ΖΗ ΚΥΡΙΟΣ, ΕΥΛΟΓΗΤΟΣ Ο ΘΕΟΣ (Ψαλμός ιζ´) - Ε´

ΖΗ ΚΥΡΙΟΣ, ΕΥΛΟΓΗΤΟΣ Ο ΘΕΟΣ

(Ψαλμός ιζ´) - Ε´

Της Χριστοΰφαντου

=====

Μέσ᾽ στήν ἀπελπισίαν τους φωνάζουν νά σωθοῦνε,

ζητοῦσαν πρός βοήθειαν δυνάμεις γιά νά βροῦνε.

Ὁ Κύριος δέν ἄκουσε, ἕνεκεν ἁμαρτίας,

τότε πού Τοῦ ἀπηύθυναν κραυγήν τῆς ἀγωνίας.

Καί ὅλους τούς συνέτριψα σάν τό λεπτό τό χνούδι,

πού τό φυσᾷ ὁ ἄνεμος καί σάν ξερό λουλούδι.

Τούς κατεπάτησα αὐτούς σάν σκόνη στίς πλατεῖες,

σέ λάσπη μετετράπησαν μέσα στίς πολιτεῖες.

Μέ γλύτωσες ἀπό δεινούς ἐμφύλιους πολέμους

λαοῦ τοῦ Ἰουδαϊκοῦ καί μίσους τούς ἀνέμους. 

Ἐσύ μέ ἐγκατέστησες σέ ἔθνη ἀρχηγόν τους,

λαοί πού δέν μέ γνώριζαν μ᾽ ἔχουν κυρίαρχόν τους.

Σάν ἄκουσε τήν φήμη μου λαός ὁ ἄγνωστός μου,

εὐθύς ἀμέσως ἔγινε ὑπήκοος δικός μου.

Υἱοί ξένοι καί ἄγνωστοι, ἐκ φόβου καί δειλίας,

τόν φίλον ὑποκρίθηκαν κι ἄς ἔχουν ἀνομίας.

Ἀλλοεθνεῖς κατέστησαν παλιοί κι ἀχρηστευμένοι 

καί ὡς χολοί ἐτρίκλιζαν καί παραπεταμένοι.

Ζῇ ὅμως πάντα Κύριος, καί ὅλο θριαμβεύει 

καί ὁ Θεός ἄς δοξασθῇ καθώς μέ προστατεύει.

Μοῦ παραστέκει ὁ Θεός, διώκει τούς ἐχθρούς μου,

κόσμον, λαούς ὑπέταξε, τούς ἔκαμε δικούς μου.

Αὐτός ὁ ἐλευθερωτής ἀπό κακούς ὀργίλους,

θά μέ ὑψώσῃ νικητή, σέ πονηρούς κι ἀδήλους.

Γιά τοῦτο θά Σ᾽ εὐχαριστῶ, θά Σέ δοξολογήσω, 

ἐμπρός στά ἔθνη, Κύριε, Ἐσένα θ᾽ ἀνυμνήσω.

Θά ἀναπέμψω αἴνους Σου χάριν τῆς σωτηρίας,

Δαυΐδ τοῦ Βασιλέως Σου κι ὅλης τῆς δυναστείας.