Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ κ. Θ. ΓΙΑΓΚΟΥ ΣΤΗ ΘΕΣΗ – ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ μ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ

Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ κ. Θ. ΓΙΑΓΚΟΥ ΣΤΗ ΘΕΣΗ – ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ  μ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

=====

Το πρόσφατο κείμενο του καθηγητή κ. Θεόδωρου Γιάγκου, καθηγητή του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας Α.Π.Θ.,  που τιτλοφορείται «Πτυχές που αποσιωπήθηκαν στον δημόσιο διάλογο περί της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου (Α΄ Μέρος)» (amen.gr), αναφέρεται στη θέση – προβληματισμό, του τότε Μητροπολίτη Καρθαγένης Παρθένιου, μετέπειτα Πατριάρχη Αλεξανδρείας. 

Ο προβληματισμός του τότε Μητροπολίτη Καρθαγένης Παρθένιου, στην Γ΄ Προσυνοδική Διάσκεψη ήταν o εξής: «Εγώ όταν διαλέγομαι με τους Ρωμαιοκαθολικούς – είναι κρίσιμος ερώτησις -  παραδέχομαι ότι είναι Εκκλησία ή όχι; Είναι ένα καίριον σημείον. Να πούμε τι είναι αυτοί οι άνθρωποι. Δηλαδή η Ορθόδοξος Εκκλησία είναι η μόνη Εκκλησία και όλοι οι άλλοι είναι εκτός Εκκλησίας; Ή έχουν και αυτοί κάτι από την Εκκλησίαν; Τι είναι οι Ρωμαιοκαθολικοί και τι είναι αι Αρχαίαι Ανατολικαί Εκκλησίαι; Εάν παραδεχθώ ότι είναι Εκκλησίαι, θα αρχίσω τουλάχιστον να διαλέγομαι πιο αδελφικά. Εάν όμως δεν είναι Εκκλησίαι, τότε τι γίνεται; Αυτήν την απορίαν έχω και θα ήθελα κάποιαν λύσιν» (Συνοδικά ΙΧ, Γενεύη 2014, σελ.  105)

Ο προβληματισμός - θέση του τότε Μητροπολίτη Καρθαγένης Παρθενίου, μετέπειτα Πατριάρχη Αλεξανδρείας δεν πρέπει να αξιολογηθεί ανεξάρτητα από άλλες παρόμοιες ανάφορες του. Στην αναφορά του μ. Πατριάρχη Αλεξανδρείας Παρθενίου, στη ομιλία που είχε εκφωνήσει κατά την Ζ΄ Γενική Συνέλευση του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.), που πραγματοποιήθηκε στην Canberra  της Αυστραλίας κατά το έτος 1991, με την ευκαιρία των εξήντα χρόνων από την ίδρυση του Π.Σ.Ε., με θέμα ‘’Το Πνεύμα το Άγιον’’, μεταξύ άλλων είπε τα εξής: «Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.), πορεύεται εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος».

Είναι δυνατό να μιλούμε για συμπόρευση με τους αιρετικούς και μάλιστα με τέτοια Αγιοτριαδική αναφορά; Ποιά συμπόρευση για παράδειγμα μπορεί να υπάρξει με τους αιρετικούς Πεντηκοστιανούς; «Τις κοινωνία φωτί προς σκότος;», ερωτά ο Απόστολος Παύλος (Β΄Κορ.)

«Το Συμβούλιό μας δημιουργεί εκκλησιαστική ιστορία», ανέφερε ο μ. Πατριάρχης Αλεξανδρείας Παρθένιος. Η Μία Αγία Εκκλησία δημιουργεί Εκκλησιαστική ιστορία και όχι το συνονθύλευμα του Π.Σ.Ε.,  με το πλήθος των αιρετικών προτεσταντικών παραφυάδων.

«Κάθε Γενική Συνέλευση του», συνέχισε ο μ. Πατριάρχης Αλεξανδρείας Παρθένιος, «σύναξη χριστιανών ‘’ομοθυμαδόν επί το αυτό’’ ορίζει την τριαδική του πορεία ‘’εν τω κόσμω τούτω’’ για την Εκκλησία του Θεού που είναι και ο λαός του...Αυτή είναι η πορεία των αδελφών Εκκλησιών, του Παγκοσμίου Συμβουλίου μας, υπέρ ολοκλήρου του κόσμου, της κτίσεως και της δημιουργίας παντού και πάντοτε». Αποτελεί ξεκάθαρη Εκκλησιολογική στρέβλωση η αναφορά του αυτή.

Να υπενθυμίσομε ότι ο μ. Πατριάρχης Αλεξανδρείας Παρθένιος, είχε διατελέσει πρόεδρος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.). Είχε έντονη δραστηριότητα στο λεγόμενο ‘’Οικουμενικό’’ κίνημα και έχει αποκληθεί ως «ο Πατριάρχης των Διαλόγων».

Παρενθετικά να αναφέρομε ότι  ο μ. Πατριάρχης Αλεξανδρείας Παρθένιος, τρισσώς χαρακτήρισε τον Μωάμεθ ως «προφήτη» και το κοράνι «άγιο», γεγονός απαράδεκτο αλλά και βλάσφημο. Πως είναι δυνατό να συγκαταλέγεται ανάμεσα στους φωτισμένους από το Άγιο Πνεύμα Προφήτες, ο Μωάμεθ που με την συνέργεια του πονηρού δημιούργησε την Θεομάχο, Χριστομάχο και Πνευματομάχο, μωαμεθανική δαιμονιώδη πλάνη; 

Η αναφορά λοιπόν στον προβληματισμό – θέση του τότε Μητροπολίτη Καρθαγένης Παρθενίου,  μετέπειτα Πατριάρχη Αλεξανδρείας, στην Γ΄ Προσυνοδική Διάσκεψη, θα πρέπει να αξιολογείται σε σχέση και μέ άλλες παρόμοιες αναφορές.  Η ομιλία που είχε εκφωνήσει κατά την Ζ΄ Γενική Συνέλευση του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.), που πραγματοποιήθηκε στην Canberra  της Αυστραλίας κατά το έτος 1991, καθίσταται ένας ακόμα λόγος  να μη συμφωνήσει κανείς με τέτοια οικουμενιστική προβληματισμό-τοποθέτηση.