ΔΕΝ ΘΑ ΚΡΙΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΤΑΝΟΗΣΙΑ ΜΑΣ

ΔΕΝ ΘΑ ΚΡΙΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΤΑΝΟΗΣΙΑ ΜΑΣ

Της Χριστούφαντου

=====

Στό χτύπημα τῆς θύρας τοῦ Παραδείσου, βαρειά ἀντήχησε ἡ ἐρώτηση: «Ποιός εἶναι»; ρώτησε ἀπό μέσα ὁ Χριστός. «Ἐγώ», ἀπήντησε ὁ ἀσκητής. Ἡ πόρτα ἔμεινε κλειστή. Ἔφυγε πάλι ὁ ἀσκητής γιά τήν ἔρημο, ὑποβλήθηκε σέ νέες πνευματικές ἀσκήσεις καί ξαναγύρισε. Χτύπησε τήν πόρτα καί στό ἐρώτημα ''Ποιός εἶναι;'' αὐτήν τήν φορά ἀπήντησε «Ἐσύ». Ἄνοιξε, τότε, διάπλατα ἡ θύρα, γιατί εἶχε τώρα πιά ἀνακαλύψει, ποιό ἦταν ἐκεῖνο τό ἐμπόδιο, πού τήν κρατοῦσε πρίν κλειστή. Ἦταν τό ''ἐγώ'' τοῦ ἐγωιστή ἀνθρώπου, πού ἔπρεπε τώρα, νά ἀντικατασταθῆ μέ τό ''Ἐσύ'' τοῦ Χριστοῦ. 

Στό ἐγώ μας ὀφείλονται οἱ ἁμαρτίες μας. Ὁ μεγαλύτερος ἐχθρός μας εἶναι ὁ ἴδιος μας ὁ ἑαυτός. Καί τό φοβερότερο εἶναι πού δέν θέλουμε νά μετανοήσουμε. Μάλιστα, ὄχι μόνο δέν θέλουμε νά μετανοήσουμε, ἀλλά μέ αὐθάδεια ἐπικαλούμαστε καί τήν εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός εἶναι Ἀγάπη, ἀλλά εἶναι καί Δίκαιος Κριτής. Καί γιά τήν ἀμετανοησία μας θά εἴμαστε ὑπόλογοι στόν Θεό.

Ὁ ἄνθρωπος ὁ ἀμετανόητος, πού συνεχῶς ἁμαρτάνει καί οὔτε κἄν προσπαθεῖ νά μετανοήσει εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος δέν θέλει τελικά νά μετανοήσει. Εἶναι σάν ἐκεῖνον πού σκότωσε τούς γονεῖς του καί στήν ἀπολογία του ζήτησε ἀπό τό Δικαστήριο νά τόν λυπηθῆ, γιατί ἦταν ὀρφανός!