ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

Του Γέροντος Παισίου

============

Τά ὅπλα τοῦ πιστοῦ

- Σέ ἕναν πού εἶναι πιστός, ἐκκλησιάζεται, ἐξομολογεῖται, κοινωνάει, ὁ Διάβολος δέν ἔχει καμμιά δύναμη, καμμιά ἐξουσία. Κάνει λίγο «κάφ-κάφ» σάν ἕνα σκυλί πού δέν ἔχει δόντια. Σέ ἕναν ὅμως πού δέν εἶναι πιστός καί τοῦ δίνει δικαιώματα, ἔχει μεγάλη ἐξουσία. Μπορεῖ νά τόν λιντσάρει, ἔχει δόντια καί ξεσκίζει.

῾Η ἐξομολόγηση διώχνει τά μάγια

-Σέ ἕναν πού ἐξομολογεῖται, καί μέ τό φτυάρι νά τοῦ ρίχνουν μάγια, δέν πιάνουν. Γιατί, ὅταν ἐξομολογεῖται καί ἔχει καθαρή καρδιά, δέν μποροῦν οἱ μάγοι νά συνεργασθοῦν μέ τόν διάβολο γιά νά τόν βλάψουν.

Τά μπάζα τῆς ἁμαρτίας

- Γέροντα, ἕνας ἄνθρωπος πού δέν ἐξομολογεῖται, μπορεῖ νά εἶναι ἐσωτερικά ἀναπαυμένος;

-Πῶς νά εἶναι ἀναπαυμένος; Γιά νά νιώσει κανείς ἀνάπαυση, πρέπει νά πετάξει τά μπάζα ἀπό μέσα του. Αὐτό θά γίνει μέ τήν ἐξομολόγηση.

῾Η γέφυρα τῆς ἐξομολόγησης

Πολλοί, ἐνῶ ἔχουν προβλήματα, πού τά προκάλεσαν οἱ ἁμαρτίες τους, δέν πηγαίνουν στόν πνευματικό, ἀλλά καταλήγουν νά ἐξομολογοῦνται στούς ψυχολόγους. Λένε τό ἱστορικό τους...καί, ἄν ἔχουν νά περάσουν ἕνα ποτάμι, τούς ρίχνουν μέσα καί ἤ πνίγονται ἤ βγαίνουν, ἀλλά ποῦ βγαίνουν...᾿Ενῶ, ἄν πᾶνε νά ἐξομολογηθοῦν στόν πνευματικό, θά περάσουν στήν ἄλλη ὄχθη ἀπό τή γέφυρα ἄνετα...

῾Η ἐξομολόγηση τοῦ κήπου

-Μέ τήν ἐξομολόγηση πετάει ὁ ἄνθρωπος ἀπό μέσα του ὅ,τι ἄχρηστο ἔχει καί καρποφορεῖ πνευματικά. Μιά μέρα ἔσκαβα τόν κῆπο μου γιά νά φυτέψω λίγες ντοματιές. ᾿Εκείνη τήν ὥρα ἦρθε κάποιος καί μοῦ λέει: «Τί κάνεις, Γέροντα;» «Τί νά κάνω; τοῦ λέω, ἐξομολογῶ τόν κῆπο μου». «Καλά, Γέροντα, μοῦ λέει, χρειάζεται καί ὁ κῆπος ἐξομολόγηση; ᾿Ασφαλῶς χρειάζεται. ῎Εχω διαπιστώσει πώς, ὅταν τόν ἐξομολογῶ, βγάζω δηλαδή ἔξω τίς πέτρες, ἀγριάδες, ἀγκάθια, κ.λ.π., τότε βγάζει ἐπίσημα κηπευτικά, ἀλλιῶς οἱ ντομάτες γίνονται κιτρινιάρικες, καχεκτικές!»...

῾Η ἀποφυγή τῆς ἐξομολόγησης προσθέτει λάσπες

-Γέροντα, μερικοί λένε: «᾿Αφοῦ μπορεῖ νά ξανακάνω τό ἴδιο σφάλμα, γιά ποιό λόγο νά πάω νά ἐξομολογηθῶ;»

-Αὐτό δέν εἶναι σωστό! Εἶναι σάν νά λέει ἕνας στρατιώτης, ὅταν τραυματίζεται: «᾿Αφοῦ ὁ πόλεμος δέν τελείωσε καί μπορεῖ πάλι νά τραυματιστῶ, γιατί νά δέσω τό τραῦμα μου;»... ῎Αν δέν καθαρίσουμε μέ τήν ἐξομολόγηση τήν ψυχή μας, ὅταν πέφτουμε καί λερωνόμαστε, μέ τό λογισμό ὅτι πάλι θά πέσουμε καί θά λερωθοῦμε, προσθέτουμε λάσπες πάνω στίς παλιές λάσπες, καί εἶναι δύσκολο μετά νά καθαρίσουν.

Καινούργιες φωτογραφίες

Μετά τήν ἐξομολόγηση σβήνουν ὅλα τά παλιά. ᾿Ανοίγονται νέα δεφτέρια. Χάνεται ἡ ταραχή, ἡ ἀγριάδα, τό ἄγχος καί ἔρχονται ἡ γαλήνη, ἡ ἠρεμία. Τόσο αἰσθητό εἶναι ἀκόμη καί ἐξωτερικά, πού λέω σέ μερικούς νά φωτογραφηθοῦν πρίν τήν ἐξομολόγηση καί μετά ἀπό τήν ἐξομολόγηση, γιά νά διαπιστώσουν καί οἱ ἴδιοι τήν καλή ἀλλοίωση, γιατί στό πρόσωπο ζωγραφίζεται ἡ ἐσωτερική πνευματική κατάσταση.

῾Η ἀνακατάληψη τοῦ ἐδάφους

-Χωρίς τήν συγχωρητική εὐχή θά ἔχει συνέχεια πτώσεις ὁ ἄνθρωπος, γιατί δέν χάνει ὁ διάβολος τά δικαιώματα. ᾿Ενῶ μέ τήν συγχωρητική εὐχή κόβονται οἱ ἐπιδράσεις, γίνεται ἀνακατάληψη τοῦ ἐδάφους, ὁπότε ὁ ἄνθρωπος βοηθιέται καί μπορεῖ νά παλαίψει, καί νά ἀπαλλαγεῖ ἀπό τά πάθη.

ΠΗΓΗ:

Κλίσιον,

Γέροντος Παϊσίου ῾Αγιορείτου, Χαριτωμένες διδαχές, σελ. 40-42, ᾿Εκδ. «Βρυέννιος».