ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ Η ΠΑΥΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Του π. Ιωήλ Κωνστάνταρου
==============
Κανένας ίσως άλλος εκ των Ι. Κανόνων, στην εκκλησιολογική έκφραση, ερμηνεία και τακτική, δεν έχει παραποιηθεί τα τελευταία έτη τόσο, όσο ο ΙΕ΄ της ΑΒ΄ Συνόδου, και ουδείς εκ των Αγίων Πατέρων έχει παρερμηνευθεί τόσο, όσο ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης.
Δεν θα ερμηνεύσουμε την πρακτική εφαρμογή του, δυνητικού και όχι απολύτου χαρακτήρος, επίμαχου αυτού Ιερού Κανόνα. Αυτό, δόξα τω Θεώ, το έχει από ετών πράξει, ο όντως όσιος Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, ένας εκ των μεγαλυτέρων Κανονολόγων της Εκκλησίας μας, και όχι μόνο, των τελευταίων ετών. 
Αναλύει και ερμηνεύει κατά τρόπο άριστο (στο βιβλίο του «Τα δύο άκρα» ¨Οικουμενισμός και Ζηλωτισμός¨ Αθήνα 1986), τον Ιερό αυτόν Κανόνα, και στην αυθεντική αυτή ερμηνεία λύονται όλες οι απορίες και οι τυχόν ενστάσεις επί του κειμένου, αλλά και της πρακτικής του εφαρμογής.
Στο θέμα αυτό του Κανόνος, που τόσο παρερμηνεύεται και κακοποιείται, θα επισημάνουμε ότι, για την σωστή εφαρμογή και αντικειμενική του λειτουργία, απαιτούνται τρεις βασικές προϋποθέσεις εκ μέρους του λειτουργού, που ως εσχάτη διαμαρτυρία, θα φθάσει να τον εφαρμόσει, με τον δυνητικό του, τονίζουμε, χαρακτήρα.
Α) Η προϊσταμένη του αρχή, να κηρύσσει «γυμνή τη κεφαλή αίρεσιν τινά παρά των Συνόδων και Πατέρων κατεγνωσμένη».
Β) Το ακώλυτον της Ιερωσύνης (να μην είναι δηλαδή καθηρημένος).
Γ) Το ότι δεν θα παύσει, μετά την εφαρμογή του Κανόνος, να έχει Κοινωνία με όσους εν Χριστώ Λειτουργούς δεν επέλεξαν (λόγω του δυνητικού χαρακτήρος), την παύση του μνημοσύνου. Δηλ. να συνεχίσει να αποτελεί μέλος της Εκκλησίας, στην Λειτουργική έκφραση του Κοινού Ποτηρίου.
Αυτό ακριβώς δηλ. που έπραξαν οι τρεις μητροπολίτες α) Φλωρίνης Αυγουστίνος β) Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος και γ) Παραμυθίας Παύλος, όπως έχουμε ήδη έχουμε προαναφέρει.
Άραγε, όσοι ισχυρίζονται ότι εφαρμόζουν τον παραπάνω Κανόνα, πληρούν τις τρεις αναγκαίες αυτές προϋποθέσεις; Εάν όχι, τότε ήδη έχουν δημιουργήσει σχίσμα ή δρασκελίζουν στο χώρο του σχίσματος της Εκκλησίας, όσο και αν αντιδρούν στην αλήθεια αυτή.
Αλλά και κάτι ακόμη καίριο επιβάλλεται να επισημανθεί. Ουδείς Ιερός Κανόνας ή Άγιος Πατήρ, είχε ποτέ επιβάλλει την διακοπή της Κοινωνίας, σε όσους εμνημόνευαν αυτούς που εκήρυτταν κάποια αίρεση, προ της Συνοδικής κρίσεως.
Ουδείς κληρικός έχει ποτέ τιμωρηθεί πριν, σε αντίθεση βέβαια με όσους συνέχιζαν να κοινωνούν με τους ποιμένες τους, κατόπιν της Συνοδικής αυτών καταδίκης. Αλλά αυτή η ανέκαθεν τακτική και πράξη της Εκκλησίας μας, τι αποδεικνύει περιτράνως; Το ότι ο κανόνας είναι όχι υποχρεωτικού αλλά καθαρώς δυνητικού χαρακτήρος.
Έστω ότι ο ι. κανόνας δεν είναι υποχρεωτικός, γιατί δεν τον εφαρμόζουν οι ομολογητές ορθόδοξοι κληρικοί; Σύμφωνα με την αυτομαρτυρία του ι. κανόνος η ενότητα της Εκκλησίας δεν διασπάται από όσους τον εφαρμόζουν αλλά προφυλάσσεται. Δεν αναφέρει ότι ο π. Επιφάνιος ήταν πίσω από τους Ελευθερουπόλεως, Φλωρίνης και Παραμυθίας.
ReplyDeleteΣΩΣΤΑ! Ο π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΗΤΑΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΟΜΟΛΟΓΗΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ.
ReplyDeleteΑΛΛΑ ΤΟΤΕ ΥΠΗΡΧΕ ΛΟΓΟΣ.
ΤΩΡΑ ΠΟΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΦΟΥ ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΕΧΑΣΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΑΥΓΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΛΑΘΙΑ;
ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΑΚΑ;
Η αποτείχιση δεν γίνεται ποτέ για την πλάκα.
ReplyDeleteΟ ίδιος λόγος λόγος που υπήρχε τότε υπάρχει και τώρα. Ποιός; Οι Επίσκοποι που κηρύτουν ΄΄γυμνή τη κεφαλή΄΄ αιρέσεις. Πως έχασαν οι οικουμενιστές τα αυγά και τα πασχάλια; Συνεχίζουν ακάθεκτοι. Μήπως ακυρώθηκε η απόφαση του Μπαλαμάντ και δεν το μάθαμε; Μήπως σταμάτησαν οι συμπροσευχές και δεν το πείραμε είδηση; Η μήπως έπαψε την λειτουργία του το Π.Σ.Ε; ( γράφε αιρέσεων). Τι άλλαξε από την εποχή της αποτείχισης των τριών Ομολογητών Επισκόπων; ΕΔΡΑΙΩΘΗΚΑΝ!
ΔΙΑΦΩΝΩ ΠΛΗΡΩΣ ΜΑΖΙ ΣΑΣ.
ReplyDeleteΑΝ ΑΥΤΟ ΑΛΗΘΕΥΕ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΠΟΥ ΔΙΕΚΟΨΑΝ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΝΗΜΟΝΕΥΑΝ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΕΧΑΣΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΑΥΓΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΛΑΘΙΑ.
ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΟΥΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΚΔΩΣΟΥΝ ΟΣΟΙ ΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΠΙΚΟΥΣ.