ΑΝΤΙ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΡΟΒΑΛΛΟΥΝ ΤΟΝ ΥΠΟΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΤΡΟΥΜΠΑΣ!!!

ΑΝΤΙ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΠΡΟΒΑΛΛΟΥΝ ΤΟΝ ΥΠΟΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΤΡΟΥΜΠΑΣ!!!

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

===================

Ο κ. Ανδριόπουλος ιδιοκτήτης του ιστολόγιου “Ιδιωτική οδός” μας προσκαλεί να σχολιάσουμε τις “εξυπνάδες” του γνωστού παπα-Φιλόθεου Φάρου!

Ο ένας κλέφτης, λέγει ο παπα-Φιλόθεος Φάρος, πήγαινε κι έβρισκε τον άλλο κλέφτη στη φυλακή και του έδινε τα τσιγάρα του χωρίς να τον κατακρίνει στην Τρούμπα όπου μεγάλωσε. Το ίδιο, μας λέγει ο παπα - Φιλόθεος Φάρος, έκαναν και οι νταβατζήδες, οι πόρνες, οι ναρκομανείς και οι χαρτοπαίκτες. Ο κόσμος της Τρούμπας σε όλο του το μεγαλείο!

Και αυτό τον υπέροχο κόσμο ο παπα - Φιλόθεος Φάρος αλλά και ο κ. Ανδριόπουλος μας τον προβάλλουν προς μίμηση.

Είναι να μην προβάλλει κανείς τέτοια πρότυπα προς μίμηση; Αλίμονον!!! Μιας και η Εκκλησία δεν έχει Αγίους που δεν κατέκριναν ποτέ κανένα καταφεύγουμε στην Τρούμπα για να πάρουμε μαθήματα χριστιανικής ηθικής! Υπέροχα.

Και όποιος αντέχει πια κ. Ανδριόπολε να ακούει τέτοια από σας αλλά προ παντός από τον παπα - Φιλόθεο Φάρο ένα άγαμο κληρικό 80 χρόνων που, αντί να σκέφτεται την ώρα του θανάτου του και την Κρίση του Μόνου Κριτή που θα αντιμετωπίσει - αν μη τι άλλο λόγω ηλικίας - προσπαθεί να μας καθησυχάσει ότι το πρότυπο της μή κατάκρισης βρίσκεται στην Τρούμπα!!!

Απαντώ προκαταβολικά την “έξυπνη” ένσταση. Μα ο τελώνης; Ο τελώνης παπα-Φιλόθεε Φάρε και κ. Ανδριόπουλε και όσοι άλλοι συνηθίζετε να προστρέχετε στη σχετική ευαγγελική διήγηση πήγε στο ναό και προσευχόταν εν μετανοία και συντριβή καρδίας! Δεν γύριζε τις φυλακές ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΣ για να μοιράζει τσιγάρα.

Βλέπετε τη διαφορά ή μήπως πρέπει να σας την αναπτύξουμε περαιτέρω;

Υπάρχουν θαυμάσιες διηγήσεις στο Γεροντικό και στους βίους των αγίων μας που δείχνουν αγιασμένες ψυχές που δεν κατέκριναν ποτέ κανένα και ο ογδοντάρης παπα-Φιλόθεος Φάρος και ο κ. Ανδριόπουλος μας παραπέμπουν στην Τρούμπα να πάρει η ευχή!

Παραθέτουμε στη συνέχεια το κείμενο που μας έδωσε την αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου.

*****

Ο ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ, Ο π. ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΦΑΡΟΣ ΚΑΙ Η ΡΙΤΣΑ ΜΑΣΟΥΡΑ

Του κ. Παναγιώτη Ανδριόπουλου

====================

Η δημοσιογράφος Ρίτσα Μασούρα στη στήλη της Πρόσωπα αναφέρεται πολύ εύστοχα στην πεπατημένη των ημερών. Οι άνθρωποι κινούνται μέσα σ' ένα γιορταστικό πνεύμα χωρίς να ξέρουν το γιατί. Και η Ρίτσα Μασούρα ευλόγως υπακούει στον Ελύτη και μνημονεύει Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη:

“...πλησιάζει η ημέρα των Χριστουγέννων. Η ημέρα της αγάπης, όπως έλεγαν παλιά οι χωρικοί. Οι χωρικοί που με τόση ευστροφία και αντικειμενικότητα περιγράφει ο Παπαδιαμάντης. Εγινε μόδα η επιστροφή στα χριστουγεννιάτικα διηγήματά του. Ο κόσμος ψάχνει να βρει απαντήσεις. Δεν του τις δίνει κανένας Παπαδιαμάντης. Ο τρόπος όμως που ο Σκιαθίτης συγγραφέας περιγράφει τις ανθρώπινες αδυναμίες, που σκιαγραφεί τα πάθη, το γεγονός ότι δεν κρίνει, δεν επικρίνει, δεν καταγγέλλει, αλλά αφήνει τον αναγνώστη να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα μέσα σε μια ηθογραφικά αυστηρή ατμόσφαιρα, είναι αρκετός για να ανακουφίσει τον φορτισμένο σύγχρονο άνθρωπο. Ας θυμηθούμε ότι στα χρόνια του Παπαδιαμάντη η επιλογή ήταν μια φοβερή πολυτέλεια. Η ζωή οριζόταν αποκλειστικά από τις βασικές ανάγκες του ατόμου.

Ισως γι’ αυτό ας σκεφτούμε λίγο διαφορετικά. Κι ο καθένας από μας ας τολμήσει ένα δόσιμο ψυχής με γνώμονα τη συμπόνια και την αλληλέγγυα συμπεριφορά. Η κοινωνία θα γίνει αβίωτη δίχως τις εκδηλώσεις αλληλεγγύης των μεν προς τους δε, δίχως την ευαισθησία απέναντι στη δυστυχία του άλλου. Τώρα είναι ο καιρός των μικρών υπερβάσεων”.

Η Ρίτσα Μασούρα μας υπενθυμίζει ότι ο Παπαδιαμάντης δεν επικρίνει, δεν καταγγέλλει κ.ο.κ. Κάτι που είναι πολύ συνηθισμένο στους “εκκλησιαστικούς κύκλους”, οι οποίοι θέλουν τον Παπαδιαμάντη “δικό τους”, αλλά και στην κοινωνία, η οποία πολλάκις “ζει” από την πάσης φύσεως κριτική.

Μου θύμισε τα όσα είπε πρόσφατα στο BHMagazino (τ. 524, 31-10-2010) ο παπα- Φιλόθεος Φάρος για την εμπειρία του στο κουρείο του πατέρα του στην Τρούμπα:

''Ήμουν 11 χρονών όταν ο πατέρας μου με πήρε βοηθό. Με πήρε για να έρθω σε επαφή με την πραγματικότητα. Εκεί μέσα μπαινόβγαιναν άνθρωποι μπλεγμένοι με τα ναρκωτικά, το νταβατζιλίκι, την πορνεία, τη χαρτοπαιξία. Το σπουδαίο ήταν ότι όλοι αυτοί δεν έκαναν καμιά προσπάθεια να δείξουν κάτι διαφορετικό από αυτό που ήταν. Και ετύγχαναν τρομακτικής αποδοχής! Δεν υπήρχε κατάκριση, κανείς δεν έκανε διαλέξεις περί ηθικής σε κανέναν. 'Οταν κάποιος έκανε μια κλοπή και τον μπουζουριάζανε, ο άλλος μάγκας πήγαινε να τον βρει στη φυλακή και να του δώσει τα τσιγάρα του. “Πάρ΄τα αδελφάκι” του 'λεγε...Δεν του 'λεγε “τι έκανες;”, “πώς το έκανες;”, “δεν ντρέπεσαι”...''.

Οι συνειρμοί και τα σχόλια δικά σας, αγαπητοί συνοδίτες.

ΠΗΓΗ:

Ιδιωτική οδός