη που δεν είναι καν κενή; Ποιος είναι αυτός ο ασυνείδητος ποιμένας, ο οποίος θέλει να εγκαταλείψει τα πνευματικά παιδιά που του εμπιστεύθηκε ο Θεός για να μετατεθεί σε άλλη Μητρόπολη παρά τη ρητή και κατηγορηματική απαγόρευση των Ιερών Κανόνων; Γιατί με την αόριστη καταγγελία αφήνεται να αιωρείται η ενοχή πάνω από το κεφάλι άλλων αθώων Μητροπολιτών οι οποίοι δεν θέλουν για κανένα λόγο να εγκαταλείψουν τα πνευματικά τους παιδιά;
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΣΧΥΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ;
_______________
Επίσης! Γιατί δεν κατονομάζεται ο ισχυρός Μητροπολίτης της Βόρειας Ελλάδας που προωθεί δικό του άνθρωπο σε Μητρόπολη που δεν έχει ακόμη κηρυχθεί κενή; Δεν μένουν έτσι εκτεθειμένοι άλλοι Μητροπολίτες, οι οποίοι είναι αθώοι του κρίματος;
Είναι φυσικά ενδεχόμενο να ακουστεί ο αντίλογος ότι ο κ. Παπαχρήστου στέλλει με το άρθρο σαφές μήνυμα σε αυτούς που ενέχονται στην προσπάθεια. Ναι! αλλά αφήνει εκτεθειμένους πολλούς άλλους που δεν είναι ένοχοι. Και αυτό - πώς να το κάνουμε; - δεν είναι ωραίο.
ΜΗΠΩΣ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΞΙΣΟΥ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ;
___________
Παράλληλα. Είναι ενδεχόμενο ο Αρχιεπισκόπος να προωθεί δικό του άνθρωπο σε Θρόνο που δεν είναι καν κενός. Δηλαδή, δεν αποκλείεται όχι μόνον ισχυρός Μητροπολίτης της Βόρειας Ελλάδας να προωθεί κάποιο δικό του για το Θρόνο, αλλά και ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος να μετέρχεται την ίδια μέθοδο και δεν διστάζει να κατηγορήσει άλλους ως ένοχους για ένα πταίσμα για το οποίο η δική του ευθύνη δεν είναι μικρότερη. Οπότε; “Αλλού είναι τα κακαρίσματα και αλλού γεννούν οι κότες”!
Αντίθετα. Από τη στιγμή που οι καταγγελίες δεν είναι αόριστες αλλά συγκεκριμένες όλοι θα αντιληφθούν πού πάει η ιστορία.
ΟΤΑΝ Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΕ ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΤΗΣ ΑΡΕΣΚΕΙΑΣ ΤΟΥ
____________
Φέρω ένα παράδειγμα για να αντιληφθούμε τι σημαίνει συγκεκριμένη και όχι αόριστη καταγγελία. Για τον Θρόνο Κηφισίας λ.χ. ο Μητροπολίτης Μεσογαίας προώθησε δημόσια τον τότε πρωτοσύγκελο της Μητρόπολης Αττικής (ο οποίος σήμερα είναι πρωτοσύγκελος της Μητρόπολης Μεσογαίας). Ως αποτέλεσμα το κύρος του Αγίου Μεσογαίας υπέστη - και δικαίως - δεινό πλήγμα. Καταρχήν επειδή έγινε φανερόν ότι συνέβαλλε αποφασιστικά στην διαιώνιση της αδικίας σε βάρος του Αγίου Αττικής κ. Νικοδήμου και κατά δεύτερον λόγο επειδή το πρόσωπο που πρότεινε παν άλλο ή το κατάλληλο είναι για να προωθηθεί για να γίνει επίσκοπος. Ως εκ τούτου ο Αγιος Μεσογαίας έλαβε ένδικο μισθαποδοσία για τα λάθη του.
Φυσικά αυτό δεν έλυσε το πρόβλημα, επειδή και ο Αγιος Αττικής και Μεγαρίδος δεν αποκαταστάθηκε σε ένα τμήμα της Μητροπόλεως του, αλλά και ο άνθρωπος του Αρχιεπισκόπου προωθήθηκε για το Θρόνο. Τουλάχιστον όμως είναι σαφές τι έγινε και ποιοι ευθύνονται.
ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΟΣ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ;
___________
Ποιο θα ήταν το πλεονέκτημα αν γνωρίζαμε το παρασκήνιο; Θα διαλύονταν οι υποψίες ότι ο συνωμότης Αρχιεπίσκοπος κάτι μαγειρεύει και πάλιν. Και αν είναι αυτό που συμβαίνει δεν υπάρχει κανείς που ενδιαφέρεται να δοκιμάσει τα φαγητά του Μακαριότατου επειδή ποτέ ή σχεδόν ποτέ δεν είναι πνευματικώ άλατι ηρτυμένα.
Οπότε, σε αυτή την περίπτωση, ποιος είναι στην πραγματικότητα ο κακός βεζύρης Ιζνογκούντ; Απλά κάποιος “ισχυρός” βεζύρης που θέλει να ενεργεί ως χαλίφης ή μήπως ο ίδιος ο χαλίφης είναι σε τελευταία ανάλυση ο κατεξοχήν κακός βεζύρης Ιζνογκούντ;
Παραθέτουμε στη συνέχεια την είδηση που μας έδωσε την αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου.
*****
Ο "ΙΖΝΟΓΚΟΥΝΤ” ΚΑΙ Η ΑΔΥΣΩΠΗΤΗ ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΘΡΟΝΩΝ
Του Νίκου Παπαχρήστου
=============
Την περασμένη Πέμπτη έφυγε από την ζωή ένας από τους πιο διακεκριμένους σκιτσογράφους, ο γάλλος Ζαν Ταμπαρί, δημιουργός ενός από τους διασημότερους και πιο αστείους «κακούς» στην ιστορία των κόμικ, του βεζίρη Ιζνογκούντ.
Σατανικός, μοχθηρός, ραδιούργος και δολοπλόκος ο μεγάλος βεζίρης Ιζνογκούντ ζούσε μόνο για «να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη», ανατρέποντας τον καλό και αγαθό Χαλίφη της Βαγδάτης Χαρούν αλ Πατσάχ. Ο Ιζνογκούντ, το αστείρευτο ΕΓΩ του και οι εμμονές του, αναπόφευκτα θυμίζουν τους επίδοξους «χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη» που ευδοκιμούν και στην εκκλησιαστική μας ζωή. Πρόσωπα που κοιμούνται και ξυπνούν με μοναδική έγνοια πως θα ανελιχθούν και θα κατακτήσουν αξιώματα και υπεύθυνες θέσεις μέσα στην ιεραρχική δομή της Εκκλησίας.
Τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι άγνωστες καθώς, λίγο πολύ, όλοι έχουν συναντήσει κάποιους – ευτυχώς ελάχιστους- επιεικώς υπέρμετρα φιλόδοξους κληρικούς, όλων των βαθμίδων, που «ερωτοτροπούν» με οποιονδήποτε νομίζουν ότι έχει κάποια δυνατότητα επιρροής και αξιοποιούν κάθε πρόσφορο – όχι απαραίτητα «ορθόδοξο»- μέσο για να πετύχουν τον στόχο τους. Ασφαλώς η γνωστή ρήση των Λατίνων, «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να αποτελεί οδηγό συμπεριφοράς, όχι μόνο για τους κληρικούς αλλά για όλους.
Παραταύτα τέτοιου είδους συμπεριφορές γίνονται όλο και πιο εξόφθαλμες και τα «κρούσματα» πολλαπλασιάζονται διαρκώς. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση βορειοελλαδίτη δημοσιοσχεσίτη Μητροπολίτη που τους τελευταίους μήνες έχει προκαλέσει συζητήσεις και αμηχανία στο εσωτερικό της Ιεραρχίας με την επιμονή του και την τουλάχιστον άκομψη στάση του, να προωθεί εμμέσως – πλην όμως σαφώς- πνευματικό του τεκνίο, για Μητροπολιτικό θρόνο στην περιοχή, ο οποίος, ωστόσο, ακόμα δεν χηρεύει. Βεβαίως την ίδια Μητροπολιτική έδρα φέρεται να γλυκοκοιτάζει άλλος Μητροπολίτης ο οποίος από την ημέρα της εκλογής του δείχνει να μην είναι ικανοποιημένος με την επαρχία που του εμπιστεύθηκε η Ιεραρχία. Έχοντας προφανώς τάσεις φυγής, άφησε να διαφανεί αρκετές φορές μέχρι σήμερα η επιθυμία του να μετακινηθεί. Πλην όμως, η Ιεραρχία και ορισμένοι σημαντικοί θεσμικοί περιορισμοί φαίνεται να τον εμποδίζουν.
Οι πρωταγωνιστές και των δύο περιπτώσεων – ακραίων είναι αλήθεια – θυμίζουν έντονα τον «Ιζνογκούντ», αφού επιδιώκουν με διάφορα τερτίπια να «αλώσουν» τον Θρόνο που έχουν βάλει στο μάτι.
Ασφαλώς, υπάρχουν και κάποιοι Ιεράρχες που φαίνεται να έχουν θέσει υψηλότερους στόχους. Σαν άλλοι «Ιζνογκουντ» σχεδιάζουν στο παρασκήνιο, με επιμέλεια και αριστοτεχνικό τρόπο, πως θα γίνουν «χαλίφης στη θέση του χαλίφη». Οι εν αναμονή Προκαθήμενοι δείχνουν ανυπόμονοι, δημιουργούν ευκαιριακές συμμαχίες, μελετούν τις εσωτερικές ισορροπίες και μετρούν τις δυνάμεις των πιθανών αντιπάλων τους.
Βεβαίως η ύπαρξη φιλοδοξιών, όταν μάλιστα αυτές συνοδεύονται και από τα ανάλογα εφόδια, δεν είναι κάτι κακό. Εκτός και αν μετατρέπονται σε εμμονή όπως συνέβη στον κακό και πονηρό Ιζνογκούντ. Και παρά τις πολλές προσπάθειες, τις ραδιουργίες και τις δολοπλοκίες του, ο Μεγάλος Βεζίρης, κάθε φορά, έβλεπε την τελευταία στιγμή τα σχέδια του να ανατρέπονται και να χάνει τελικά ακόμα μια ευκαιρία να γίνει «χαλίφης στη θέση του χαλίφη». Κάτι που τον ανέδειξε, μέσα από τα σκίτσα του Ταμπαρί, σε έναν γραφικό διεκδικητή της εξουσίας…
ΠΗΓΗ:
Πυλώνας Εκκλησιαστικών Ειδήσεων ΑΜΗΝ
No comments:
Post a Comment