Η ΑΜΗΧΑΝΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΜΥΘΑΚΙΑ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ

Η ΑΜΗΧΑΝΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΕΩΤΕΡΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΜΥΘΑΚΙΑ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ

Του κ. Ιωάννη Τάτση

==================

Αδιόρθωτοι είναι οι υπεύθυνοι της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών του Βόλου. Μετά την «μεταπατερική θεολογία» η πατρομάχος Ακαδημία με εισαγωγικό κείμενο στο Πρόγραμμα της για τους επόμενους μήνες εισηγείται νέες θεωρίες παραθεολογίας.

1. Η πρόσδεση της Ορθοδοξίας στο άρμα της κοσμικής εξουσίας

Γράφουν οι συντάκτες του παραπάνω κειμένου: «Ἡ ἀνατολικὴ χριστιανοσύνη στὴν ἱστορική της διαδρομὴ ἂν καὶ σημαδεύτηκε ἀπὸ τὴν ἔνταση μεταξύ «ἐρήμου καὶ αὐτοκρατορίας», ἐπέλεξε ἐκ τῶν πραγμάτων τίς πιὸ πολλὲς φορὲς νὰ προσδεθεῖ, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, στὸ ἅρμα τῆς ἑκάστοτε αὐτοκρατορίας ἢ κρατικῆς ἐξουσίας (βλ. Βυζάντιο, τσαρικὴ Ρωσία, Ὀθωμανικὴ αὐτοκρατορία, βαλκανικὰ ἐθνικὰ κράτη), ἐρχόμενη ἔτσι σὲ στενὴ συνάφεια μὲ μορφὲς ἐξουσίας συχνὰ αὐταρχικὲς καὶ ἀντιδημοκρατικὲς τῶν ὁποίων τὸ πνεῦμα καὶ τὸ ἦθος δύσκολα θὰ μποροῦσε νὰ συμβιβαστεῖ μὲ τὶς εὐαγγελικὲς διδαχὲς καὶ ἀξιώσεις».

Ας αναφέρουμε μερικά παραδείγματα τέτοιας «πρόσδεσης» της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην κρατική εξουσία: Στους χρόνους του Βυζαντίου αλλεπάλληλες εξορίες γνώρισαν από τους κοσμικούς άρχοντες οι άγιοι Ιωάννης ο Χρυσόστομος και Μέγας Αθανάσιος. Ο Μέγας Βασίλειος απειλήθηκε ακόμη και με θανάτωση από τον έπαρχο Μόδεστο. Πολλοί άγιοι Πατέρες εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν, θανατώθηκαν. Πως αλήθεια η Ορθόδοξη Εκκλησία προσδέθηκε στο άρμα της κρατικής εξουσίας επί οθωμανικής αυτοκρατορίας; Με την θανάτωση ουκ ολίγων πατριαρχών, κληρικών και μοναχών; Με τον απαγχονισμό του Γρηγορίου του Ε΄; Με τα μαρτύρια των Νεομαρτύρων; Με την καταστροφή των ναών και των μοναστηριών; Ποια «συνάφεια» βλέπουν οι νεοφανείς φωστήρες του Βόλου μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλησίας και των αυταρχικών και αντιδημοκρατικών εξουσιών; Αν δεχτούμε την από εκείνους παρουσιαζόμενη “ένταση μεταξύ «ερήμου καὶ αὐτοκρατορίας»” τότε η Ορθοδοξία επέλεξε εξ αυτών των δύο την ζωή της ερήμου, την ασκητική και μαρτυρική βιωτή. Μήπως λησμονούν ότι ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος εγκατέλειψε την καθηγητική έδρα της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών για να γίνει μοναχός στον Πόντο; Μήπως ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς και ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος δεν άφησαν τα υψηλά αξιώματα για τη ζωή της ερήμου; Μήπως ο Χρυσόστομος δεν μετέτρεψε το πατριαρχείο σε ησυχαστικό κελλί και επέλεξε όχι μόνο την ρήξη αλλά και τον έλεγχο των ανομιών της βασίλισσας; Τόσα και τόσα παραδείγματα αποδεικνύουν ότι η Ορθοδοξία όχι μόνο δεν προσδέθηκε στο άρμα της κοσμικής εξουσίας αλλά υπήρξε πάντοτε και στην ουσία της ησυχαστική και εντός του κόσμου ασκητική.

1. Η αμηχανία της Ορθοδοξίας απέναντι στις κατακτήσεις του νεωτερικού πολιτισμού.

Γράφουν οι υπεύθυνοι της Ακαδημίας του Βόλου: «θεμελιώδεις κατακτήσεις τοῦ νεωτερικοῦ πολιτισμοῦ, ὅπως τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα, ὁ πολιτικὸς φιλελευθερισμὸς καὶ οἱ ἀπαιτήσεις δημοκρατίας, κοινωνικῆς δικαιοσύνης καὶ σεβασμοῦ τῆς ἑτερότητας φαίνεται νὰ προξενοῦν ἀκόμη ἐμφανῆ ἀμηχανία σὲ παραδοσιακὰ ὀρθόδοξα περιβάλλοντα, καθὼς ἡ Ἐκκλησία καὶ ἡ θεολογία της ἐξακολουθοῦν νὰ γοητεύονται ἀπὸ τὴ νοσταλγικὴ ἀναπόληση προνεωτερικῶν μοντέλων διαμόρφωσης καὶ ὀργάνωσης τῆς κοινωνίας». Και παρακάτω διερωτώνται: «Εἶναι ἡ ὀρθόδοξη θεολογία τελικὰ ἀσύμβατη μὲ τὰ νεωτερικὰ μοντέλα ὀργάνωσης τοῦ βίου, τὸν πολιτικὸ φιλελευθερισμό, τὴ θρησκευτικὴ ἐλευθερία καὶ ἑτερότητα, τὴν ἀναβάθμιση τῆς θέσης τῶν γυναικῶν στὶς παραδοσιακές κοινωνίες;»

Προφανώς οι φωστήρες του Βόλου μένουν έκπληκτοι από τις κατακτήσεις του νεωτερικού πολιτισμού αλλά είναι άγευστοι της αληθούς πνευματικής εμπειρίας της Ορθοδοξίας. Τα «ανθρώπινα δικαιώματα» που κατάκτησε ο νεωτερικός πολιτισμός δεν κατάφεραν ποτέ μέχρι σήμερα να γίνουν σεβαστά ακριβώς διότι προβάλλονται ως αρχές που δεν έχουν όμως αναφορά στην εσωτερική αλλοίωση του ανθρώπου μέσω της πνευματικής εν Χριστώ ζωής. Δεν είναι τυχαίο ότι ως υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων προβάλλονται συχνά άνθρωποι που καυχώνται για την αθεΐα τους! Η δε φεμινιστική θεολογία με την οποία φλερτάρουν συχνά οι φωστήρες του Βόλου είναι παιδί του γενικότερου κινήματος του φεμινισμού που οδήγησε τις γυναίκες στον πλήρη εξευτελισμό της γυναικείας φύσης τους. Ο δε πολυδιαφημιζόμενος σεβασμός της ετερότητας ως κατάκτηση του νεωτερικού πολιτισμού είναι μια αποτυχημένη απομίμηση της αληθούς έκφρασής του που υπάρχει μέσα στην αγάπη προς πάντας που βιώνεται από τους αγίους και ασκητές της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Όσοι μιλούν για αμηχανία της Ορθοδοξίας απέναντι στις ψευδο-κατακτήσεις του νεωτερικού πολιτισμού είναι προφανώς άγευστοι του βάθους της πνευματικής ζωής που προσφέρει η Ορθοδοξία.

Θα σταματήσουμε εδώ την αναίρεση των παρα-θεολογικών θέσεων της πατρομάχου Ακαδημίας του Βόλου. Ίσως επανέλθουμε με άλλη ανάρτηση.

Υπενθυμίζουμε πάντως στους υπεύθυνους της Ακαδημίας και εισηγητές των νεωτερίστικων αυτών απόψεων μερικά ερωτήματα που θέσαμε και πριν μερικές μέρες και παραμένουν ακόμη αναπάντητα:

1. Ας μας απαντήσουν αφού μελετήσουν πάλι την ανάρτησή μας με θέμα Ποιος χρηματοδοτεί την Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών του Βόλου;

2. Προσθέτουμε δε και ένα ακόμη ερώτημα: Υπάρχουν στο ανθρώπινο δυναμικό της Ακαδημίας θεολόγοι που είναι εκπαιδευτικοί της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και έχουν αποσπαστεί στην Μητρόπολη Δημητριάδος; Για ποιούς λόγους ζητήθηκε και δόθηκε η απόσπαση αυτή; Γιατί φέτος δεν ανακοινώθηκαν δημοσίως τα ονόματα των εκπαιδευτικών που αποσπάστηκαν σε Μητροπόλεις – μεταξύ αυτών και όσων αποσπάστηκαν στην Μητρόπολη Δημητριάδος;

Διότι πέραν των καινοφανών «θεολογικών» απόψεων των υπευθύνων της Ακαδημίας του Βόλου είναι πράγματι σκανδαλώδες να διοργανώνονται εκεί πολυδάπανες ημερίδες και συνέδρια μέσα σε ένα χλιδάτο περιβάλλον τη στιγμή που άλλες Μητροπόλεις πασχίζουν να κρατήσουν ανοιχτά κοινωφελή ιδρύματα που εξυπηρετούν τις ανάγκες των πιστών τους. Και είναι επίσης σκανδαλώδες εν μέσω συγχωνεύσεων σχολείων και περιορισμού των διορισμών, των μεταθέσεων και των αποσπάσεων κάποιοι να έχουν εξασφαλίσει τη διαρκή απόσπασή τους σε μια Ακαδημία που παράγει «μεταπατερική θεολογία».

ΠΗΓΗ:

Θρησκευτικά