ΕΞ ΑΦΟΡΜΗΣ ΤΗΣ ΒΛΑΣΦΗΜΗΣ ΣΤΑΣΗΣ, ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΤΑΣΟΥ ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ

ΕΞ ΑΦΟΡΜΗΣ ΤΗΣ ΒΛΑΣΦΗΜΗΣ ΣΤΑΣΗΣ, ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΤΑΣΟΥ ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ

Του θεολόγου κ. Β. Χαραλάμπους

=====

Στην Εφημερίδα των Συντακτών (ημερομηνίας 9 Φεβρουαρίου 2015) ο δημοσιογράφος Τάσος  Τσακίρογλου, σε άρθρο του που τιτλοφορείται «Ο Παΐσιος και το ‘’Charlie Hebdo’’», λοιδωρεί ως μη ώφειλε, τον αγαπημένο Άγιο Γέροντα του Ελληνικού λαού». Γιατί η βλάσφημη σύνδεσή του με την ισλαμική μάνητα; 

Με θρασύτητα σημειώνει ο δημοσιογράφος Τάσος  Τσακίρογλου: «Η αγιοποίηση του Παϊσίου από το Οικουμενικό Πατριαρχείο συνιστά ακόμα ένα βήμα στο δρόμο που οδηγεί στο Μεσαίωνα». Αυτόν τον βλάσφημο τρόπο επέλεξε ο δημοσιογράφος αυτός να τονίσει την αντιχριστιανική του θρασύτητα. 

Βρήκε τον Άγιο που έγινε η παρηγοριά του πονεμένου λαού, που δικαίως μπορεί να αποκληθεί ο Γέροντας των πονεμένων, να λοιδορήσει με αυτόν τον τρόπο. Έναν Άγιο Γέροντα, που ήταν ακτήμων, πάμπτωχος, νηστευτής, που αρκείτο σε κανένα ξεροκόμματο και λίγο πρόχειρα βρασμένο ρύζι, βρήκε να λοιδορήσει αυτός που ‘’αγνοεί’’ τα εγκλήματα του πρώην Σοβιετικού Κρατικού Καπιταλισμού. Τον Άγιο αυτόν Γέροντα που προσευχόταν με πόνο για όλους μας, βρήκε να λοιδορήσει; Τον Άγιο αυτόν Γέροντα που νήστευε και για τον πονεμένο αδελφό, σε σημείο μάλιστα κάποιες φορές σχεδόν να σέρνεται, στο δάσος των Καρυών, βρήκε βλάσφημα να μειώσει;   

Ο δημοσιογράφος αυτός που πεισματικά λησμονεί τα φασιστικά εγκλήματα των Κομμουνιστικών καθεστώτων, ομιλεί για Μεσαίωνα. Λίγη ευαισθησία δεν έχει να δεί την καταπάτηση της ελευθερίας από τα ανελεύθερα καθεστώτα του κόκκινου φασισμού; Λίγη ευαισθησία δεν έχει να δεί την καταπάτηση της δημοκρατίας, από τα δικτατορικά αυτά εκτρώματα;

Η παρατήρηση  του δημοσιογράφου «Η επιστροφή της θρησκείας, την οποίαν επιχείρησαν (ακόμα και με βίαια μέσα) να διώξουν από τη σκηνή της ιστορίας τα καθεστώτα του πρώην ‘’υπαρκτού σοσιαλισμού’’», φανερώνει την επιλεκτική πεισματική ‘’άγνοια’’ του δημοσιογράφου για τα κομμουνιστικά εγκλήματα. Παρενθετικά να αναφέρομε ότι τα περί ‘’υπαρκτού σοσιαλισμού’’, είναι απλά η ‘’εξευγενισμένη’’ ονομασία των δικτατορικών κομμουνιστικών καθεστώτων. Προσπαθούν απεγνωσμένα να προσδώσουν απλή αποτυχία στα καθεστώτα αυτά. Εξ υπαρχής τόσο οι μαρξιστικές όσο και οι λενινιστικές υποδείξεις, υπαγορεύουν και προδιαγράφουν το απάνθρωπο δικτατορικό πρόσωπο των μαρξιστικών-λενινιστικών καθεστώτων.

Αναφέρθηκε ο δημοσιογράφος Τάσος Τσακίρογλου, στην Μαρξιστική αθεϊστική πλάνη «η θρησκεία είναι το όπιο των λαών», για να στηρίξει την αντιχριστιανική του στρέβλωση. 

Προσφεύγει ο εν λόγω δημοσιογράφος στις αντίθεες λεκτικές ασυναρτησίες του Λέοντος Τρότσκι που έγραφε το έτος 1925 στο άρθρο του ‘’Η σημασία και οι μέθοδοι της αντιθρησκευτικής προπαγάνδας’’ η «Η θρησκεία μεταφράζει το χάος της Φύσης και το χάος των κοινωνικών σχέσεων στη γλώσσα των φανταστικών εικόνων», λησμονώντας να αναφέρει ότι για τον αντίθεο Τρότσκι, ο αντίθεος Στάλιν είχε κυκλοφορήσει κάλεσμα δολοφονίας του και πως τελικά δολοφονήθηκε με εντολές της GPU.

Οι απάνθρωποι Σοβιετικοί εξουσιαστές, και ο απάνθρωπος Στάλιν κατασκότωσαν πέραν του ενός εκατομυρίου ανθρώπους με το εύκολο πρόσχημα «εχθρός του λαού», εν ονόματι του Μαρξισμού-Λενινισμού και τελικώς αυτοί οι δικτάτορες αποδείχτηκαν οι κατ’ εξοχήν εχθροί του λαού. Μεταχειρίστηκαν προς τούτο απάνθρωπα μέσα. Εκατομύρια εγκλήματα έκαναν οι Σοβιετικοί δικτάτορες, που ωχριούν ακόμα και οι ναζιστές στο κατόρθωμά των, αλλά φαίνεται δεν αρκούν για να κεντρίσουν την ευαισθησία του εν λόγω δημοσιογράφου.

Διαβάσαμε τον περασμένο μήνα (19 Ιανουαρίου) στην Εφημερίδα των Συντακτών σε άρθρο του Τάσου Τσακίρογλου να τονίζεται η ‘’ανακάλυψή του για την ελπίδα’’ με τα λόγια «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο κατ’ εξοχήν χώρος που μας επιτρέπει να ελπίζουμε», θυμήθηκα σε αντιδιαστολή με τη μάταιη τούτη ‘’ελπίδα’’, το βιβλίο «Η ελπίδα μας» του διωχθέντος από την κομμουνιστική Σοβιετική μάνητα,  πατρός Δημητρίου Ντούτκωφ. Περί το έτος 1981 διαβάζαμε στην Εφημερίδα ‘’Μακεδονία’’, για τη σύλληψη του μαρτυρικού τούτου ιερέως, αλλά και τους συγκινητικούς λόγους του με την προτροπή να μη πιστεύουν ότι θα πεί μετά τη φυλάκισή του, διότι θα είναι υπό την επήρεια ψυχοφαρμάκων. Είχαν ως γνωστό τη ‘’ευγενική’’ συνήθεια, οι εξουσιαστές του κόκκινου φασισμού, να κλείνουν σε ψυχιατρεία τους αντιφρονούντες λόγω της Πίστεως τους. Να προσθέσω ότι ακόμα και όταν τον μαρτυρικό αυτόν ιερέα, τον έβγαλαν έξω, του δώρισαν μια ιδιαίτερη βοηθό, η οποία τον παρακολουθούσε σε ότι έκανε. Τέτοιες δημοκρατικές ευαισθησίες από μέρους των αντίθεων, για δημοσιογραφικές και άλλες αναλύσεις είναι δύσκολο να εξευρεθούν.

Συγκαταλέγοντας τη θρησκεία με τη συνωμοσιολογία ο εν λόγω δημοσιογράφος και αντιπαλαίοντας παράλληλα την Ορθόδοξη Πίστη, τη χαρακτήρισε ως ένα από τα υποπροϊόντα της σημερινής κρίσης. Υποπροϊόν κατά γενική ομολογία της σημερινής κρίσης (φυσικά πάντα από την πλευρά που ο εν λόγω δημοσιογράφος, προσπαθεί να εφεύρει υποπροϊόντα της κρίσης), είναι ο ψυχολογικός τρόπος ψήφισης και το προσωρινό παραφούσκωμα των λιλιπούτειων κομμάτων. Η παρατήρηση του Υπουργού Οικονομικών κ. Γ. Βαρουφάκη, στον Γερμανό ομόλογό του κ. Σόϊμπλε «η ύφεση έφερε τη Χρυσή Αυγή στην βουλή» είναι ορθή, μόνο που λησμόνησε να συμπληρώσει και τον ΣΥΡΙΖΑ προσωρινά στην εξουσία.

Ο λαοί απέδειξαν ότι οι δικτατορίες οιασδήποτε μορφής, είτε φασιστικές, είτε κομμουνιστικές, είτε ναζιστικές, δεν είναι επιθυμητές. 

Δεν διαμαρτυρήθηκε καθόλου ο δημοσιογράφος που είδε να εξυψώνεται ως φως ο εσκοτισμένος στο νου Στάλιν από τον ποιητή Γιάννη Ρίτσο, αλλά και από τα ποιητικά κομμουνιστικά παραληρήματα του Τάσου Λειβαδίτη και βρήκε τον ταπεινό και ανεξίκακο Όσιο Γέροντα της Παναγούδας, να εξωτερικεύσει το αντίθεο μένος του. Γιατί λοιπόν τόσο μένος για τον Άγιο Παΐσιο από τον  εν λόγω δημοσιογράφο;  

Βρήκε  αφορμή την ισλαμική εγκληματική ενέργεια των τζιχαντιστών στη Γαλλία για να βγάλει το απωθημένο του για την Ορθόδοξη Πίστη. Αντί να ασχοληθεί με τη ισλαμική μάνητα, που έλκει την βιαιότητά της στην κορανιακή βία, εξωτερίκευσε την αντιπαλότητα του στην Ορθόδοξη Πίστη.  Δικαιολογημένο το πάθος θα ισχυριζόταν κάποιος, καθότι το κατ’ εξοχήν αίτιο για τη πτώση ή μάλλον καταβαράθρωση  των αντιχριστιανικών καθεστώτων, ήταν η Πίστη των λαών αυτών στον Χριστό.