Monday, October 25, 2010

ΔΙΔΑΣΚΑΛΕ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ κ. ΙΓΝΑΤΙΕ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΣ ΚΑΙ ΝΟΜΟ ΔΕΝ ΚΡΑΤΟΥΣΕΣ!"









“ΔΙΔΑΣΚΑΛΕ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ κ. ΙΓΝΑΤΙΕ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΣ ΚΑΙ ΝΟΜΟ ΔΕΝ ΚΡΑΤΟΥΣΕΣ!”


Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=================


Ορθές οι διαπιστώσεις του Σεβασμιότατου Δημητριάδος κ. Ιγνάτιου, σε πρόσφατο κήρυγμά του, ότι σήμερα καταβάλλονται προσπάθειες για να γίνει το κράτος μας άθρησκο. Πλην όμως αν όντως αγωνιά για το πρόβλημα ας αρχίσει καθαρίζοντας το θεολογικό σταύλο του Αυγείου που ονομάζεται Θεολογική Ακαδημία Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος.


Η Ακαδημία αυτή έχει, ως γνωστόν, καταστεί σφηκοφωλιά όχι μόνον των Οικουμενιστών, των Νεοβαρλααμιτών, των “συναφειακών”, των “μεταπατερικών” και των κάθε λογής νεωτεριστών αλλά και των υπέρμαχων του χωρισμού Εκκλησίας και Πολιτείας. Οσων επιδιώκουν να αποχριστιανοποιήσουν το κράτος μας και να το κάνουν άχρωμο θρησκευτικά. Οσων πρωτοστατούν με τους άθεους κρατούντες για να καταστεί το μάθημα των θρησκευτικών προαιρετικό, πολυπολιτισμικό και θρησκειολογικό αντί υποχρεωτικό και ομολογιακό, όσων θέλουν να κατεβάσουν τα θρησκευτικά σύμβολα από τις αίθουσες διδασκαλίας των σχολείων και από τα δημόσια κτίρια και όσων συναινούν στις αντιχριστιανικές αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο που θέλουν να προωθήσουν οι άθεοι κρατούντες


Και όμως! Οι αχαρακτήριστοι αυτοί κληρικοί και λαικοί βρίσκουν πάντοτε φιλόξενη στέγη στην Θεολογική Ακαδημία της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος. Για να ακριβολογούμε η Ακαδημία έχει καταστεί το μόνιμο στέκι τους.


Ετσι τα μεν λόγια του Σεβασμιότατου κ. Ιγνάτιου μπορούν να αποσπάσουν μόνον τους δίκαιους επαίνους μας αλλά οι ωραίοι λόγοι του θα αποκτήσουν πραγματικό αντίκρυσμα, αν ξεκαθαρίσει προηγουμένως όσα άνομα συμβαίνουν στη Θεολογική Ακαδημία Δημητριάδος.


Παραθέτουμε στη συνέχεια απόσπασμα της ομιλίας του Σεβασμιότατου Δημητριάδος που μας έδωσε την αφορμή για τις πιο πάνω σκέψεις.


*****


ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑΒΑΛΛΕΤΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΑΣ ΑΘΡΗΣΚΟ



Του Μητροπολίτη Δημητριάδος Ιγνάτιου

================


Ο τόπος μας οφείλει την ιστορική του ύπαρξη και συνέχεια, τουλάχιστον κατά την περίοδο της νεότερης ιστορίας του, στην Ορθοδοξία.

Χάρη στην Εκκλησία και στην πίστη στον Χριστό κράτησε ζωντανή την γλώσσα, την παράδοση, την ιστορία του, απέφυγε τις εθνολογικές μείξεις και αλλοιώσεις, με αποτέλεσμα να απολαμβάνουμε οι νεοέλληνες ένα ελεύθερο και δημοκρατικό κράτος...»

Παρά τις πολλές και ανεκτίμητες ευεργεσίες Του, όμως, προς τον τόπο μας, δείχνουμε σα να μη Τον θέλουμε, πλέον, στη ζωή μας. Δυστυχώς, καταβάλλεται, από όλες τις πλευρές, κάθε δυνατή προσπάθεια να μεταβληθεί το κράτος μας σε άθρησκο και άθεο, εξουδετερώνοντας κάθε στοιχείο που σχετίζεται με την παράδοση και την πίστη, ξεκινώντας από την Παιδεία και την Εκπαίδευση, φθάνοντας μέχρι την αποκαθήλωση των Εικόνων και των Εθνικών Συμβόλων, που θυμίζουν ότι είμαστε Γένος και Έθνος Χριστιανικό και Ορθόδοξο...».

Τα γεγονότα, όμως, της εποχής μας διαψεύδουν όσους οραματίζονται ένα τέτοιο κράτος, το οποίο οι ίδιοι ήδη υποδούλωσαν στους δανειστές...Παρά ταύτα, όμως, δε φαίνεται να έχουμε αντιληφθεί σ΄ αυτόν τον τόπο τί πραγματικά συμβαίνει.

Ψάχνουμε ατελέσφορες θεραπείες, ρίχνουμε τα βάρη στους άλλους, αναζητούμε τις αιτίες της κρίσης έξω από εμάς, μη συνειδητοποιώντας τα πνευματικά αίτια που μάς οδήγησαν στο τέλμα, αλλά και ότι η μοναδική λύση είναι η μετάνοια και η επιστροφή στις παραδοσιακές αρχές και αξίες μας...»

Ευτυχώς, όμως, στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμα ζωντανές αξίες και υγιείς θεσμοί, η Εκκλησία και η οικογένεια, που μπορούν να λειτουργήσουν ενωτικά και θεραπευτικά.

Ενώ τα πάντα γύρω μας έχουν γίνει τραγικά, σύμφωνα με τους αριθμούς και θα έπρεπε η απελπισία να κυριεύει όλους, εμείς λέμε ΟΧΙ! Μέσα στην Εκκλησία είμαστε ενωμένοι, σαν οικογένεια και ξέρουμε ότι η ζωή δε μετράει με τα κέρδη, τους αριθμούς, τα ελλείμματα.

Μετράει με την ψυχή και την καρδιά, με την αληθινή ελευθερία και την ουσιαστική αγάπη, που λύνει όλα τα προβλήματα και μάς κάνει να ξαναβρίσκουμε το αληθινό νόημα της ζωής, μακριά από δαίμονες και δαιμόνια, δοσοληψίες και μεμψιμοιρίες, αμφιβολίες και αβεβαιότητες...»


Και ο Σεβασμιώτατος κατέληξε με τα εξής: «Η Ορθόδοξη πίστη μας μπορεί να μάς κρατήσει όρθιους και να μάς βοηθήσει να ξεπεράσουμε την πιο δύσκολη κατάσταση, αρκεί να ξαναβάλουμε τον Χριστό στη ζωή μας, να μιλήσουμε γι' Αυτόν στα παιδιά μας και να τους πούμε ότι υπάρχει ελπίδα, στον δρόμο της ενότητας και της ζωής, που επαγγέλλεται η Εκκλησία».



ΠΗΓΗ:


Εκκκλησιαστικό Πρακτορείο Ειδήσεων “Ρομφαία”


No comments:

Post a Comment