Wednesday, October 27, 2010

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 1940 ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ






Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 1940

ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ


Του Στρατή Ανδριώτη

=========


Με την ευκαιρία της επετείου του βροντερού ΟΧΙ που είπε ο ελληνικός λαός στους βάρβαρους κατακτητές, οι οποίοι επιβουλεύτηκαν την εθνική ακεραιότητα της χώρας μας και στη σκιά της χρεοκοπημένης, ταπεινωμένης, ντροπιασμένης και διαλυμένης Ελλάδας του σήμερα, επιβάλλεται να ενθυμούμαστε διαρκώς και να διατηρούμε ανεξίτηλα στη μνήμη μας τον μεγαλειώδη και ηρωικό αγώνα των Ελλήνων κατά του φασισμού και του χιτλερισμού. Σε αντίθεση με την πίκρα που αισθάνεται κάθε πραγματικός Έλληνας για το σημερινό κατάντημα, όπου αντί για ήρωες που θα θυσιάζονται για τα ιδανικά της πολεμουμένης πατρίδας μας και του υποτυπώδους πολιτισμού μας, αντ’ αυτών έχει γεμίσει η χώρα μας με απατεώνες, κλέφτες, ψεύτες, υποκριτές που καταδυναστεύουν τον καθημερινό μόχθο των εντίμων πολιτών...


Το τραγικότερο που απορρέει από την σύγκριση του ’40 και του σήμερα είναι ότι ενώ η Ελλάδα του ΟΧΙ έστειλε μερικές μόλις χιλιάδες νέα παλικάρια στα μέτωπα του πολέμου και εξευτέλισαν τέσσερις εχθρικούς στρατούς που απειλούσαν την χώρα μας (Ιταλούς, Αλβανούς, Βουλγάρους και πολέμησαν όσο κανένας άλλος κατά του θηρίου της Γερμανίας), αντιθέτως η Ελλάδα του σήμερα σε έναν πολυμέτωπο πόλεμο που δέχεται από παντού, μοιάζει ανίσχυρη να αντιδράσει, υποταγμένη στην ανηθικότητα και στα ρυπαρά ατομικά πάθη. Επί πλέον, η Ελλάδα του σήμερα, αντί για ήρωες της ζωής, της ειρήνης και του πολιτισμού, έχει 100.000 τοξικομανείς, 100.000 κατεστραμμένους νέους που δεν μπορούν να πολεμήσουν αυτό το θανατηφόρο πάθος. 100.000 άχρηστους νέους από τους οποίους η κοινωνία δεν μπορεί να περιμένει απολύτως τίποτα, διότι είναι περιθωριοποιημένοι, ανίκανοι να αγωνισθούν και να πολεμήσουν κατά του κακού που μαστίζει τις ανθρώπινες ζωές.


Αναπολώντας το ένδοξο παρελθόν και διά του λόγου το αληθές, ιδού τι είπαν οι ξένοι, θαυμάζοντας την ελληνική εποποιία του 1940: Μόλις έγινε η Ιταλική επίθεση ο Γ. Τσόρτσιλ Πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας απέστειλε τηλεγράφημα στην Ελλάδα: "Η Ιταλία εύρε τις απειλές του εκφοβισμού ανωφελείς έναντι του ήρεμου θάρρους σας. Κατέφυγε σε απρόκλητη επίθεση εναντίον της πατρίδος σας… Ο τρόπος με τον οποίο ο Ελληνικός λαός υπό την αξία εμπιστοσύνης ηγεσία σας, αντιμετώπισε τους κινδύνους και τις προκλήσεις των τελευταίων μηνών, κατέκτησε το θαυμασμό του Βρετανικού λαού διά την Ελλάδα".


Για το έπος του Ελληνικού στρατού στην Πίνδο είπε: "Του λοιπού δεν θα λέγεται ότι οι Έλληνες πολεμούν ως ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν ως Έλληνες…Η λέξη ηρωισμός φοβάμαι ότι δεν αποδίδει το ελάχιστο εκείνων των πράξεων αυτοθυσίας των Ελλήνων, πού ήταν καθοριστικός παράγων της νικηφόρου εκβάσεως…Εάν δεν υπήρχε η ανδρεία των Ελλήνων και η γενναιοψυχία τους, η έκβαση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου θα ήταν ακαθόριστη."


Ο Βρετανός υπουργός F. N. Baker: "Αν η Ελλάς ενέδιδε στο τελεσίγραφο του Mussolini...ο Άξων θα κυριαρχούσε στη Μεσόγειο...Συρία, Ιράκ, Περσία, Κύπρος, θα κατελαμβάνοντο. Η Τουρκία θα εκυκλώνετο. Οι πετρελαιοπηγές της Εγγύς Ανατολής θα ήσαν στη διάθεσή του. Η οπίσθια θύρα του Καυκάσου θα ανοιγόταν...Χάρη στην Ελληνική αντίσταση, μας εδόθη ο καιρός να αποκρούσομε και να συντρίψομε την ιταλική στρατιά, η οποία εκινήθη από τη Λιβύη κατά της Αιγύπτου, να εκκαθαρίσομε την Ερυθρά Θάλασσα από τα εχθρικά πλοία, να μεταφέρομε την αμερικανική βοήθεια προς την Εγγύς Ανατολή και να εξουδετερώσουμε την εχθρική απειλή εναντίον της...Αν το Στάλιγκραντ και ο Καύκασος κρατούν σήμερα, τούτο δεν είναι άσχετο προς την Ελληνική αντίσταση της οποίας επωφελούμεθα μετά την πάροδο δύο ολόκληρων ετών. Ο κόσμος πραγματικά δεν δικαιούται να λησμονήσει τα ελληνικά κατορθώματα κατά την ιστορική εκείνη στιγμή."


Ο Φ. Ρούσβελτ Πρόεδρος των ΗΠΑ: «Στην Ελλάδα παρεσχέθη την 28η Οκτωβρίου 1940 χρόνος τριών ωρών για ν' αποφασίσει πόλεμο ή ειρήνη, αλλά καί τριών ημερών ή τριών εβδομάδων ή και τριών ετών προθεσμία νά παρείχετο, ή απάντηση θά ήταν ή ίδια (ΟΧΙ)…Όταν όλος ο κόσμος είχε χάσει κάθε ελπίδα, ο Ελληνικός λαός τόλμησε νά αμφισβητήσει τό αήττητο τού γερμανικού τέρατος αντιτάσσοντας τό υπερήφανο πνεύμα τής ελευθερίας… αφού τόσο παταγωδώς νίκησε τούς Ιταλούς στην απόπειρά τους νά εισβάλλουν στό Ελληνικό έδαφος, γέμισε μέ ενθουσιασμό τίς καρδιές του αμερικανικού λαού καί εκίνησε τη συμπάθειά του…Σημαντικότερο από την αρχική υπερήφανη απόκρουση της εχθρικής προκλήσεως είναι το γεγονός ότι η Ελλάς εξακολούθησε να μάχεται με κάθε μέσο το οποίο μπορούσε να διαθέσει. Όταν η ηπειρωτική Ελλάς κατελήφθη από την εχθρική υπεροπλία, η αντίσταση εξακολούθησε από τις νήσους. Και όταν οι νήσοι έπεσαν, η αντίσταση εξακολούθησε από την Αφρική, από τις θάλασσες, από οιονδήποτε μέρος θα μπορούσαν να κτυπηθούν οι επιδρομείς. Σ’ εκείνους που προτιμούν να επιτύχουν ένα συμβιβασμό, να ακολουθήσουν πολιτική συνεννοήσεως ή κατευνασμού, να υπολογίσουν τις ζημίες και τα έξοδα της αντιστάσεως, μπορώ να τονίσω ότι η Ελλάς δημιούργησε το παράδειγμα, το οποίο ο καθείς από ημάς οφείλει να ακολουθήσει μέχρις ότου οι άρπαγες της ελευθερίας αχθούν τελικώς στη δικαία εξόντωσή των."


Ο Γ. Σματς Πρωθυπουργός Ν. Αφρικής είπε για την 28η Οκτωβρίου 1940: "ημέρα που άλλαξε τον ρου της Ιστορίας…Πραγματικά γεννήθηκε μία νέα Ελλάς, όπως την ονειρεύτηκαν οι ποιηταί."


Ο Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών και μετέπειτα Πρωθυπουργός A. Eden: "Αν το αποτυχόν χάρη στη νικηφόρο αντίσταση της Ελλάδος μεσογειακό σχέδιο του Χίτλερ επετύγχανε, η επίθεση της Γερμανίας εναντίον της Ρωσίας θα είχε όλως διάφορα αποτελέσματα. Οι ήρωες που έχουν βάψει με το αίμα τους την ιερή γη της Β. Ηπείρου, οι μαχητές της Πίνδου και οι άλλοι, θα είναι οδηγοί μαζί με τους Μαραθωνομάχους και θα φωτίζουν ανά τους αιώνας τη οικουμένη…η Ελλάς έδωσε αλησμόνητο μάθημα στό Μουσολίνι, αυτή υπήρξε η αφορμή τής επανάστασης στή Γιουγκοσλαβία, αυτή εκράτησε τούς Γερμανούς στο ηπειρωτικό έδαφος καί στήν Κρήτη για 6 εβδομάδες, αυτή ανέτρεψε τη χρονολογική σειρά όλων τών σχεδίων τού Γερμανικού Επιτελείου καί έτσι έφερε γενική μεταβολή στήν όλη πορεία τού πολέμου καί νικήσαμε.»


Ο Ραδιοφωνικός σταθμός Μόσχας: "Πολεμήσατε άοπλοι εναντίον πάνοπλων και νικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήταν δυνατόν να γίνει άλλως, διότι είσθε Έλληνες. Κερδίσαμε χρόνο διά να αμυνθούμε. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευγνωμονούμε."


Οι Ιαπωνικές εφημερίδες: "Η χώρα μας, εις την οποίαν ιδιαιτέρως τιμάται η ανδρεία, παρακολουθεί με θαυμασμό τον αγώνα των Ελλήνων στην Αλβανία, ο οποίος μας συγκινεί τόσον ώστε παραμερίζοντας προς στιγμήν παν άλλο αίσθημα, αναφωνούμε "Ζήτω η Ελλάς".


Ο Χίτλερ: «Χάριν της ιστορικής αληθείας, οφείλω νά διαπιστώσω ότι μόνον οι Έλληνες εξ' όλων των αντιπάλων οί οποίοι μέ αντιμετώπισαν, πολέμησαν μέ παράτολμο θάρρος καί υψίστη περιφρόνηση προς τον θάνατο…Ως εκ τούτου, απεφάσισα να μην κρατηθεί κανένας Έλληνας στρατιώτης αιχμάλωτος και οι αξιωματικοί να διατηρήσουν τα προσωπικά όπλα τους…Η κακή τροπή του πολέμου για τον Άξονα άρχισε από την περιττή και ανόητη επίθεση της Ιταλίας κατά της Ελλάδος, η οποία έδωσε την ευκαιρία στην Αγγλία να θέσει και πάλι τον πόδα της στην Ευρώπη, στον Τσόρτσιλ να θριαμβολογήσει ότι η Αγγλία έχει και πάλι συμμάχους στον αγώνα της κατά του Άξονα και στους εχθρούς του Ράιχ να αναθαρρήσουν... Άνευ των δημιουργηθεισών υπό των Ιταλών δυσκολιών εκ της εκστρατείας των κατά της Ελλάδος, θα είχαμε επιτεθεί εναντίον των Ρώσων νωρίτερα… ο πόλεμος θα είχε πάρει διαφορετική τροπή. Θα είχαμε προλάβει να κατακτήσουμε το Λένινγκραντ και τη Μόσχα πριν πιάσει το ρωσικό ψύχος."


Ο J. Goebbels δύο ημέρες μετά τη γερμανική επίθεση, εντυπωσιασμένος και αυτός από την μαχητικότητα των Ελλήνων γράφει: "Προχωρούμε αργά στην Ελλάδα... Οι Έλληνες είναι γενναίοι μαχηταί... Και αυτός ο Φύρερ θαυμάζει ιδιαιτέρως το θάρρος των Ελλήνων."


Για τη μάχη της Κρήτης ο Τσόρτσιλ γράφει: "Στην Κρήτη ο Goering…με τις δυνάμεις που σπατάλησε θα μπορούσε εύκολα να κατακτήσει Κύπρο, Συρία, Ιράκ, ίσως και την Περσία...Διέπραξε την ανοησία ν’ αφήσει να του ξεφύγουν αυτές οι μεγάλες ευκαιρίες, θυσιάζοντας τις αναντικατάστατες αυτές δυνάμεις σ’ έναν θανάσιμο αγώνα που διεξαγόταν συχνά σώμα με σώμα..."


Η καθυστέρηση των Γερμανών στην Κρήτη επέτρεψε στον Άγγλο στρατάρχη Weyvell να οργανώσει την άμυνα της Αιγύπτου. Ο ίδιος ανέφερε στην κυβέρνησή του: "Οι απώλειες των Γερμανών στην Κρήτη (4000 αλεξιπτωτιστές και πάνω από 170 αεροπλάνα) έσωσαν τη γενική κατάσταση στη Μεσόγειο διότι καταστράφηκε μέγα μέρος από τα αεραγήματα του εχθρού...Προθύμως αναγνωρίζομε ότι οι Έλληνες σύμμαχοί μας είναι οι πρώτοι που με τις υπέροχους νίκες τους στην Β. Ήπειρο άνοιξαν το δρόμο και κατάφεραν πλήγματα κατά της φασιστικής Ιταλίας. Οι επιτυχίες δεν είχαν μόνο τοπική σημασία αλλά επηρέασαν την όλη εξέλιξη του πολέμου".


Ο Charles de Gaulle μετέπειτα Πρόεδρος Γαλλίας: «Αδυνατώ να δώσω το δέον εύρος της ευγνωμοσύνης που αισθάνομαι γιά την ηρωική αντίσταση τού Λαού καί των ηγετών της Ελλάδος.»


Ο M. Schumann μετέπειτα Υπουργός εξωτερικών της Γαλλίας: «Η Ελλάδα είναι το σύμβολο της μαρτυρικής υποδουλωμένης, ματωμένης, αλλά ζωντανής Ευρώπης…»


Ο Στάλιν Αρχηγός της Σοβιετικής Ενώσεως: «Λυπάμαι διότι γηράσκω και δεν θα ζήσω επί μακρόν διά να ευγνωμονώ τον Ελληνικό Λαό, του οποίου η αντίσταση έκρινε τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο».


Ο G. Joucov στρατάρχης Σοβιετικού Στρατού: «Εάν ο Ρωσικός λαός κατόρθωσε να ορθώσει αντίσταση μπροστά στις πόρτες της Μόσχας, να συγκρατήσει και να ανατρέψει τον Γερμανικό χείμαρρο, το οφείλει στον Ελληνικό Λαό, που καθυστέρησε τις Γερμανικές μεραρχίες όλον τον καιρό που θα μπορούσαν να μας γονατίσουν. Η γιγαντομαχία της Κρήτης υπήρξε το κορύφωμα της Ελληνικής προσφοράς.»


Ο Χ. Αλεξάντερ Βρετανός στρατάρχης: «Διερωτώμεθα ποιά θά ήταν η θέση τής Σοβιετικής Ενώσεως χωρίς τήν Ελλάδα.»


Ο Γεώργιος ΣΤ' Βασιλεύς της Μ. Βρετανίας: «Ο μεγαλοπρεπής αγώνας τής Ελλάδος υπήρξε η πρώτη μεγάλη καμπή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου».


Ο Γερμανός στρατάρχης Keitel κατέθεσε στη δίκη της Νυρεμβέργης: "Η απροσδόκητη και ισχυρή αντίσταση των Ελλήνων επιβράδυνε την επίθεση κατά της Ρωσίας για περισσότερο από δύο μήνες. Αν δεν υπήρχε η καθυστέρηση αυτή, η εξέλιξη του πολέμου θα ήταν διαφορετική, τόσο στο Ανατολικό μέτωπο όσο και στον πόλεμο γενικά και άλλοι σήμερα θα ήσαν στη θέση του κατηγορουμένου."


Τον Απρίλιο του 1941 οι Γερμανοί εκφράζουν το θαυμασμό τους στους Έλληνες στρατιώτες, δηλώνουν ότι αποτελεί τιμή και υπερηφάνεια το ότι είχαν σαν αντίπαλο έναν τέτοιο στρατό και ζητούν από τον Έλληνα διοικητή να επιθεωρήσει τον Γερμανικό στρατό ως ένδειξη τιμής και αναγνωρίσεως! Η Γερμανική σημαία υψώνεται μόνο μετά την πλήρη αποχώρηση του Ελληνικού Στρατού. Ένας Γερμανός αξιωματικός της αεροπορίας δήλωσε στο διοικητή Δέδεν ότι ο Ελληνικός Στρατός ήταν ο πρώτος στρατός στον οποίο τα στούκας δεν προκάλεσαν πανικό. «Οι στρατιώτες σας αντί να φεύγουν αλλόφρονες, όπως έκαναν στη Γαλλία και την Πολωνία, μας επυροβόλουν από τις θέσεις των.»


Η Ελλάδα αμύνθηκε 219 ημέρες (13.676 νεκροί στρατιώτες), ενώ η υπερδύναμη Γαλλία 43, το Βέλγιο 18, η Ολλανδία 4, η Γιουγκοσλαβία 3, οι Δανοί παραδόθηκαν απ’ την πρώτη στιγμή σ’ έναν μοτοσικλετιστή του Χίτλερ και οι Τούρκοι - όπως πάντα - τάχθηκαν πονηρά με τους Γερμανούς απαιτώντας τα νησιά μας και εξοντώνοντας ομογενείς μας.


Όλα τα παραπάνω υπόψιν των εγχώριων εξωμοτών που δεν διστάζουν σε κάθε δοθείσα ευκαιρία να πολεμούν με κάθε τρόπο την πολύπαθη τούτη πατρίδα. Την ένδοξη Ελλάδα.


ΠΗΓΗ:


Ελληνισμος - Ορθοδοξια


No comments:

Post a Comment