ΤΟ ΡΑΣΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΥΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΙΚΟΥ ΗΘΟΥΣ

“ΤΟ ΡΑΣΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΥΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΙΚΟΥ ΗΘΟΥΣ”

Του θεολόγου Ιωάννη Ρεντζίδη

========

“Στολισμὸς ἀνδρὸς καὶ γέλως ὀδόντων καὶ βήματα ἀνθρώπου ἀναγγέλλει τὰ περὶ αὐτοῦ”. (Σοφ., Σειράχ ιθ’ 30)

Είπαμε ότι, οι πατέρες μας πρέπει να φέρουν με τιμή και καμάρι το ράσο τους όπου γης και ιδιαίτερα εκεί στην Ανατολή.

Παρά την απαγόρευση, οφείλουν να υψώσουν τη σημαία πού ο Κύριος τούς ενεπιστεύθη.

Δεν τους προτείνουμε να μαρτυρήσουν, αλλά να απαιτήσουν, στην εποχή μας που ιδιαίτερα προστατεύει τα δικαιώματα της κάθε μειοψηφίας, το ΔΙΚΑΙΩΜΑ στην Ιερατική αμφίεση!

Όμως μαζί με αυτή πρέπει να είναι ενδεδυμένοι ολόκληρο την ιερατική ευπρέπεια.

Εκεί όπου περπάτησαν μεγάλες μορφές Αγίων Πατέρων, οφείλουν να περιβάλλονται το τίμιο ράσο και να βιώνουν το Πατερικό ήθος που παρέλαβον.

Α’. Μαζί με το ράσο να κυριαρχεί το Πατερικό ήθος

Δεν είναι περιττό, να επαναλαμβάνουμε πάντοτε ότι, οι κληρικοί μας εκεί στην Ανατολή, μαζί με το ράσο οφείλουν να περιφέρουν όλη την παραδοσιακή πατερική μορφή και στολή.

Συνάμα θα πρέπει να διαθέτουν πνευματικότητα και ήθος άξιο της πίστεώς μας.

Είναι βέβαιο ότι εις ουδέν θα ωφεληθούμε εάν διαθέτουμε ρασοφόρους χωρίς πραγματικό ήθος και αγιότητα βίου. Σ’ αυτή την περίπτωση ουδέν αγαθόν μπορεί να προέλθει από ανθρώπους πού περιφέρουν μόνο το σχήμα τού κληρικού, αλλά δεν διαθέτουν την δέουσα πνευματική αξία.

Είναι φρίκη, ακόμη και να σκέπτεται κανείς ότι στα μέρη όπου κατ’ εξοχήν απαιτείται, δεν διαθέτουμε μορφές αγίων κληρικών οι οποίοι επαξίως να εκπροσωπούν την Ελλάδα και την Ορθοδοξία. Μόνο ως εφιάλτη θα βλέπαμε να κάθονται στις υψηλές καθέδρες της ευθύνης πρόσωπα για τα οποία ισχύουν τα ελεγκτικά λόγια τού θείου Παύλου: “Ὅλως ἀκούεται ἐν ὑμῖν πορνεία͵ καὶ τοιαύτη πορνεία ἥτις οὐδὲ ἐν τοῖς ἔθνεσιν...” (Α’ Κορ. ε’ 1).

Β. Πιο φοβεροί από προβατόσχημοι λύκοι

Σε όλες τις εποχές είχαμε είσοδο αναξίων κληρικών μέσα στην Αγία Μάνδρα τού Κυρίου. Και το γνωρίζουμε αυτό αφού και ο Απόστολος των εθνών Παύλος το επισημαίνει ομιλών εμπόνως προς τους πρεσβυτέρους της Μιλήτου και της Εφέσου: “Εγὼ οἶδα ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου͵..” (Πραξ. κ’ 29).

Πολλοί διαπιστώνουν ότι, στα κάστρα τού Γένους, στις επάλξεις της Εκκλησίας και στα πηδάλια της Πατρίδος, ευρίσκονται πρόσωπα με συνειδητή ή ασυνείδητο προδοτική νοοτροπία, αξιόμεμπτα και ανήθικα σφόδρα, φιλοχρήματα και φιλόδοξα σε μέγιστο βαθμό.

Αυτά τα άτομα ασφαλώς είναι πιο φοβερά και πιο επικίνδυνα ακόμη και από τους προβατοσχήμους λύκους.

Γ’. Σημαιοφορία ήθος και εργασία

Αφού απομακρυνθούν όλοι αυτοί οι αγύρτες, Χριστέμποροι, σκανδαλοποιοί, τότε οι άξιοι και ανεπίληπτοι Ποιμένες οφείλουν, μαζί με το έργο της σημαιοφορίας και του αγιασμένου ήθους να εργασθούν ουσιαστικώς και με αυταπάρνηση! Αυτοί ας συμπορευθούν και ας συνεργασθούν με τους διπλωματικούς εκπροσώπους της ελευθέρας Ελλάδος και με όλους τους εκεί Ρωμιούς κάθε ηλικίας, εργασίας και μορφώσεως.

Όλοι μας αναμένουμε τούς σημαιοφόρους ρασοφόρους ως πρωτοπόρους, και εμπνευσμένους ηγέτες για να ακολουθήσουν όλοι οι εις χειμερίαν νάρκην ευρισκόμενοι Ρωμιοί. Και όταν αυτοί πραγματικά ξυπνήσουν, θα καταστούν πνευματικοί αρχηγοί και αρχιστράτηγοι ή και απλοί στρατιώτες, του πνευματικού αγώνος.

Υπό αυτές τις προϋποθέσεις και εφ’ όσον τούτο είναι θέλημα Θεού, θα ζήσουμε εξαίσια πράγματα:

• Θα δούμε να ξυπνά ο κοιμισμένος γίγας.
• Θα δούμε να εγείρεται ο ξαπλωμένος ήρωας.
• Θα βιώσουμε μεγάλες ευλογίες και χάρες.
• Θα διαδώσουμε το πνεύμα της εν Χριστώ ελευθερίας.
• Θα διδάξουμε εμπράκτως τον πλήρη σεβασμό προς όλους τους συνανθρώπους μας, που έχουν διαφορετικές καταβολές.