ΕΚΜΥΣΤΗΡΕΥΣΙΣ ΤΟΥ π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΝ
Του κ. Πολυνείκη Θεοδωρόπουλου
============
“Παιδί μου, εάν ο Θεός επέτρεπε, όταν γεννάται ο άνθρωπος, να φέρη επί του στήθους κεχαραγμένας τα ιδιαιτέρας προσωπικάς επιθυμίας και τα όνειρά του, άλλοι θα εγεννώντο έχοντες εζωγραφημένας αποθήκας με χρυσόν, άλλοι βασιλικούς θρόνους και ανάκτορα, έτεροι πρωθυπουργικούς θώκους ή καθηγητικάς έδρας· προσωπικώς, πιστεύω ότι επί του στήθους μου θα είχε χαραχθή εις κονδυλοφόρος και έν βιβλίον.
Πίστευσε όμως: Μόνον επί του στήθους· εις τα ενδότερα της καρδίας μου, θα υπήρχον γεγραμμέναι με αίμα μόνο ολίγαι λέξεις: “Αγάπη προς τον Θεόν, αγάπη προς τον άνθρωπον”.
Δι’ αυτήν την υπερβάλλουσαν αγάπην, πρώτον προς τον Θεόν και διά Αυτού προς τον συνάνθρωπον, ενώ θα επεθύμουν να έχω συγγράψει (και ως γνωρίζεις θα ήτο πολύ εύκολον) δεκάδας πολυποικίλων και αξιολόγων, εάν θέλης, μελετών, “ξημεροβραδιάζομαι” κατά κυριολεξίαν, τόσο εις την οικίαν μου, όσο και στους 3 Ιεράρχας ή εις τα Νοσοκομεία διά να αναπαύσω με τας μικράς μου δυνάμεις, τους πάσχοντας αδελφούς μου”.
No comments:
Post a Comment