ΓΙ' ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΞΟΔΕΨΟΥΝ ΔΕΚΑΔΕΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΤΙΣΟΥΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΑ ΤΕΜΕΝΗ

ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΞΟΔΕΨΟΥΝ ΔΕΚΑΔΕΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΤΙΣΟΥΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΑ ΤΕΜΕΝΗ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

============

Στο περιοδικό “Η Δράσις μας” δημοσιεύθηκε εξαίρετο άρθρο που στηλιτεύει με γνώσεις, ήθος και θάρρος την άνευ όρων απεμπόληση των ιερών και των οσίων της ορθόδοξης πίστης και του Εθνους μας από τους μειοδότες άθεους κρατούντες.

Τα καλά παιδιά του περιοδικού “Η Δράσις μας” ήταν υπεύθυνα μιας πολύ δημοφιλούς εκπομπής στο ραδιοσταθμό της Εκκλησίας. Δυστυχώς με την άνοδο του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου τα αντικατέστησαν με τους κουλτουριάρηδες της “Σύναξης” και με τους “μεταπατερικούς” και “συναφειακούς” της Θεολογικής Ακαδημίας της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος. Αποτέλεσμα αυτής της άφρονης και αντορθόδοξης ενέργειας και όλων των άλλων νεωτερισμών που επέβαλε η νέα διεύθυνση του Ραδιοσταθμού της Εκκλησίας; Η κατακόρυφη πτώση της ακροαματικότητας του!!!

Σε κάποια στιγμή ελπίζω ότι όλοι θα καταλάβουμε ότι η Εκκλησία της Ελλάδος με Αρχιεπίσκοπο τον Ιερώνυμο έχει ΜΟΝΟ μια δυνατότητα: Να προάγεται από ήττα σε ήττα. Τόσο απλό! Οσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε τόσο το καλύτερο!

Ακολουθεί το ευστοχότατο άρθρο του περιοδικού “Η Δράσις μας” που μας έδωσε την αφορμή για το πιο πάνω σχόλιο.

*****

ΑΝΤΙ ΤΑΜΑ ΤΕΜΕΝΟΣ -

ΑΝΑΞΙΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΥΠΕΡΑΞΙΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ

==============

Η Τουρκοκρατία στην Ελλάδα κράτησε σχεδόν πέντε αιώνες. Και ήταν στυγνή, απάνθρωπη, κτηνώδης, βάρβαρη. Το Γένος έζησε τραγικές ώρες. Οι γκιαούρηδες (=οι άπιστοι, οι άθεοι), όπως μας αποκαλούσαν οι Τούρκοι, είχαν στερηθεί τα πάντα. Ο δυστυχής ραγιάς (ο μη μωαμεθανός υπήκοος, ο δούλος) ήταν στη διάθεση και του τελευταίου Τούρκου. Ο βίαιος εξισλαμισμός ήταν στην καθημερινή διάταξη, γι' αυτό και το νέφος των νεομαρτύρων Χριστιανών στα χρόνια της δουλείας. Το παιδομάζωμα, η βίαιη αρπαγή των ελληνοπαίδων από τη μητρική αγκάλη, ήταν ό,τι σατανικότερο μπόρεσε να σοφισθεί ο τουρκικός φανατισμός. Διότι μετέβαλλε τον ανθό του Γένους, το αύριο της ελληνικής φυλής, σε γενίτσαρους, δηλαδή στους πιο φανατικούς εχθρούς των αδελφών τους Ελλήνων!

Αυτά είναι ελάχιστα από τα ανήκουστα βάσανα πού έζησαν οι αδελφοί μας στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, του φανατικού Ισλάμ.

Ηρθε όμως κάποτε η μεγάλη ώρα που το Γένος, εμψυχωμένο από την Εκκλησία, συγκέντρωσε όσες δυνάμεις του απόμειναν. Ύψωσε τότε το λάβαρο της ελευθερίας με το Σταυρό και με την ιαχή «για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία». Και αποδύθηκε στον υπέρ πάντων άνισο αγώνα. Και με το Σταυρό στ’ άνεμίζοντα μπαϊράκια των γιγαντομάχων του 1821 έδιωξε την ημισέληνο - το βδέλυγμα της ερημώσεως. Και προσφέροντας εκατόμβες θυσιών στο Σούλι, την Αλαμάνα, στο Μεσολόγγι, στο Μωρία, στη Μακεδονία' και αφού έχυσε και την τελευταία σταγόνα του αίματος του, χάρισε στην Ελλάδα την Ελευθερία. Και έγινε η Ελλάδα ελεύθερο κράτος.

Συγκλονισμένοι οι 'Έλληνες από το θαύμα του 1821 αποφάσισαν στην Δ' Εθνοσυνέλευση τους, που συνήλθε στο "Αργός, την 25η Ιουνίου 1829:

«Η Δ' των Ελλήνων Εθνική Συνέλευσις (...) νομίζει εαυτήν ευτυχή γενομένην όργανον, δι’ ου (διά του οποίου) το Εθνος εκπληροί το πλέον εφετόν (=το πιο επιθυμητό) των χρεών του, δηλαδή να ανάπεμψη την εύγνωμοσύνην του προς τον Θεόν, όστις έδειξε τοσαύτα θαύματα, διά να το σώση. Κατά συνέπειαν, η Δ' Εθνική των Ελλήνων Συνέλευσις ψηφίζει: Οταν η τοπική περιφέρεια της Ελλάδος και η καθέδρα της κυβερνήσεως της κατασταθώσιν οριστικώς, οι δε οικονομικοί πόροι του Κράτους το επιτρέψωσιν, η Κυβέρνησις θέλει διατάξει να εγερθή εις την καθέδραν εις Ναός έπ' ονόματος του Σωτήρος» (Ψήφισμα Η').

Πέρασαν από τότε σχεδόν 180 χρόνια. Η χώρα ελευθερώθηκε με τη βοήθεια του Θεού, «ο οποίος έδειξε τοσαύτα θαύματα» και με τις εκατόμβες των θυσιών του λαού της. «Η καθέδρα της Κυβερνήσεως κατεστάθη οριστικώς». Γίναμε βασίλειο, γίναμε δημοκρατία, γίναμε δικτατορία, ξαναγίναμε βασίλειο, σήμερα είμαστε δημοκρατία. Ήλθε καιρός, που οι οικονομικοί του κράτους πόροι είχαν τη δυνατότητα της πραγματοποιήσεως του τάματος. Αλλά το τάμα ξεχάστηκε! Διότι ή αγνωμοσύνη προς τον κραταιό σύμμαχο και Προστάτη μας Σωτήρα Κύριο περίσσεψε!...

Και τώρα; Τώρα που διανύουμε πορεία έσχατης πενίας τίικάνουμε; Τώρα ακούσαμε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να ανακοινώνει, εν όψει της αφίξεως του Τούρκου πρωθυπουργού στην Ελλάδα (14-16.5.2010): «Το (μουσουλμανικό) Τέμενος με χωρητικότητα περίπου 500 ατόμων, θα οικοδομηθεί σε τμήμα του οικοπέδου, που βρίσκεται το Ναυτικό Οχυρό στο Βοτανικό, με τρόπο, που θα ενταχθεί οργανικά σε ένα ευρύτερο ανοιχτό χώρο πρασίνου. Η κατασκευή του Τεμένους θα ανταποκρίνεται απόλυτα στις απαιτήσεις της μουσουλμανικής λατρείας με καλυμμένο χώρο, σύμμετρο προς τους συντελεστές. Το έργο θα εκτελεστεί με κρατικά κονδύλια».

Έτσι χωρίς αιδώ! Σταράτα και κοφτά! Από στόμα Έλληνος (πιστεύουμε) Ορθόδοξου! Του οποίου ο ραγιάς προπάππος μόλις και μετά βίας γλύτωσε από το βίαιο εξισλαμισμό. Αντί τάμα, τέμενος! Αντί ναός, τζαμί! Αντί ο Σταυρός, το βδέλυγμα της ερημώσεως, η ημισέληνος! Αντί ο Σωτήρας Χριστός, η ειδωλολατρία, ο υβριστής του Χριστού Μωάμεθ! Και μάλιστα στην «καθέδρα της κυβερνήσεως» του Ελληνικού Ορθόδοξου κράτους, την πόλη των Αθηνών.

Και αυτή η χωρίς αιδώ κίνηση της αγνωμοσύνης των νεοελλήνων αρχόντων προς τον Σωτήρα και Ευεργέτη του έθνους πότε; Σε καιρό έσχατης πενίας. Την ώρα πού είμαστε ζήτουλες και διακονιαρέοι με απλωμένα τα χέρια προς τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Αύτη την κρίσιμη ώρα πού ό λαός μας πιέζεται αφάνταστα από οικονομικής πλευράς, οι κυβερνήτες μας εξαγγέλλουν ότι θα διαθέσουν 20-30 εκατομμύρια Ευρώ για το μουσουλμανικό τέμενος. Οι ξένοι μας δίνουν με τόκο τα εκατομμύρια, για να μην πεινάσει ό λαός μας. Και η κυβέρνηση παίρνει από τα λεφτά αυτά και τα προσφέρει για ανέγερση ειδωλολατρικού ναού, διότι το Ισλάμ είναι ειδωλολατρία. Και μάλιστα τη στιγμή που το Ισλάμ μετέτρεψε τους Ορθόδοξους ναούς μας στη Μικρασία και την Κύπρο σε τζαμιά, μαντριά, καφετέριες, ή τους κατεδάφισε...

Οι πολιτικοί μας, ορισμένοι των οποίων μπαίνουν στην πολιτική φτωχοί και αποχωρούν πάμπλουτοι, αφού μας χρεοκόπησαν υλικά, τώρα χρεοκόπησαν και ηθικά την Ελλάδα του 1821, του 1912-13, την Ελλάδα του 1940-41. Έτσι απέδειξαν πανηγυρικά πως είναι ανάξιοι απόγονοι υπεράξιων προγόνων.

Αιδώς Αργείοι. Τίποτ' άλλο.

ΠΗΓΗ:

Ακτίνες,

Η σύνταξη - Περιοδικό «Ἡ Δράσις μας»