ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟΥ ΣΤΕΠΙΝΑΤΣ

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟΥ ΣΤΕΠΙΝΑΤΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

================

Οι Ουστάσι εξόντωσαν πέραν των 700,000 Σέρβων ομόδοξων αδελφών μας, κατά τη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, ως όργανα του καθεστώτος “Τσολάκογλου” - Αντε Πάβελιτς, με τις ευλογίες του Παπικού Αρχιεπισκόπου Κροατίας Στέπινατς.

ΑΝΤΙ ΝΑ ΔΙΚΑΣΤΕΙ ΣΤΗ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗ “ΟΣΙΟΠΟΙΗΘΗΚΕ”

______________

Ο μεγάλος αυτός κακούργος Στέπινατς - αντί να βρεθεί στο εδώλιο του δικαστηρίου της Νυρεμβέργης για να απολογηθεί για τα εγκλήματα πολέμου, που διέπραξε - “οσιοποιήθηκε” από τον Πάπα - Παύλο Ιωάννη Β΄, τον προκάτοχο του σημερινού Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ΄!!!

Είναι ο ίδιος Πάπας, ο οποίος “οσιοποιήθηκε” πριν λίγες μέρες από το Βατικανό!!!

ΥΜΝΟΙ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΤΕΠΙΝΑΤΣ

_________________

Ο Πάπας Βενέδικτος, λίγο πριν τη μετάβασή του για επίσημη επίσκεψη στην Κροατία, ανελύθη σε ύμνους για τον Καρδινάλιο Aloysius Στέπινατς, που είναι γνωστός στον ορθόδοξο κόσμο και ως αρχιεπίσκοπος της Γενοκτονίας των Σέρβων.

Λίγο πριν επισκεφθεί και προσκυνήσει τον τάφο του στην Κροατία ο Πάπας Βενέδικτος, το Βατικανό μιλά για «υποτιθέμενη συνεργασία του με τους Ουστάσι κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου».

Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β' ανακήρυξε τον Καρδινάλιο Aloysius Στέπινατς "μακάριο" (“beatus”) το 1998.

Αλλά δεν περιορίστηκε σε αυτό. “Ο Καρδινάλιος Aloysius Στέπινατς υπήρξε υποδειγματική μορφή ανθρωπισμού”, δήλωσε ο Πάπας Βενέδικτος.!!!

Ο Πάπας Βενέδικτος XVI στο αεροπλάνο για το Ζάγκρεμπ, απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων σχετικά με τον Καρδινάλιο Aloysius Στέπινατς, είπε ότι «υπήρξε ένας μεγάλος ιερωμένος» και «υποδειγματική μορφή ανθρωπισμού». (Papa: Stepinac patio sa Srbima)!!!

ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΘΕΛΑΤΕ ΝΑ ΠΡΟΣΚΑΛΕΣΕΤΕ ΣΕΡΒΟΙ ΙΕΡΑΡΧΕΣ;

_____________

Ας δουν οι Σέρβοι Ιεράρχες, οι οποίοι υποστήριζαν την άποψη να προσκληθεί ο Πάπας να επισκεφθεί, με την ευκαιρία του Ιωβηλαίου τη Σερβία το 2013, ποιον άνθρωπο ήθελαν να τμήσουν με την πρόσκληση.

Αυτόν ο οποίος πήγε να προσκυνήσει το λείψανο αυτού του κακούργου του αρχιεγκληματία πολέμου Καρδινάλιου Στέπινατς, που εξόντωσε - με τις πιο απάνθρωπες μεθόδους - πέραν των 700,000 Σέρβων Ορθοδόξων, και ο οποίος για να επιβραβευθεί για το ... “κατόρθωμά” του “οσιοποιήθηκε” από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β΄, για να “οσιοποιηθεί”, με τη σειρά του, από τον Πάπα Βένεδικτο ΙΣΤ΄.!!!

Παραθέτουμε στη συνέχεια την είδηση που μας έδωσε τη αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου.

*****

ΕΡΓΑΣΙΑ, ΔΙΑΤΑΓΗ, ΤΑΞΗ - RED, RAD, STEGA

Του Μάρκου Αουρέλιου Ριβέλι

=============

«Εργασία, διαταγή, τάξη». Το σλόγκαν των Κροατών φασιστών κυριαρχούσε σε τεράστιες πινακίδες στα στρατόπεδα εξοντώσεως των Σέρβων.

To βιβλίο, «Ο Αρχιεπίσκοπος της Γενοκτονίας. Ο αγιότατος Στέπινατς, το Βατικανό και η δικτατορία των Ούστασι στην Κροατία 1941-1945», έρευνα-επιμέλεια: Νίκος Κλείτσικας, μετάφραση: Μαργαρίτα Σαλβάτο, εκδόσεις Προσκήνιο, Αθήνα 2000, είναι αποτέλεσμα ερευνών πολλών χρόνων, ερευνών σε σημαντικά έγγραφα, σε επίσημα αρχεία, μαρτυρίες και επίσημες αναφορές των δυνάμεων κατοχής εκείνης της περιόδου (Γερμανών και Ιταλών). Συλλογές αρχείων που αγνοήθηκαν από τη δυτική ιστοριογραφία για να καλύψουν και να αποσιωπήσουν τη γενοκτονία και την αιματοχυσία του ανεξάρτητου κράτους της Κροατίας που δημιούργησαν οι φασιστικές και ναζιστικές δυνάμεις από το 1941 μέχρι το 1945. Η σιωπή επιβλήθηκε από την αναγκαιότητα να καλυφθούν οι ευθύνες της Εκκλησίας της Ρώμης στο Βαλκανικό Ολοκαύτωμα.

Κάρες των νεομαρτύρων (1941-1945) από τον ομαδικό τάφο των περιοχών Πρεμπίλοβιτς, Κλέπατσα, Λόζμιτσε, Γκασόβιτσα, Ρέτσιτσα, Λόκβα, Οπλίτσιτσα, Κόζιτσα, Γάγγριτσα, Ντόμπριτσε, Πρένια, Τριένια, Γάμπελε, Ποτσίτελια, Γκραμποβίνε και άλλων περιοχών της Ερζεγοβίνης που ενταφιάστηκαν στις 4 Αυγούστου 1991 στο Πρεμπίλοβιτς. Το ίδιο έγινε και σε άλλα μέρη, όπου βασανίστηκαν και θανατώθηκαν ορθόδοξοι Σέρβοι γιατί δεν δέχτηκαν να αλλαξοπιστήσουν κατά τη διάρκεια της κατοχής των Κροατών Ούστασι.

Αυτή η λογοκρισία στην ιστορία είναι τόσο αλαζονική όσο τεκμηριωμένη και αναμφισβήτητη είναι η συνεργασία του κροατικού καθολικού κλήρου με τη δικτατορία των ούστασι. Σίγουρα όχι όλοι οι ιερείς και όχι όλοι οι φραγκισκανοί μοναχοί συνεργάστηκαν ενεργά και έμπρακτα για τη γενοκτονία. Σίγουρο, όμως, είναι ότι κανείς από αυτούς δεν διαμαρτυρήθηκε και δεν αγωνίστηκε για την αποφυγή της γενοκτονίας. Κανείς από αυτούς δεν συμπαραστάθηκε στο μαρτύριο των θυμάτων και κανείς από αυτούς δεν τόλμησε να αμφισβητήσει τους τυράννους ούστασι. Ούτε η Αρχιεπισκοπή δεν άρθρωσε μία λέξη κατά της εθνικοθρησκευτικής γενοκτονίας των Σέρβων και του ορθόδοξου κλήρου. Τουναντίον, στελέχη της - όπως οι επίσκοποι Ίβαν Σάριτς, Γιόζο Γκάριτς και Γιάνκο Σίμρακ - συμμετείχαν άμεσα στο λουτρό του αίματος.

Τη μεγαλύτερη ευθύνη την έχει ο αρχιεπίσκοπος της Κροατίας, ο παναγιότατος Αλόιζιγιε Στέπινατς: συνδεδεμένος με την αριστοκρατία των ούστασι, μέλος της Βουλής του ανεξάρτητου κροατικού Κράτους, αρχηγός των στρατιωτικών ιερέων των ομάδων δολοφονίας, παρασημοφορημένος από τη δικτατορία του Πάβελιτς. Ένας αγιογράφος έγραψε ότι ο παναγιότατος Στέπινατς ορισμένες φορές «διαμαρτυρήθηκε». Αλλά δεν υπάρχει κανένα ίχνος στοιχείου ή ντοκουμέντου για καμία «διαμαρτυρία», για καμία απόφαση, για καμία παρέμβαση του αρχιεπισκόπου του Ζάγκρεμπ, ώστε να σταματήσει η σφαγή των ούστασι. Ο ιησουίτης Πέτερ Γκούμπελ, ο αγιογράφος-εισηγητής[68] του θέματος της «Μακαριοποίησης» του παναγιότατου Στέπινατς, τόνισε: «Έχουμε στοιχεία για τουλάχιστον 12 διαμαρτυρίες [του Στέπινατς] μέσα στον ναό, εναντίον του ναζισμού. Στη Γιουγκοσλαβία κανείς δεν πρόσφερε στους Εβραίους περισσότερα από τον Στέπινατς». Ακόμη και αν κάποιος δεχθεί ότι «δώδεκα φορές» ο ηγέτης της καθολικής κροατικής εκκλησίας «διαμαρτυρήθηκε» εναντίον του ναζισμού, δεν υπάρχει καμία αναφορά σε «διαμαρτυρία» εναντίον της δικτατορίας του Πόγκλαβνικ. Δεχόμενοι ότι ο παναγιότατος Στέπινατς δραστηριοποιήθηκε για να σώσει κάποιον Εβραίο, ο ιησουίτης Γκούμπελ υποκρίνεται πως δεν γνωρίζει ότι η Βαλκανική Γενοκτονία πραγματοποιήθηκε από τους ούστασι κύρια για να εξοντωθούν οι ορθόδοξοι Σέρβοι. Πραγματικά, στην πρότασή του για τον Στέπινατς, δεν αναφέρεται πουθενά ότι ο παναγιότατος υπεράσπισε τους Σέρβους της Κροατίας: αυτοί για τον ιησουίτη αγιογράφο-εισηγητή δεν υπάρχουν ούτε κατά διάνοια.

Ο Πάπας τελεί τη διαδικασία της «μακαριοποίησης» του Στέπινατς, μπροστά στο τεράστιο πορτραίτο του πρωτεργάτη του Σερβικού Ολοκαυτώματος.

Η αλήθεια - πέρα από κάθε λογική αμφισβήτηση - είναι ότι ο μελλοντικός Άγιος της καθολικής εκκλησίας, ο παναγιότατος Στέπινατς, δεν σήκωσε ούτε ένα δάκτυλο του για να σταματήσει την εθνικοθρησκευτική γενοκτονία. Ο παναγιότατος Στέπινατς δεν χρησιμοποίησε ούτε ένα απειροελάχιστο της αδιαμφισβήτητης εξουσίας του για να ανακαλέσει στη λογική την Επισκοπή και τον κλήρο που είχαν καταληφθεί από τον εξτρεμιστικό εθνικισμό και ήταν στην υπηρεσία του τυραννικού καθεστώτος. Δεν κάλεσε ποτέ τους καθολικούς Κροάτες να τηρήσουν την 5η Εντολή: «Ου φονεύσεις». Εξάλλου - αυτό το είδαμε - η κροατική καθολική Εκκλησία ήταν η ίδια θεμελιώδες τμήμα του κροατικού Κράτους που επέβαλαν οι φασιστές με τους ναζί και ήθελε να μετατρέψει την Κροατία σε μονοθρησκευτική χώρα.

Αδιαμφισβήτητη και επίσημη είναι, επίσης, η εγγύηση που παρείχε το Βατικανό στη συνεργασία της καθολικής κροατικής Εκκλησίας με τη δικτατορία ούστασι. Επιθυμώντας την επιβεβαίωση και επικράτηση της κοσμιkής δύναμης του καθολικισμού πάνω στα πνευματικά θρησκευτικά ιδεώδη. Η Αγία Έδρα πρόσφερε πολιτική στήριξη και κάλυψη στη δικτατορία του Πάβελιτς. Μια στήριξη που δεν έπαυσε ούτε με το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου. Μεταξύ φόβου και συνεργασίας ο ποντίφικας Πίος XII υποστήριξε και το Ολοκαύτωμα των Εβραίων στην Ευρώπη, υποκρινόμενος τύφλωση και κώφωση. Οι αντισημιτικές διώξεις από τον ναζισμό συγκεκριμενοποιούνται από το 1935, με τους «νόμους της Νυρεμβέργης». Αυτό δεν εμπόδισε το Βατικανό να διατηρεί εγκάρδιες σχέσεις με μια δικτατορία σφαγέων.

Τέλος, η χιλιετής ιστορία της καθολικής εκκλησίας είναι γεμάτη βία και αίμα: από τις διώξεις κατά των «αιρετικών» στο «κυνήγι των μαγισσών». Η Αγία Ρωμαϊκή Εκκλησία ενέκρινε την υποδούλωση των αφρικανικών λαών που ξεριζώθηκαν από τη γη τους, επιβράβευσε την καταστροφή των αρχαίων πολιτισμών στη Λατινική Αμερική. Ο ίδιος αντισημιτισμός είναι στην πραγματικότητα μια θεωρητική εφεύρεση της καθολικής Εκκλησίας και μια πρακτική που άσκησε για αιώνες.

Στη διάρκεια της συγγραφής αυτού του βιβλίου, πήρα συνεντεύξεις από πρώην ούστασι, ανθρώπους της Εκκλησίας και πρώην κυνηγημένους που ξέφυγαν από τον θάνατο.

Αρκετοί πρώην ούστασι διατηρούν ανέπαφο τον φανατισμό τους και διεκδικούν τη νομιμότητα για το Βαλκανικό Ολοκαύτωμα στο όνομα μιας Αγίας Κροατίας, εμπνευσμένης από τον σκοταδισμό της καθολικής Πίστης.

ΠΗΓΗ:

Ακτίνες,

vatopaidi/