Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΓΟΥ

Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΓΟΥ

Του κ. Ανδρέα Κυριακού

============

Από όλες τις χώρες της ιεραποστολής κατά τον 20ο αιώνα η Κίνα έχει να παρουσιάσει τους περισσότερους μάρτυρες που με το αίμα τους κι όχι με μελάνη σινική διακήρυξαν την πίστη τους στο Χριστό. 

Δεν θα μνημονεύσω εδώ ούτε τους πέντε άγνωστους μάρτυρες του Τιέν Τσίν του 1870, μήτε τις εκατονάδες των μαρτύρων του 1900. 

Ο νεομάρτυρας Στέφανος (Τζι Τσιουάν Γού) γεννήθηκε στο Πεκίνο στις 28.1.1925. Την εποχή εκείνη η εν Καθαία (Κίνα) Εκκλησία μόλις είχε ανακάμψει από το φοβερό διωγμό του 1900. Σε διάφορες πόλεις της χώρας, όπως το Πεκίνο, η Σαγκάη, το Ουρούμτσι, το Χάρμπιν, το Χαιλάρ κ.α. υπήρχαν ορθόδοξες κοινότητες με εκκλησίες και εφημερίους.

Βρίσκουμε το νεαρό Στέφανο στο Χονγκ Κονγκ να υπηρετεί  σαν αναγνώστης στην εκκλησία των Απ. Πέτρου καί Παύλου. Από τα στοιχεία που μαζέψαμε στα 1947 ήταν ήδη διάκονος. Στη συνέχεια  χειροτονείται στο β΄ βαθμό της ιερωσύνης και η διακονία του είναι στο Πεκίνο. Ακολούθως τον βρίσκουμε στη Μαντζουρία στο ΒΑ άκρο της αχανούς χώρας στην πόλη Χάρμπιν. Υπηρετεί την Εκκλησία στο ναό του Αγ. Αλεξίου στην περιοχή Ματζιακόου.

Τα πράγματα δεν πήγαιναν τότε καθόλου καλά για τους χριστιανούς της χώρας. Από το 1949 οι κινέζοι κομμουνιστές είχαν καταλάβει την εξουσία. 

Στα 1956 με τη συμφωνία του Μάο Τζετούνγκ με τον Νικήτα Χρουτσιώφ η ρωσική ιεραποστολή του Πεκίνου έκλεισε και στη θέση της ανηγέρθη η σοβιετική πρεσβεία, αφού πρώτα γκρεμίστηκε ο ναός των Μαρτύρων του Πεκίνου.

Στα 1966 οι κινέζοι κομμουνιστές εξαπολύουν την “μεγάλη προλεταριακή πολιτιστική επανάσταση”.

Τότε ο αρχιεπίσκοπος Σαγκάης Συμεών βρήκε μαρτυρικό θάνατο στις φυλακές. Γνωρίζουμε κινέζους ιερείς που υπέστησαν μαρτυρικό θάνατο, όπως τον π. Ανίκητο Ουάνγκ και τον π. Νικήτα Ντου.

Στο Χάρμπιν οι ερυθροί φρουροί συνέλαβαν τον π. Στέφανο περί τα μέσα του 1967. Εξω από την εκκλησία του τοποθέτησαν ένα τραπέζι καλυμμένο με αιχμηρές πέτρες και τον υποχρέωσαν να γονατίσει πάνω σ’ αυτές. Κατόπιν τον έντυσαν με ρούχα παλιάτσου ενώ στο κεφάλι του φόρεσαν σκούφο γιομάτο με μεταλλικά ροκανίδια. Το πρόσωπο του το πασάλειψαν με καπνιά. Για 2 μέρες τον κτυπούσαν στο κεφάλι με ξύλινο σφυρί. Τον κτυπούσαν επίσης με σιδερένια ραβδιά στους ώμους κι έφτυναν το σταυρό που φορούσε. Μισοπεθαμένο από τα βάσανα τον μετέφεραν στο νοσοκομείο των φυλακών.

Αυτά ήταν μερικά μόνο από τα βασανιστήρια και τις ταλαιπωρίες που υπέστη ο ιερομάρτυρας για 3 ολόκληρα χρόνια στις κομμουνιστικές φυλακές. Στις 17.5.1970 ο νεομάρτυρας κληρικός ετελειώθη διά τυφεκισμού στη φυλακή.

Το άγιο του λείψανο αναπαύεται στο κοιμητήριο Σανκετσου κοντά στο Χάρμπιν.

Μπροστά στο μεγαλείο της θυσίας του ο γράφων μένει ενεός, τρέμει και σωπαίνει. Ομως παρακαλεί το μάρτυρα να δεχθεί τις πιο κάτω φτωχές γραμμές που χαράσσονται παρά ταύτα μετά πόθου πολλού.

Απολυτίκιον

Ηχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.

Αθληφόρων τα στίφη εκμιμησάμενος

Ορθοδοξίας εφάνης νεοπαγής προμαχών

των μαρτύρων καλλονή Στέφανε πάνσοφε.

                           

Των γαρ δυσθέων την οφρύν 

ση ενστάσει καθελών

Καθαίας το θείον σέλας, 

των ιερέων ακρότης

και Εκκλησίας νέον καύχημα.