ΟΙ ΣΤΑΡΕΤΣ ΚΑΙ Η ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ

ΟΙ ΣΤΑΡΕΤΣ ΚΑΙ Η ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ

Του Σεβ. Μητροπολίτη Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου

========

Πέρα από όσα αναφέρθησαν προηγουμένως ένα βασικό σημείο του καταπληκτικού έργου του Ντοστογιέφσκι “Αδελφοι Καραμάζοφ”, είναι το πρόσωπο και η διδασκαλία του στάρετς Ζωσιμά.

Ο ΣΤΑΡΕΤΣ ΖΩΣΙΜΑΣ ΚΑΙ Η ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ

____________

Στο πρόσωπό του, από ό,τι λένε οι αναλυτές του έργου αυτού, περιγράφεται ο όσιος Αμβρόσιος που ζούσε στην Μονή της Όπτινα.

Πρόκειται για την μονή που ίδρυσαν οι πνευματικοί απόγονοι του οσίου Παϊσίου Βελιτσόφσκι, ο οποίος επανέφερε τον μοναχισμό στην Ρωσία, μεταφέροντας το νηπτικό και ησυχαστικό πνεύμα. Την Μονή αυτή επισκεπτόταν ο Ντοστογιέφσκι, όπως και άλλοι επιφανείς λογοτέχνες, για παράδειγμα ο Γκόγκολ, ο Λέων Τολστόϊ, και βεβαίως με τον στάρετς Ζωσιμά είχε πνευματική επικοινωνία ο ήρωας του Ντοστογιέφσκι Αλιόσα.

Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΤΑΡΕΤΣ

__________

Ο Ντοστογιέφσκι από την αρχή ακόμη του έργου του αναφέρεται στον στάρετς Ζωσιμά. Η λέξη στάρετς δηλώνει τον Γέροντα που απέκτησε μεγάλη πνευματική πείρα, ύστερα από πολυχρόνιους αγώνες και γι’ αυτό μπορεί να βοηθήση τους άλλους. Επισημαίνει ότι ο θεσμός των στάρετς επικρατούσε πάνω από χίλια χρόνια στην ανατολή, ιδιαιτέρως στο Σινά και το Άγιον Όρος, και μεταφέρθηκε προ περίπου εκατόν χρόνια στην Ρωσία από τον όσιο Παΐσιο Βελιτσκόφσκι και τους μαθητές του. Προσδιορίζει δε την Μονή Όπτινα όπου ζούσε ο στάρετς Ζωσιμάς. Αναφέρει ότι ο θεσμός των στάρετς υπήρχε και στην Ρωσία από παλαιά, αλλά αργότερα από διάφορες επιδρομές ξεχάσθηκε και εξαφανίσθηκαν οι στάρετς.

Η ΥΠΑΚΟΗ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

__________

Αναλύοντας ο Ντοστογιέφσκι τον ορισμό και το έργο των στάρετς λέγει: «Στάρετς είναι αυτός που σας παίρνει την ψυχή σας, την θέλησή σας στη δική του ψυχή και στη δική του θέληση. Εκλέγοντας τον στάρετς σας, απαρνιέστε την θέλησή σας και την παραδίδετε σ’ αυτόν με την υποχρέωση της πλέριας υπακοής, με πλέρια αυταπάρνηση». Αυτή η δοκιμασία είναι «το τρομερό σχολείο της ζωής» και εκείνος που μαθητεύει σε αυτό θα κυριαρχήση στον εαυτό του και θα αποκτήση την απόλυτη ελευθερία. Πολλοί προσκυνητές από όλη την Ρωσία πήγαιναν για να δουν τους στάρετς και να τους ακούσουν, αλλά πήγαιναν και «σπουδαία πρόσωπα με σκοπό να τους προσκυνήσουν, να τους εξομολογηθούν τις αμφιβολίες τους, τ’ αμαρτήματά τους, τα πάθη τους και να ζητήσουν συμβουλές κι οδηγίες».

Ο ΑΛΙΟΣΑ ΣΤΟΝ ΣΤΑΡΕΤΣ ΖΩΣΙΜΑ

_________

Ένας τέτοιος στάρετς ήταν ο Ζωσιμάς, ο δε Αλιόσα έμενε στο κελλί του. Ο στάρετς Ζωσιμάς είχε αποκτήσει μια «λεπτή διορατικότητα» και με ένα βλέμμα του σε έναν προσκυνητή καταλάβαινε τον σκοπό της ελεύσεώς του, το τι ήθελε «και μάλιστα τι είδους τύψεις βασανίζουν την συνείδησή του». Ο Αλιόσα γνώριζε ότι ο στάρετς Ζωσιμάς «δεν ήταν καθόλου αυστηρός. Οι καλόγεροι λέγανε πως βάζει στην καρδιά του κείνον ακριβώς που είναι πιο αμαρτωλός κι αγαπάει πιότερο απ' όλους κείνον που αμάρτησε περισσότερο». Ο Αλιόσα έβλεπε τον σεβασμό και την τιμή που απέδιδαν οι προσκυνητές στον αββά Ζωσιμά, γιατί αναγνώριζαν την αγιότητά του και γνώριζε πως ένοιωθε ο λαός: «Ας είμαστε μεις αμαρτωλοί, ας κολυμπάμε στο ψέμα κι ας μας τριγυρίζει ο πειρασμός. Κάπου σ’ αυτό τον κόσμο, σε κάποιο μέρος, υπάρχει ένας άγιος. Αυτός ζει μέσα στην αλήθεια. Πάει να πει πως δεν πεθαίνει η αλήθεια στον κόσμο κι έτσι θα ‘ρθει κάποτε και σε μας και θα ξαναδοθεί σ’ όλους τους ανθρώπους όπως μας είναι υποσχεμένο».

Ο ΑΛΙΟΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΟΤΗΤΑ

_________

Ο Αλιόσα πίστευε ότι, όταν θα αποδημούσε ο στάρετς, τότε το Μοναστήρι θα αποκτούσε δόξα, έστω κι αν είναι μόνο ένας. Έλεγε: «Το ίδιο κάνει. Είναι άγιος, έχει στην καρδιά του το μυστικό της αναγέννησης όλων των ανθρώπων, έχει κείνη τη δύναμη που θα θεμελιώσει επιτέλους την αλήθεια στον κόσμο και θα γίνουν όλοι άγιοι και θ’ αγαπάνε ο ένας τον άλλο και δε θα υπάρχουν ούτε πλούσιοι ούτε φτωχοί, ούτε αλαζόνες, ούτε ταπεινοί, μα θα ‘ναι όλοι σαν παιδιά του Θεού και θα ‘ρθει η αληθινή βασιλεία του Χριστού».

ΠΗΓΗ:

Εκκλησιαστικό Πρακτορείο Ειδήσεων “Ρομφαία”