ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΤΟΥ π. ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ ΣΤΟ ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΤΟΥ π. ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ ΣΤΟ ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Το κλητήριο θέσπισμα της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, που εστάλη προς τον π. Θεόδωρο Ζήση, για να απολογηθεί σε δίκη παρωδία, στο επισκοπικό δικαστήριο, είναι κυριολεκτικά διάτρητο και από κανονικής και από νομικής άποψης.

Δημοσιεύουμε, επίσης, την θαρραλέα και ομολογιακή επιστολή του π. Θεόδωρου με την οποία -ως εικός- αρνείται να παραστεί στη δίκη παρωδία, επειδή, αν παραστεί, θα την νομιμοποιήσει με την παρουσία του.

Η στάση του π. Θεόδωρου να μην παραστεί στη δίκη είναι απολύτως ορθή. Όταν ο Ιερός Χρυσόστομος κλήθηκε από το συνέδριο της ανομίας -την Σύνοδο παρά την Δρυν- να παραστεί για να δικαστεί διαμήνυσε στους συνέδρους: 

“Ει δε βούλεσθέ με παραγενέσθαι τους προδήλους μου εχθρούς βάλετε τούτους έξω του υμετέρου συλλόγου. Εισί δε ους παραιτούμαι, Θεόφιλος ον ελέγχω ειρηκότα απέρχομαι εις το κομιτάτον Ιωάννην καθελείν (δηλαδή είχε εκδώσει καταδικαστική απόφαση πριν την δίκη). Έστι δε αληθές ότι παραγενόμενος ούτε συνέτυχέ μοι, ούτε κοινώνησέν μοι. Ός ουν προ της ακροάσεως των εχθρών επιτέλεσε τι αν ποιήση μετά την δίκην; Ομοίως δε και τον Ακάκιον διαλέγχω εφ’ είπεν: Εγώ τω Χρυσοστόμω αρτύω χύτραν. Περί δε Σευηριανού και του Αντιόχου, ους τάχιον μετελεύσεται η θεία δίκη, τι δει και λέγειν, ων τας νεωτεροποίας και τα κοσμικά άδουσι θέατρα; Ουκούν παρεκέκλησθε, ει κατ’ αλήθειαν βούλεσθέ με ελθείν, τούτους τους τέσσαρας, ει μεν ως δικαστές εκβάλετε τούτους του συνεδρίου, ει δε ως κατηγόρους στήσατε εις την κρίσιν, ίνα γνω όπως κονίζομαι, πότερον ως προς αντιδίκους ή ως προς δικαστάς, και πάντως ελεύσομαι ου μόνον προς την υμετέραν αγάπην, αλλά και προς πάσαν την Οικουμένην σύνοδον. Ώστε ουν γνώτε, εάν μυριάκις αποστείλητε προς με, ουδέν πλέον ακούσεσθε παρ’ εμού” (Παλλαδίου “Διάλογοι”, κεφ. VIII).

Φυσικά οι Οικουμενιστές ούτε τους Κανόνες υπολογίζουν, ούτε τον Ιερό Χρυσόστομο ευλαβούνται. Έχουν δικούς τους “πατέρες” για να στηρίζουν τις οικουμενιστικές τους πλάνες. Τον Μεταξάκη, τον Αθηναγόρα, τον Κουκούζη, τον Μελίτωνα Χατζή, τον Θυατείρων Αθηναγόρα, τον Αυστραλίας Στυλιανό, τον Αδριανουπόλεως Δαμασκηνό Παπανδρέου, τους Αντιοχειανούς, τον Μεσσηνίας κ. Σαββάτο, τον Ζηζιούλα, τον Τιργοβιστίου Νήφωνα, τον Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα, τον Μπάτσκας Ειρηναίο κτλ.. 

Οι Κανόνες χρησιμεύουν στους Οικουμενιστές μόνον σαν κανόνια εναντίον των ομολογητών κληρικών που έκαναν χρήση του αναφαίρετου κανονικού τους δικαιώματος να διακόψουν το μνημόσυνο των αιρετιζόντων επισκόπων.

Ναι! Αλλά υπάρχει ΚΑΙ Θεός ΚΑΙ ημέρα της Κρίσεως.

Σε κάθε περίπτωση οι Οικουμενιστές πρέπει να γνωρίζουν ότι, αν καθαιρέσουν τον π. Θεόδωρο, θα δημιουργηθεί πανορθόδοξη δυσφορία και αναταραχή και φυσικά ο ίδιος δεν θα αναγνωρίσει την καθαίρεσή του από ένα δικαστήριο που αρνείται, έστω και να παραστεί, για να το νομιμοποιήσει με την παρουσία του.

Άρα, γιατί θα τον καθαιρέσουν; Για να εκδηλώσουν τη μοχθηρία τους και το πλανεμένο τους φρόνημα ή για να εξωθήσουν τους αποτειχισμένους σε πανορθόδοξο σχίσμα; 

Ας προσέξουν οι Οικουμενιστές επειδή, ως προαγωγοί σχίσματος, θα βρεθούν αντιμέτωποι με τη Θεία Δίκη. Ούτε το αίμα του μαρτυρίου, μας διαβεβαιώνει ο Ιερός Χρυσόστομος, δεν ξεπλένει την αμαρτία της δημιουργίας σχίσματος.